birlashtirish yo‘li bilan yangi so‘z yoki
iboraning hosil bo‘lishi. Masalan,
yerga
tegmoq // turmushga chiqmoq = yerga
chiqmoq
Ko‘chim-
Badiiy ifodalilikni oshirish uchun ko‘chma
ma’noda qo‘llangan nutq birligi, ramz bilan
qo‘llangan so‘z.
Litota-
Narsa, hodisa yoki belgining hajmi, kuchi
kabilarni kamaytirib tasvirlash.
Majoz-
Mavhum tushuncha yoki g‘oyalarni aniq obraz
orqali ifodalash.
Ayyorlik belgisiga egalik-
tulki.
Maqol-
Chuqur ma’noli, tuzilishi gapga teng, alohida
ritmik-melodik xususiyat larga ega bo‘lgan
folklor janri
Metateza-
So‘zdagi tovushlarning o‘rin almashinishi:
kiprik-kirpik, tuproq-turpoq
kabi.
Metafora-
Bir predmetning nomini boshqa predmetga
shakl, belgi va harakat o‘xshashligini e’tiborga
olib ko‘chirish.
Metonimiya-
Bir predmet, belgi, harakat nomini o‘zaro
tashqi yoki ichki bog‘liqlik asosida boshqa
predmet, belgi yoki haraktga nisbatan qo‘llash.
Monolog-
So‘zlovchining o‘ziga
qaratilgan, boshqa
shaxsning tinglash va javob berishini e’tiborda
tutmaydigan nutq.
Muvaqqat
ma’no-
So‘zning
ma’no
tuzilishida
shakllanib
etmagan, ma’lum individual qo‘llanishda
yuzaga chiqadigan ma’no. Okkazional ma’no.
San’atimiz gullari, shabada yo‘rg‘aladi
kabi.
Okkazionalizm-
Mahsuldor bo‘lmagan model asosida yasalgan
va
faqat
shu
nutqiy
matnning
o‘zida
qo‘llangan so‘z, individual-uslubiy neologizm.
Oksyumoron-
(Kataxraza)
Mantiqan biri ikkinchisini inkor etadigan, bir-
biriga qarama-qarshi bo‘lgan ikki tushunchani
qo‘shib qo‘llash
. Baqirgan sukunat, qizil qor,
shirin g‘am
Parallelizm-
Yonma-yon gaplar, sintagmalarning bir xil
sintaktik qurilishga ega bo‘lishi.
Parafraza-
Tasviriy ifoda. Narsa, hodisani o‘z nomi bilan
emas, ularni xarakterli belgi-xususiyatlari
asosida tasviriy usul bilan ifodalash.
Zangori
olov-gaz, dala malikasi- makkajo‘xori
kabi.
Professionalizm-
Tildagi kasb-hunarga oid bo‘lgan so‘z va
iboralar
Ritorik so‘roq-
Faqat
so‘roq
shaklida
ifodalanib,
kuchaytirishdan iborat uslubiy vosita; javob
talab qilmaydigan so‘roq gap.
Sarkazm-
Achchiq zaharxanda, istehzoli ta’na, piching
Simvol-
Badiiy
nutqda hayotiy voqea, tushuncha va
predmetlar ifodasi uchun so‘zlarning ma’lum
ravishda ko‘chma ma’noda ishlatilishi.
Sinekdoxa-
Bir predmet nomining boshqa predmetga
butun va qism munosabati asosida ko‘chishi,
butunning nomi qismning nomi yoki aksincha
bo‘lib qolishi
Tabu-
Diniy e’tiqod, irim, qo‘rqish va shu kabilar
ta’sirida so‘zning ishlatilishini
cheklash yoki
man etish.
Chayon-oti yo‘q, bo‘ri-jondor
kabi
Tavtologiya-
Bir fikrni boshqa so‘z yoki so‘zlar bilan
takroran ortiqcha qo‘llash:
oyoq bilan tepish,
gap gapirmoq
kabilar.
Takror-
Ayni bir so‘z, ibora yoki sintaktik shakllarning
muayyan maqsad bilan qaytarilishi.
Figural ma’no-
Voqelik bilan bevosita bog‘lanmaydigan,
narsa, belgi, haraktning nomiga aylanmagan
ma’no. Figural ma’no voqelik bilan nomlovchi
ma’no orqali bog‘lanadi.
Ovozining shirasi
qochgan
.
Evfemizm-
Narsa-hodisaning
ancha yumshoq shakldagi
ifodasi,
ikkiqat-og‘iroyoqli, homilador.
Evfoniya-
Nutqning tovushlar takrori orqali yuzaga
chiqariladigan xushohangligi.
Ekzotizm-
O‘zlashgan so‘zlar, nutqqa alohida bir o‘ziga
xoslik berish uchun qo‘llaniladigan so‘zlar.
Ekspressiya-
Nutqning
ta’sirchanligi,
ifodaliligi
va
ma’nodor bo‘lishi.
Emotsiya-
Insoniy
his-tuyg‘u,
kechinma
va
hissiyotlarning til birliklarida ifodalanishi.
Emfaza-
Nutqning
ko‘tarinki
ruhda
bo‘lishi,
emotsionallikning kuchli bo‘lishi:
Amr et,
Tojixon, amr et...
Emfaza takror yordamida
yuzaga chiqyapti.
Enantiosemiya-
Bir
so‘zning semantik tuzilishida zid
ma’nolarning yuzaga kelishi.
Chiqmoq-
ichkaridan
tashqariga
harakatlanish,
transportda ichkariga harakatlanish.
Bosh-
yo‘lning boshlanishi va yakuni
Epifora-
Anaforaning teskarisi. Parallel tuzilgan nutq
parchalari oxirida
ayni bir elementning
takrorlanishidan iborat uslubiy vosita
O‘xshatish-
Ikki
narsa
yoki
hodisa
o‘rtasidagi
o‘xshashlikka asoslanib, ularning biri orqali
ikkinchisining belgisini, mohiyatini to‘laroq,
aniqroq, bo‘rttiribroq ko‘rsatib berish.
Dostları ilə paylaş: