Hozirgi paytda deyarli hamma fanlarda tizimli tadqiqot usullari keng qo’llaniladi.
Tizimli tadqiqot usulida har bir tabiiy geografik borliq (ob’ekt) o’zaro ta’sirda bo’ladigan
turli xil tarkibiy qismlardan iborat tizim deb qaraladi. Geografik qobiqni tizim deb
oladigan bo’lsak, u yana vertikal va gorizantal yo’nalishda yanada maydaroq
tizimchalarga, mazkur tizimchalar yanada kichikroq tizimchalarga bo’linib ketadi.
Bundan tashqari tabiiy geografiyada fanlararo qo’llaniladigan
matematik, geoximik,
geofizik va modellashtirish usullaridan ham foydalaniladi.
Hozirgi paytda tabiiy geografiyada matematik usullar juda sustlik bilan
qo’llanilmoqda. Ko’proq matematik statistika va ehtimollar nazariyasi qo’llanilmoqda.
Geografik ob’ektlar juda murakkab bo’lganligi uchun hozirgacha ularni matematik
jihatdan ifodalash ancha murakkab masala hisoblanadi.
SHunga qaramasdan murakkab
matematik tahlil usullari geomorfologik tadqiqotlarda keng qo’llanilmoqda (Devdariani,
1973).
Geoximik usullar landshaftshunoslik tadqiqotlarida keng qo’llaniladi.
Geoximik usul yordamida landshaftshunoslikda ximiyaviy elementlarni harakati
o’rganiladi. Ximiyaviy elementlar ko’proq balandliklardan pastqam joylar tomon harakat
qiladi. Natijada turli xil landshaftlar hosil bo’ladi. Geofizik usullar yordamida
landshaftlarda sodir bo’ladigan energiya va modda almashinuvi jarayoni o’rganiladi.
Modellashtirish usuli tabiiy geografiyada keng qo’llaniladi. Hozirgi paytda jamiyat va
tabiatni o’zaro ta’sirini modellashtirish tabiiy geografiyani
va ekologik geografiyaning
asosiy muammolaridan biri hisoblanadi. Tabiiy geografiyada maxsus tadqiqot usullari
keng qo’llaniladi. Ular tabiiy geografiyaning o’zida ishlab chiqilgan usullardir. Bunday
usullarga qiyosiy tavsif, ekspeditsiya,
kartografik, paleogeografik, landshaft-indikatsiya
va boshqa usullar kiradi. Qiyosiy tavsif usuli tabiiy geografiyada qadimdan qo’llab
kelinadi. Hozirgi davrda ham mazkur usul geografik tadqiqotlar olib borishning asosiy
usuli hisoblanadi. Qiyosiy-tavsif usuli
turli hududlarni relefini, iqlimini, ichki suvlarini,
o’simligi, tuproq, hayvonot dunyosi, tabiat zonalari va landshaftlarni o’rganishda keng
qo’llaniladi. Mazkur usul mamlakatshunoslikda ko’proq foydalaniladi.
Dostları ilə paylaş: