www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi
Elmi toplu
185
fərqlərin mövcudluğu nəzərdə tutulur. Təcrübə isə göstərir ki,
mədəniyyətin onun daşıyıcıları tərəfindən qavrayışı kənardan
mühakimə
yürüdən
müşahidəçilərin
qiymətləndirməsindən
fərqlənir.
Qloballaşma
mədəni
müxtəlifliyin
etirafına,
mədəniyyətlərin rəngarəngliyinə gətirib çıxarır ki, bu da idealda heç
də pis deyil. Lakin, bu zaman mədəniyyətlərin qarşılıqlı təsirinin
konkret təhlilinə və onların hər birinin qorunub-saxlanmasına artan
tələbat hiss olunur. Mədəniyyətlərin intibahı problemi, xeyli
dərəcədə hazırkı keçid dövründə məhz Rusiya cəmiyyətinin dəyər
orientasiyasının istiqamətlərini təyin edən həmin o mədəniyyətin
qorunub-saxlanılmasına həqiqətən möhtac olan tarixi-mədəni irsin
rolu məsələsi ilə bağlıdır. Xoşbəxtlikdən, Rusiya çox uduşlu
vəziyyətdədir, çünki onun böyük ərazisində çoxlu özünəməxsus
mədəniyyətlər lokallaşıb. Bu mədəniyyətlərin mənbəyi qədim
dövrlərə gedib çıxır. Əgər həmin irsə qayğıkeş münasıbət göstərilsə,
onda demək olar ki, Rusiyanın bu maneəni dəf etmək və
vəziyyətdən lazımi şəkildə çıxmaq imkanı var. Mən düşünürəm ki,
Azərbaycan dövlətində də bu planda pozitiv təcrübə toplanmışdır.
Belə ki, digər dövlətlərdə toplanan bu cür müsbət təcrübələri nəzərə
almadan, yalnız qərbdə cəmlənən təcrübəyə istinad etmək yəqin ki,
alınmaz. Bax, əgər bütün bu məsələlərə lazımi qaydada baxılsa, o
zaman güman etmək olar ki, dünya birliyinin bu vəziyyətdən az və
ya çox dərəcədə ləyaqətlə çıxmasına ümid yeri qalır.
Gülçöhrə Seyidova,
Rusiya. Dağıstan Dövlət
Universiteti
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi
Elmi toplu
186
Kütləvi mədəniyyət səviyyəsində multikulturalizm
kontekstində mədəniyyətin identikliyi və
relyativliyi
Yeni əsrə aid bir termin kimi multikulturalizm də özü ilə bərabər
yeni baxış bucağı gətirmiş oldu. Hər şeydən əvvəl, qeyd edək ki,
multikulturalizmə münasibət heç də birmənalı deyil. Bir tərəfdən o,
tolerantlığın bir nümunəsi kimi qəbul edilir. Bir sıra tədqiqatçılar isə
öz araşdırmaları nəticəsində belə qərara qəliblər ki, o, yüksək
inkişaf etmiş ölkələrdə mümkündür. Multikulturalizmin mahiyyətini
daha aydın göstərmək üçün onun daha çox xas olduğu bir ölkə kimi,
əsasən, Kanadanı nümunə göstərərək, onu bütün mədəniyyətləri
vahid bir axına salmaq üçün ―əridən qazan‖a malik Amerika ilə
qarşılaşdırırlar.
Xalqlar arasında konfliktləri güc və sanksiyalar tətbiq etmədən həll
etmək üçün 1995-ci ildə YUNESKO tərəfindən tolerantlıq prinsipi
deklarasiyası
kimi
qəbul
edildi.
Multikulturalizmin
də
funksiyalarından biri məhz ―mədəniyyət‖ problemini ön plana
çıxartmaqla müasir cəmiyyətin struktur probleminə göz yummaqdır.
Maraqlıdır ki, mədəniyyət probleminin ön plana çıxarılmasını
struktur problemlərinin dəyişdirilməsi kimi başa düşən xarici
mütəxəssislərin fikrinə görə multikulturalizmin tərəfdarları ya sosial
gerçəkliyi romantikləşdirmə və mənəviyyat yolunu, ya da
―postmodernizmə‖ xarakterik olan analitik ciddiyyətdən imtina
yolunu seçirlər.
Multimədəni, yaxud mədəni pluralist bir cəmiyyətdə hər şeydən
əvvəl aparıcı hakim bir mədəniyyət yoxdur və burada ―mədəniyyət‖
anlamı ―etnos‖ anlamı ilə əlaqələndirilmir. Burada ―özünün‖ və
―özgənin‖ mədəniyyəti deyə anlamlar da itir. Eyni zamanda, bu,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi
Elmi toplu
187
etnik müxtəliflikdən, mədəni rəngarənglikdən daha çox, həyat
tərzlərinin, mədəni cərəyanların, meyllərin müxtəlifliyidir. Vacib
faktlardan biri isə, bu mədəni plüralizmin əsas ideyası ayrı-ayrı
identik mədəniyyətlərin paralel şəkildə mövcudluğu deyil, qarşılıqlı
əlaqədə olması, bir-birinə təsir göstərməsi və transformasiyasıdır.
Bu baxımdan, söhbət hər hansı mədəniyyətlər, hətta etnoslararası
dialoqdan gedə bilməz, etnikliyin fövqündə duran bir cəmiyyətin –
vahid bir cəmiyyətin formalaşdırılmasından gedə bilər.
Bununla belə, müəyyənləşmiş, aydın şəkildə strukturlaşmış dinamik
bir formanın yerinə fərqli bir forma gəlir ki, tanınmış müəlliflər
olan Delyoz və Quattari onu ―rizoma‖ termini kimi xarakterizə
edirlər. ―Rizoma – çoxluğun nizamsız yaranışı, əsas istiqaməti
olmayan, növbəti mərhələsi proqnozlaşdırıla bilməyən bir
hərəkətdir‖. ―Özünün – yad‖ anlamlarının fərqli sözlərlə ifadəsi
olan ―mərkəz – kənar‖ qarşıdurmasını aradan qaldıran rizoma
ideyası həm də ona işarə edir ki, mərkəzin özü struktursuzlaşır və
müəyyən mənada bu mərkəz həm sistemin daxilində, həm də
kənarındadır.
Deyilənləri nəzərə alsaq, multikulturalizmə
olan mənfi
münasibətləri, neqativ mövqeyi anlamaq çətin deyil. Məsələ ilə
bağlı biz də bir neçə fakt söyləyək.
Düzdür, bəzi tədqiqatçılar vurğulayırlar ki, multikulturalizm yüksək
inkişaf etmiş ölkələrə xasdır. Bununla belə, müəyyən tədqiqat
göstərir ki, əksinə belə ölkələrdə mültikulturalizm heç də uğur
qazanmayıb. Belə ki, məlumatların birində deyilir ki, Almaniya,
Fransa və Böyük Britaniya kimi ölkələrin başçıları – Merkel,
Sarkozi və Kameron bildiriblər ki, onların ölkələrində
multikulturalizm tənəzzülə uğramışdır və multikulturalizm milli
identikliyin zəifləməsinə gətirib çıxarmışdır.
Maraqlıdır ki, Rusiya Konstitusiya Məhkəməsinin sədri Valeriy
Zorkin məsələyə daha elmi yanaşaraq, bunu azlığın çoxluq üzərində
üstünlük qazanması kimi dəyərləndirir və bildirir ki,