50
1872-ci ildə neft sənayesinin inkişafında çox ciddi maneə olan
mövcud iltizam sistemi ləğv edilir və dövlət xəzinəsi mədənləri uzun müddətə
icarəyə verməyə başlayır. İcarə pulunu əvvəldən alır. İcarəçilər birinci növbədə
mayasını çıxarmağa və mümkün qədər artıq qazanmağa səy edirlər.
Beləliklə, nöyütlü ərazi keçir şəxsi əllərə, neft hasilatı da ildən-ilə
sürətlə artır. Bakı neft sənayesi kapitalizm inkişafı yoluna qədəm qoyur.
1872-ci ildə Bakı 1,5 milyon pud neft verdiyi halda, 1900-cü ildə 661
milyon pud neft verir, bu da ölkədə çıxarılan neftin 95 faizi, bütün dünyada
hasil olunan neftin yarısından çox idi.
Ağ neft emalı 1873-cü ildə 15.000 ton idisə, 1901-ci ildə bu rəqəm
2.500.000 tona çatdı.
Bakıda yaranmış neft şirkətlərinin sayı aydan-aya artır, perspektivli,
ümid verən torpaqların əsas hissəsi icarəçilərin əlinə keçirdi.
Yadelli kapitalistlər sərvət dalınca Bakıya axışırdılar. Nobel
qardaşlarının 1879-cu ildə yaratdıqları şirkət neft quyuları qazmaq və istismar
etməklə bərabər, axtarış-kəşfiyyat, neft emalı, ticarəti, elmi-tədqiqat işləri
ilə də
məşğul olurdu.
1883-cü ildə Rotşildin nümayəndəsi Parisdən Bakıya gəlib «Xəzər-
Qara dəniz» səhmdarlar şirkətini yaradır, tez bir zamanda rus neft sənayeçisi
Peşkovskinin mədən, zavod və digər müəssisələrini ələ keçirir. «Xəzər-Qara
dəniz» şirkətinin planı çox geniş idi: neft məmulatı almaq, emal və ixrac
etmək; əgər Nobel xırda neft sahibkarlarını neft kəmərlərilə sarımışdısa,
fransızlaşmış yəhudi sərmayədarı Rotşild neft emal edən zavod sahiblərinə pul
tələləri qurub, iki milyon manat avans verməklə bir neçə il əl-qollarını elə
bağlamışdı ki, heç kəsə mal sata bilmirdilər. Rotşild eyni zamanda «Mazut»
ticarət komissiyası yaratmışdı. Ona borclu olan zavod sahibləri ağ nefti yalnız
«Mazut»a təhvil verməli idilər. Bir çoxları bu komissiyanın «fəaliyyətindən»
iflas olmuşdu.
Rotşildin birinci müvəkkili Debur özünə o zaman asudə guşə
hesabedilən, dənizə yaxın, Bağ küçəsində xüsusi, təmtəraqlı imarət (R.
Mustafayev adına İncəsənət muzeyi), idarə üçün isə şəhərin mərkəzində
Persidski (Poluxin) küçəsində yaraşıqlı bina tikdirmişdi. Debur Bakıdan
gedəndə Sadovı küçədəki imarətini «Kavkazskoe tovarişestvo» şirkətinə satdı.
Deburun vəzifəsinə Feqel Arnold Mixayloviç adlı bir adam təyin edilir; onun
kiçik qardaşı Rotşildin Peterburqdakı müvəkkili idi.
1890-cı ildə ingilis Seyms Vişau Bibiheybətdə neft mədənləri və
Qaraşəhərdə «Şibayev şirkətinin» zavodlarını alır. Belçika, Almaniya və
Amerika Birləşmiş Ştatlarının nümayəndələri də Bakıda şirkətlər, maliyyə-
kredit-ticarət müəssisələri yaradırlar.
Sənaye, ticarət, nəqliyyat, gəmiçilik idarələri xeyli çoxalır.
51
Həsənbəy Zərdabi «Əkinçi» qəzetinin 1877-ci il 1 yanvar nömrəsində
çəlləklə neft daşıyanlar barədə yazırdı: «Balaxanıdan zavodlara arabaçılar, 7-8
verst yoldur, pudu bir şahıdan - beş köpükdən neft daşıyıb bol pul qazanırlar.
Deyirlər keçən il arabaçılar zavod sahiblərindən yarım milyon manat kirayə
alıblar. İndi
iki kompaniya düzəldiblər, birisi neft mədənlərdən zavodlara dəmir
novalçalarla axıtmaq istəyir, o birisi dəmir yol çəkmək istəyir. Yerüstü
novalçalarda neft axıtmaq istəyən kompaniyaya dövlət izn verib və bu bahar
onu başlayacaqlar. Yüz min manata qədər xərc olacaq. Dəmir yolu çəkmək
üçün yüz min manat cəm edilib, yüz min manat da lazımdır,
Neft cövhəri (ağ neft) satanlar keçən il ziyada nəf ediblər. Əvvəllər
cövhərin pudu Moskva və başqa şəhərlərdə manat yarım, iki manata satılırdı.
Ötən il 3-4 manata satılıb. Amerikadan bu il cövhər gətirilmədiyindən Bakı
neftinin pudu qalxıb 6 manat 50 qəpiyə».
«Əkinçi» başqa bir nömrəsində yazırdı: «Neçə il bundan əqdəm
Badkubənin nefti Mirzəyevin icarəsində idi. Elə ki, bu icarə bərhəm oldu, neft
quyularını bir neçə hissə edib, tək-tək icarəyə verib, hər bir xahiş edənə ixtiyar
veriblər ki, təzədən quyu qazsın. O zaman Balaxanı və Sabunçu kəndlərinin
yerləri çox bahalandı. Elə ki, quyular çoxaldı və onların bəzisindən neft fəvvarə
vurub bulaq kimi axdı, neft qiymətdən düşdü. Keçmişdə xalvarı, yəni 20 pudu
9 manata satılan neft bir manata. Hətta 3 abbasıya satıldı. Bir tərəfdən neftin
belə artmağı, bir tərəfdən xəzinənin neftdən aldığı aksız xərci və bir tərəfdən
Amerikanın neft cövhərinin Rusiyada ucuz satılması, neft cövhəri çəkmək üçün
zavod saxlayanların işini pərişan elədi. Axırdə neft sahiblərinin dad-fəryadı
yerinə yetişdiyinə, keçən il hökm olundu ki, Amerika cövhərindən 50 qəpik
artıq tamojna xərci alsınlar. Ona binaən zavodçuları keçən il Rusiyaya neft
cövhəri gətirmədiyinə, Rusiyada Badkubənin neft cövhəri 3-4 manata, hətta 4
manat yarıma satıldı. Halbuki, irəli manat yarıma güclə satılırdı. Bu səbəbə neft
sahiblərinin işi yenə yaxşı oldu, neft yerlərinin qiyməti artdı.
Elə ki, bu ildən tamojna xərci qızıl pulla alınır və məlum olub ki,
gələn ildən neftdən aksız xərci alınmayacaq. Neft yerlərinin qiyməti həddən
çıxıb. Məsələn, bir şəxs keçən il 5 desyatin yeri 2 min 5 yüz manata almışdı. 2
ay bundan əqdəm ol şəxs zikr olan yeri 8 adama, 8 min manata satıb. İndi
deyirlər ki, o 8 adamın birisi öz hissəsini, yəni səkkizdən birini 18 min manata
satıb və yenə deyirlər ki, bir kəs bir desyatinin dörddən bir hissəsini belə
icarəyə verib: icarəçi yer sahibinə 2 min manat verib ki, o yeri 12 il ona versin,
bəşərti ki, bu ilin müddətində o yerdən nə qədər neft çıxsa onun nisfi yeri
alanın olsun və 12 ildən sonra o yer, orada olan avadanlıqlar yer sahibinə
qalsın.
Xülasə, yer alan, yer satan həddən çıxıb. Küçə və bazarlarda məhz
neft və cövhər sözü danışılır. Natariusxanalarda neft yeri aldı-satdı kağızlarını
yazmağa növbət çatmır. Badkubədə sakin olanlar keşişdən tutmuş qulluq