“Матн лингвистикаси” фани бўйича ўқув қўлланма яратилмоқда
Yüklə 2,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Леонтьева Н. Н.
Семантика связного текста и единицы информационного анализа // Научно-техническая информация, серия 2. - М.,1981. - № 1. matnning mazmunini aks ettirishi e’tiborga olinadi. Axborot tuzilishidagi mazmunda umumiy ma’no strukturasining alohida gaplar ma’nolariga taqsimlanishi e’tiborga olinmaydi. Axborot tuzilmalari murakkab, yetarli darajada katta hajmdagi butunliklar bo‘lib, ular ifodada umumiy tushunchalar, kontseptlar shaklini olishi mumkin. N.N.Leonteva bu ikki yo‘nalishni bir-biridan farqlashga har qancha urinmasin, matn tuzilishi tahlili borasida u taklif qilayotgan uslublar bari bir ushbu tuzilmaning shakliga, formal xususiyatlariga borib taqaladi, ularga tayanadi. Matnning shakliy va mazmuniy xususiyatlari bogliqligiga bu tarzda (ya’ni matn grammatikasi doirasida) yondashish struktur-sistem tilshunoslikka xos bo‘lgan tadqiq maqsadi va rejasining amalga oshishidan boshqa narsa emas. Matn sintaksisi bu holda umumiy sintaksis nazariyasining yakuniy bosqichi hisoblanadi, zero, xuddi shu bosqichda so‘z va gapdan yuqori «tabaqa»dagi, ularga nisbatan murakkabroq tuzilmalar qurilishi qonuniyatlarini o‘rganish, nutq qurilishining tamoyil va qoidalarini tadqiq qilish imkoniyati hosil bo‘ladi. Natijada matn «gap - so‘z - morfema - fonema» pog‘onali qatorida joylashtirilib, unga eng yuqori bosqichdan o‘rin ajratiladi. Matnning bu qatorga kiritilishi unga til tizimi birligi maqomining berilishiga sabab bo‘ladi. Unda ushbu hodisa tahlili kichik birliklarning o‘zaro birikishidan boshlanib, ularning mazmunan va shaklan o‘zaro munosabatga kirishishi hamda oxir-oqibatda yagona yaxlit «mahsulot» mazmunini aniqlashga qarab intiladi. Matn mazmuni - inson tafakkurida uning kommunikativ maqsadi, g‘oyasi bilan bog‘lik holda shakllanadigan semantik tuzilma sifatida ta’riflanishi lozimligini A.I.Novikov taklif etganligini yuqorida eslatdik. Ammo psixolog olimning ushbu taklifi tilshunoslarni qanoatlantirmaydi. Birinchidan, olimning o‘zi e’tirof etganidek, tavsiflanayotgan semantik tuzilma har qanday holatda ham tarkibiy qismlardan iborat bo‘lishi kerak, ammo berilayotgan ta’rifda undagi qismlarning o‘zaro munosabati e’tiborga olinmagan. Ikkinchidan esa, matn faqatgina tasavvur, his etish, idrok etish kabi hissiy kechinmalar, harakatlar mahsuli emas, balki u nutqiy va intellektual harakatlar uyg‘unligini taqozo etuvchi, ma’lum faoliyat jarayonida hosil bo‘luvchi hodisadir. Shuningdek, u barcha lisoniy qurilmalardek, botiniy va zohiriy sathlarga ega bo‘lgan, mazmun va shakl uyg‘unligi doirasida hosil bo‘ladigan hodisadir. U ko‘p qirrali nutqiy tafakkur faoliyati mahsuli sifatida, o‘z tarkibidagi bo‘laklarning mazmuniy mundarijasiga ta’sir o‘tkazadi. To‘g‘ri, matn sintaksisi doirasidagi mazmuniy tahlil dastlabki o‘rinda mazmunning denotat va referent bo‘laklarini, ya’ni ushbu mazmunning voqelik bo‘lagi bilan bog‘liqligini aniqlashni talab qiladi. Biroq modallik, emotivlik, temporallik (voqeaning malum zamon doirasida kyechishi) kabi mazmunning qator kommunikativ-pragmatik xususiyatlari matn mazmunining ajralmas qismi ekanligini ham unutmaslik lozim. Shu paytgacha bo‘lgan kuzatishlarda matn mazmuni muammosiga oid ikki tushuncha, ya’ni «mavzu» va «mazmuniy markaz» tushunchalarini farqlamaslik holatlari uchrab turadi. Ushbu tushunchalar farqiga e’tiborsizlikning sababi matn mazmuni yoki uzatilayotgan axborotda voqelikdagi predmet-hodisalar ususiyatlarining aks topishidadir. Ammo mavzu (tema) ko‘proq ifodalanayotgan ma’noning predmetlik xususiyati yoki referenti bilan bog‘liq bo‘lsa, mazmuniy markaz asosan voqelikdagi predmet-hodisa haqidagi fikrdir. Matn mazmuni tahliliga denotativ-referent yondashuvida qo‘llaniladigan asosiy usullardan biri bayon qilinayotgan voqelikning alohida qismlari bog‘liqligiga ishora qiluvchi tayanch so‘zlar va iboralar majmuasini aniqlashdir. Yana bir keng tarqalgan usul kechayotgan hodisaning asosiy ishtirokchilari, shu jumladan, bayon «qahramoni»ni ajratishdir. Bu esa, o‘z navbatida, matnga sarlavha tanlash imkoniyatini beradi. (Ushbu holatni ko‘proq matbuotda e’lon qilinadigan maqolalar, maktab insholari mavzularida ko‘rish mumkin.) So‘zsiz, mavzu referent vaziyatining - poydevori, shu poydevor asosida mazmun shakllana boshlaydi. Ma’lumki, matn mazmunida denotativ va signifikativ qatlamlar ajraladi. Matn denotati tasvirlanayotgan voqelikdir, shuning uchun ham uning mazmuni ko‘p jihatdan bayon qilinayotgan voqealar, hodisalar o‘rtasidagi bog‘liq munosabatlarni aks ettiradi. Psixolingvistlarning ta’biricha, matn denotati nutqiy faoliyatning dinamik birligidir va bu birlik bizning ongimizda ma’lum bir voqelik parchasining tasviri sifatida aks topadi. Matn denotativ mazmuni uzatilayotgan axborotning idrok etilish hamda tushunilish jarayonida anglanadi. Uzatilayotgan axborotniyag mazmuni, mohiyatini fahmlash uchun esa o‘quvchi mental faoliyat ko‘rsatmog‘i, dalillar izlashi kerak bo‘ladi. A.I.Novikov va G.D. Chistyakovalarning izoh berishlaricha, matnni tushunish faqat lisoniy bilim bilan chegaralanmaydi, bunda axborotni uzatuvchi va qabul qiluvchi uning mazmunini voqelikdagi yagona bir hodisa bilan bog‘lashi g‘oyat muhimdir. Shuning bilan birgalikda, yagona bir denotatning nutqiy tasviri muallif ko‘zlayotgan g‘oya, niyatga nisbatan turlicha bo‘lishi mumkinligini ham unutmaslik kerak. Mualliflarning e’tirof etishicha, «g‘oya mavzular tanlovi asosida matn boshlanishi va tugallanishini muvofiqlashtiradi hamda bo‘lajak matnni yaratadi». 227 Shunday qilib, matn mazmuni muallif ko‘zlayotgan g‘oya, maqsad va muloqot muhiti asosida muallif ongida shakllantirilgan semantik tuzilmadir. Muallif g‘oyasining shakllanishi va voqelanishi asosida matn mavzusi tug‘iladi. Lekin referent vaziyati nafaqat predmetlar, balki belgi, munosabatlar harakatini ham qamrab oladi. Shunga nisbatan matnda denotatlar asosan ot turkumiga oid birliklar bilan ifodalansa, ular o‘rtasidagi munosabatlar fe’l yoki boshqa predikatlar vositasida belgilanadi. Harakatdagi munosabatlar qamrovini aks ettiruvchi ma’noviy asosni aniqlash uchun esa, predmetlik xususiyatidagi denotativ-referent vaziyat tavsifiga ko‘ra, signifikativ bog‘liqlikka nisbatan beriladigan tavsifga tayanish ma’qulroqdir. Matn mazmuni signifikativ qismining shakllanishi ham voqelik (denotat)ning nutqiy tafakkurdagi tasviri asosida kechadi. Ammo bu nutqiy-tafakkur faoliyati ikkinchi bosqichdagi faoliyat bo‘lib, uning yuzaga kelishida muallif g‘oyasi, kommunikativ maqsadini anglashdan tashqari, kommunikatlarning bilim darajasini hisobga olish ham muhim. Subyektiv va obyektiv bilish individual va umumiy (ijtimoiy) bilimlarning o‘zaro munosabati matnning mazmuniy tuzilishini belgilaydi (yaratadi). Matn mazmuniy markazi yoki, boshqacha aytganda, uning semantik mohiyati voqelik va uning nutqiy - tafakkur idroki jarayonida) tug‘iladigan tushuncha hamda lisoniy tuzilma o‘rtasidagi signifikativ ramzidir (aksidir). Bunday lisoniy va ruhiy-mantiqiy bog‘liqlik propozitsiya ko‘rinishini oladi hamda ushbu turdagi 227 Yüklə 2,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|