she’riy misralar boshida takrorlanishi tushuniladi.
Epiforada esa
misralar oxiridagi so‘z yoki qo‘shimchalarning takrorlanishi nazarda
tutiladi. Bularning bari matnning kompozitsion
butunligi uchun
xizmat qiladi.
Takrorlar qo‘llanish o‘rniga ko‘ra
gorizontal
va
vertikal
takror
larga bo‘linadi. Bunday takrorlar ayniqsa, she’riy
matnlarda
o‘ziga xos ohangdorlikni yuzaga keltiradi. Takrorlanuvchi birlikning
qaysi turkumga mansubligiga ko‘ra
ot takrori
,
sifat takrori
,
olmosh
takrori
,
fe’l takrori
kabilarga bo‘linadi. Sintaktik tabiatiga ko‘ra
so‘z
birikmasi takrori
va
jumla takrori
ham farqlanadi.
Mazkur
birliklarning joylashish tartibiga ko‘ra ham tasnif qilish mumkin:
simmetrik takror
va
asimmetrik takror
. Shuningdek, o‘rtadagi
masofasiga ko‘ra ham guruhlashtirish mumkin:
yaqin o‘rinli takror
,
uzoq o‘rinli takror
. Badiiy asarlarda ma’lum
bir fikrning turli
shakllarda takrorlanishiga qarab
Dostları ilə paylaş: