205
(məsələn, böyrəkdə qan dövranının azalması) yalnız orta göstərici aşağı düşür,
dəyişkənlik göstəricisi isə dəyişmir. Endogen kreatinin klirensinin ən yüksək
göstəricisini nahardan sonrakı saatlarda, ən aşağı göstəricisini isə gecə saatlarında
əldə etmək olur.
Yumaqcıq filtrasiyası sürətinin (YFS) hesablanması. Şvarç düsturu:
YFS (ml/dəq/1,73m
2
) =
K * Boy (cm)
qanda kreatinin (mq/dl)
burada, K – klirens əmsalıdır. Bu əmsal müxtəlif yaşlarda dəyişir (0,33-0,70).
Kreatinin qanda mkmol/l-lə miqdarını mqədl-ə çevirmək üçün onun mkmol/l
göstəricisini 0,0113 vurmaq lazımdır.
Aşağıda yumaqcıq filtrasiyası sürətinin (YFS) müxtəlif yaşlarda normal
göstəriciləri verilir.
Yaş
YFS (ml/dəq/1,73m
2
)
1 yaş
90-110
2–12 yaş
89-165
13 yaşdan yuxarı qızlar
84-156
13 yaşdan yuxarı oğlanlar
72-176
XBÇ zamanı digər orqan və sistemlərin zədələnməsi, əsas sindromlar:
Astenik sindrom – xəstələr ümumi zəiflik, tez yorulma, süstlük,
əzginlik,
əmək
qabiliyyətinin
xəstəliyin
başlanğıc
mərhələsində
məhdudlaşması, sonrakı mərhələrdə isə tam itməsi narahat edir.
Distrofik sindrom – xəstələr, xüsusilə terminal mərhələdə, dəridə
quruluq və əzabverici qaşınmadan şikayət edir ki, bunun da əsas səbəbi dəri
ilə sidik cövhəri kristallarının xaric olması və “uremik pudra” şəklində dəri
üzərində toplanmasıdır. Xəstələr həmçinin, qabarıq əzələ zəifliyini, xeyli
arıqlamanı qeyd edirlər. Sifət şişkin, solğun-boz və ya boz-torpaq rəngli
olur. Əzələlər atrofiyalaşmış, onların gücü və tonusu kəskin azalmışdır.
206
Ürək-damar və ağ ciyər tərəfdən olan ağırlaşmalar – artıq mayenin
orqanizmdə ləngiməsi ürək çatışmazlığına və ağ ciyərlərin kardiogen
ödeminə gətirib çıxarır. XBÇ zamanı ağciyərlərin qeyri-kardiogen ödemi də
(“uremik ağ ciyər”) mümkündür ki, bu da alveolyar kapillyarların
keçiriciliyinin artması ilə əlaqədardır. Uremik pnevmonit xarakterik
rentgenoloji şəklə malikdir – kökətarfı zonanın damarlarında durğunluq
dəyişiklikləri. Onun inkişafı ürəyin həddən artıq sirkulyator yüklənməsi və
solmədəcik çatışmamazlıqı ilə izah olunur.
Perikarditin yaranmasını uremik intoksikasiyanın bilavasitə nəticəsi
kimi izah etmək olar, humoral pozğunluqlar və xüsusən, hiperkaliemiya
miokarditin yaranmasına gətirib çıxara bilər.
Qanda reninemiya inkişaf edir və depressor funksiyası pozulur. Bu isə
xəstələrdə çox tez-tez hipertenzion sindroma gətirib çıxarır. Əsasən
bədxassəli hipertenziya meydana çıxır ki, bu da göz dibində dəyişiliklərə və
retinopatiya ilə nəticələnir.
Arterial hipertoniya (AH) – XBÇ-nın gecikmiş mərhələrində ən çox
rast gələn ağırlaşmadır. AH-nın əsas səbəbi hiperhidratasiyadır, onu
hemofiltrasiya ilə normallaşdırmaq olar. Lakin, əgər AH hiperreninemiya ilə
əlaqədardırsa, nə hemofiltrasiya, nə də xörək duzu və su qəbulunun qəti
məhdudlaşdırılması belə kömək etmir. AH uzun müddət davam edərsə, sol
mədəciyin hipertrofiyası və dilyatasion kardiomiopatiya inkişaf edə bilər.
XBÇ xəstələrinin 50%-dən artığında rast gəlinən arterial hipertenziya
hiperhidratasiya, anemiya, endotoksinlərin toplanması ilə nəticələnən
asidozla müştərək qeyd edilərsə, durğunluq ürək çatmamazlığı yarana bilər.
Nevroloji pozğunluqlar. MSS və periferik sinirlərin zədələnməsi
müxtəlif formada olur və intoksikasiyanın dərəcəsindən aslıdır. Uremik
ensefalopatiyanın erkən simptomlarına yuxu pozğunluğu, fikrin dağınıqlığı,
baş beyin fəaliyyətinin ləngiməsi və s. Böyrək çatmamazlığının gecikmiş
mərhələrində ləngimə, huşun dolaşıq olması, bəzən hallüsinasiya və
sayıqlamalar
ola
bilər.
Elektroensefaloqrammadakı
dəyişikliklər
207
hiperhidratasiya, beyin qan dövranının diffuz pozulması, qanda paratireod
hormonun (PTH) artması ilə əlaqədar beyində kalsium konsentrasiyasının
yüksəlməsi ilə izah olunur. Periferik sinirlərin zədələnməsi polineyropatiya,
əzələ zəifliyi və ayrı-ayrı əzələ qruplarının yığması ilə müşahidə edilir.
MBT funksiyasının pozulması – ürəkbulanma, qusma, ishal
əlamətləri XBÇ-nın bütün mərhələrində rast gələ bilər. MBT tərəfdən
ağırlaşmaların simptomatikası ləng inkişaf edir, lakin xəstəliyin artıq
başlanğıc mərhələsində ağızda quruluq və xoşagəlməyən dad hissi, iştahın
pozulması kimi şikayətlər yaranır. Sonrakı mərhələlərdə isə ağızdan
xarakterik qoxu, ürəkbulanma, gəyirmə, qusma, stomatit, parotit kimi
əlamətlər qeyd edilə bilər. Mədə-bağırsaq traktının kompleks kompensator
mexanizmlərə qoşulması, metabolitlərin aktiv xaric edilməsi nəticəsində
selikli qişanın zədələnəsinə, atrofik qastrit, enterokolitin yaranmasına, mədə
və bağırsaqda xırda səthi xoraların əmələ gəlməsinə səbəb olur ki, bunlar da
periodik olaraq qanaxma verir.
Böyrək osteodistrofiyası – bura osteomalyasıya, fibroz-kistoz ostit,
uşaqlarda boy artımının pozulması və s. aiddir. Sümük ağrıları böyrək
osteoditrpfyasının bütün variantları üçün xarakterikdir
.
Yumaqcıq filtrasiyası sürətinin azalması hiperfosfatemiya ilə müşahidə
edilir ki, bu da qan zərdabında ionlaşmış kalsium konsentrasiyasının aşağı
düşməsinə gətirib çıxarır. Hipokalsiemiya isə öz növbəsində paratireoid hormonun
sekresiyasını
stimullaşdırır.
İkincili
hiperparatireozun
inkişafı
sümük
toxumasından kalsiumun rezorbsiyasını artırır, sümük möhkəmliyini azaldır.
Sümüklərdə yaranan bu deffektləri adi rentgenoloji müayinə vasitəsi ilə aşkar
etmək olur. XBÇ zamanı fosfor-kalsium mübadiləsinin pozulması YFS-nin artıq
70 ml/dəqş-ə bərabər olan göstəricilərində başlayır. Osteodistrofiyanın müxtəlif
formalarının
(fibroz
osteit,
osteomalyasiya,
osteoskleroz,
osteoparoz)
proqressivləşməsi isə yumaqcıq filtrasiyası 40 ml/dəq.-ə bərabər və ondan aşağı
olduqda müşahidə edilir. Kliniki olaraq osteodistrofiya sümük və əzələlərdə
ağrılar, spontan sınıqlar, artritlə, fəqərələrin sıxılması və skeletin deformasiyası,
Dostları ilə paylaş: |