1 8 6
BİRİNCİ KİTAB
bir-birdən) gördüm dağ üstümə uçur (tökülür); yə birdən əxo aga
bürüm dürüm qusbandu rafte (Q.) - nagəhan yuxudan oyanıb
gördüm, sürü (qoyunlar) gedib və s.
Sıra sayları. Tat dili ləhcələrində sıra saylan, məsələn: ye-
kanci - birinci, düinci - ikinci, səinci - üçüncü, çarinci - dördüncü
və s. morfoloji qurul uşca sırf tat sözündən ibarət olmayıb, tat dilinə
məxsus miqdar sayı ilə Azərbaycan dilinə məxsus sıra sayları əmələ
gətirən “inci” şəkilçisinin birləşməsi ilə əmələ gəlir.
Bu halda, bəzən “bir” sıra sayı ilə Azərbaycan dilinə məxsus
şəkilçi arasına “üm” // “om” şəkilçiləri də gəlir ki, bu da mənşəcə
İran dillərinə məxsus olub (məsələn: fars, tacik və s.) sıra sayı əmələ
gətirən “om” (məsələn: yekkom, sevvom və s.) şəkilçisini də tələb
edir və beləliklə də, sayda eyni funksiyalı, lakin müxtəlif dillərə
məxsus iki şəkilçinin birləşməsindən ibarət mürəkkəb sıra sayı əmə
lə gəlir. Saitlə qurtaran bəzi tat dili (düvominci - ikinci, səvominci
- üçüncü və s.) miqdar saylarına “om” şəkilçisi qoşulduqda fars di
lində olduğu kimi iki sait arasına bir “v” birləşdirici samiti də tələb
olunur.
Tat dilinin öz saylarından başqa bu dildə Azərbaycan dilindən
keçmiş sıra saylan da çox geniş şəkildə işlənməkdədir. Azərbaycan
dilinin sıra saylan tat dilində həm bu sözlərin müasir (məsələn: bi
rinci, ikinci, üçüncü və s.), həm də nisbətən klassik (məsələn: biri-
minci, ikiminci, üçüminci, altıminci və s.) şəklində işlənərək bu dil
də bəzi fonetik dəyişikliyə uğrayır.
Misallar: Umorum dirum ki, bəxunemen otuz səkkizinci
nümrə zərond - gəlib gördüm ki, evimə otuz səkkizinci nömrə
vurublar; mənə nümmən bü dapanşto, umorum dirum ki, ambordor
mənə nöşte yeddinci (Məl.) - mənim adım on beş, yəni (onbeşinci)
idi, gəlib görürəm ki, ambardar adımı (hərfən: məni) yeddinci yazıb;
raftüm bə kino, bə səkkizinci cərgə türə çüm bədaştənüm (Q.) -
getdim kinoya, səni səkkizinci cərgədə gözləyirəm və s.
Bəzən, sıra saylarını miqdar saylarının sonuna “küm” şəkilçi
sini artırmaqla da (Məs.: Qonaqkənd, Lahıc, Abşeron, Ərüsküş -
AZƏRBAYCAN TATLARININ DİLİ
187
Daqquşçu və s. ləhcələrində) əmələ gətirmək olur. Məs.: yəküm -
birinci, düküm - ikinci, səküm - üçüncü və s.
Fars dilində yalnız “birinci” (yekkom) sözündə “kom” kimi
çıxış edən bu sıra sayı yaradan şəkilçi başqa miqdar saylanna qoşu
la bilmədiyi halda, heç şübhəsiz, İran mənşəli olan bu şəkilçi tat di
lində müstəqil şəkilçi kimi özünü qoruyub saxlaya bilmişdir. Bura
dan belə güman etmək olar ki, İran dillərində “kom” (tat dilindəki
küm) şəkilçisi mənşəcə daha qədim olub çox güman ki, özünün
“om” variantından əvvəl bu dillərdə sıra sayı əmələ gətirən müstəqil
şəkilçi olmuşdur. Tat dilində də artıq “kom” şəkilçisi ilə sıra sayla-
rına getdikcə daha çox yaşlı nəslin dilində təsadüf olunur.
Kəsr sayları. Tat dilində kəsr saylan da vardır. Bütün ləhcə
lərdə bu saylarda məxrəcdəki rəqəmə “ə” (Azərb. dilindəki çıxışlıq
hal şəkilçisi) önqoşması artırmaqla əvvəl məxrəc, sonra surət deyi
lir. Ə səta yeki (Q.), ə seti yeki (M.) - üçdə bir, ə düyü yeki (M.) -
ikidə bir.
Əgər kəsr sayının tamı da varsa, o zaman əvvəl tam, sonra
məxrəc, ondan sonra isə surət deyilir. Məsələn: düta ə düta yeki -
iki tam ikidə bir. Bunun “düta büto ye parayi” - yəni iki tam ikidə
bir forması da vardır.
Tat dilində girvənkə - 400 qram, çərək - 200 qram, mən - 8
kq, put - 16 kq, sentinir - yüz kq, tağar - 400 kq kimi çəki
vahidləri də vardır.
FELLƏR
Felin təsrifi, zamanlar, şəxs sonluqları
Əsas. Tat dilində hər bir felin iki əsası vardır: Keçmiş zaman
əsasında felin keçmiş zaman formalan (keçmiş, yaxın keçmiş, uzaq
keçmiş və davam keçmiş formalan), felin indiki zaman əsasında isə
indiki və gələcək zaman formalan əmələ gəlir. Keçmiş zamanın
əsası kar samitlərdən sonra t, saitlərdən və cingiltili samitlərdən
sonra r ilə qurtanr. Tən, dən ilə qurtaran məsdərlərdən “ən”, məsdər
əsaslan “r” ilə qurtaran məsdərlərdə “rən” hissəciyini atdıqdan
188
BİRİNCİ KİTAB
sonra yerdə qalan hissə tat dilində keçmiş zamanın fel əsası olur.
Məsələn, dirən - görmək felindəki “rən” hissəsi atılır, yerdə qalan
hissə, yəni “di” keçmiş zaman fel əsası olur. Yaxud vəgüftən (Q.),
vəgiftən (Məl.), vaguftən (M.) - götüımək, qaldırmaq, “ən” hissəsi
atıldıqdan sonra yerdə qalan vəgüft, vəgift, vaguft hissəsi keçmiş
zaman felinin əsasıdır. Bu prinsip mürəkkəb fellərə də aiddir. Məs.:
adət saxtən (adət etmək) - adət saxt (keçmiş zaman əsası), güzət
saxtən (gözləmək) - güzət saxt (keçmiş zaman əsası) və s. Bundan
başqa fars dilindən fərqli olaraq tat dilində keçmiş zaman əsası
saitlə də qurtara bilər. Tat dilində bu mürəkkəb felin “küzətləmiş
saxtən” forması da geniş yayılmışdır. Məsələn: təmizləmiş saxtən -
təmizləmək, qızışdirmiş saxtən - qızışdırmaq, qarişdirmiş saxtən -
qarışdırmaq və s. Bizcə, tat dilindəki felin bu forması Azərb. dilinin
qədim fel forması olub Azərb. dilindən tat dilinə keçmişdir və
müasir Azərbaycan dilindən çıxsa da tat dilində qalmışdır. Belə ki,
VII əsrlərə aid olan qədim türk (uyğur) şerində indi Azərbaycan və
başqa türk dillərindəki
“bərkimək” sözü əvəzinə “bərkişləmiş”
şəkli işlənilmişdir.1 Bu fel indi də tat dilində eynilə həmin mənada
bərkişləmiş şəklində qalmışdır. Maraqlıdır ki, qədim uyğur dilində
(VII əsr) “bardaş vurub oturmaq” mənasında bağdaşin, bağdaşinu2
(Müasir Azərbaycan dilində “bardaş”) felinin bağ komponenti tat
dilinin “çartabaqi zəıən” (bardaş vurmaq) felində eynilə qalmışdır
ki, bu da yuxarıdakı fikrimizi təsdiq edir.
Müasir fars dilində felin keçmiş zaman əsası bir qayda olaraq
“t” və “d” samitləri ilə qurtarır. Tat dilində də bu qayda qalır. Məs.:
“t” ilə doyist, çapıst, dost - yüyürdü, qaçdı; kuft, küft - döydü və s.
Keçmiş zaman əsası “d” ilə: avard (M.), ord (Məl.) - gətirdi; rasund
(Q., M.), rasind (Məl.) - çatdırdı. Tat dilində felin keçmiş zaman
əsası saitlərlə də qurtarır. Məsələn: “a” ilə: za (Q.) - vurdu, da (M.)
- verdi, asta (Q.) - aldı; “ ə” ilə: zə - döydü; “o” ilə: usto (Məl.) -
aldı; “i” ilə: gufti (Q., M.), kufti (Məl.) - dedi; vəçi (Q.), vaçi (M.)
- yığdı, di - gördü və s. Beləliklə də, tat dilində fellərin keçmiş za-
1 ЈТК.Тугушева Древнеуйгурские стихи. «Советск.тюркол» журн., № 2,1970, сгр. 105
2 Yenə orada, səh. 106
AZƏRBAYCAN TATLARININ DİLİ
189
man əsaslarının təkcə samitlərlə - (qapalı heca) deyil, sait səslərlə
də (açıq heca) qurtardığını görürük ki, bu da qədim və orta fars
dillərində mövcud olmuş sözün açıq heca ilə qurtarması kimi aıxaik
formadan başqa bir şey deyildir və bu mühüm fakt da bir sıra qədim
qrammatik ünsürlərlə bərabər, tat dilini bir çox müasir İran dillərindən
fərqləndirir.
Fel əsaslarının düzəldilməsinə görə, tat dilində fellər üç qrupa
ayrılır:
1. Keçmiş zaman əsasları “i” və ya “d” ilə qurtaran fellər.
məsələn: rasirən - çatmaq felinin indiki zaman əsası ras, keçmiş za
man əsası “rasi”, “xundən” - oxumaq məsdərinin indiki zaman əsası
“xun”, keçmiş zaman əsası “xund”, şundən, şündən, şundan (atmaq,
tullamaq) məsdərinin indiki zaman əsası şun, şün, keçmiş zaman
əsası şünd, şund və s. olur.
Bu qaydanı daha qabanq görmək üçün həmin felləri cədvəldə
nəzərdən keçirək:
Felin məsdər şəkli
İndiki zaman əsası
Keçmiş zaman əsası
Rasirən (çatmaq)
Ras
Rasi
Xundən (oxumaq)
Xun
Xund
Şundən, şündən,
şundan (atmaq, tul
lamaq)
Şun, şün
/
şund
2.
Keçmiş zaman əsasları yalnız son səsləri ilə fərqlənən
fellər. Bu qrup fellərdə fel əsaslarının son səsləri dəyişilir. Məsələn:
saxtrən, soxtən, satən - etmək, düzəltmək felinin indiki zaman əsası
“san”, “soz, “sa” olduğu halda, keçmiş zaman əsası saxt (Q.), soxt,
sat (M.)., suxtən (Q., M.), suxtan (Məl.) - “yanmaq” felinin indiki
zaman əsası “suz” olduğu halda, keçmiş zaman əsası suxt., küftən,
küftən (döymək) felinin indiki zaman əsası “k u f’ (Q.), ku (M.), küf
(Məl.), keçmiş zaman əsası kuft, küft., purustan (Ərüsküş- Daqquş-
çu) - soruşmaq felinin indiki zaman əsası purus, keçmiş zaman əsa
sı - purusi kimi olur.
Dostları ilə paylaş: |