Mavzu: Jahon xo’jaligining vujudga kelishi, asosiy belgilari va bosqichlari mundarija kirish Reja

1.2. Dunyo xo’jaligining moxiyati va bosqichlari
Dunyo xo’jaligining iqtisodiy-geografik modeli bosqichma-bosqich
murakkablashib bormoqda. Agar, XIX asr oxirida «Evromarkaz» asosiy o’rin
tutsa, XX asr boshlarida ikkinchi xalqaro markaz AQSH, XX asr 50-yillarida yangi
xalqaro markazlar sobiq ittifoq va Yaponiya, so’ngra, Xitoy, Xindiston, neftni
eksport qiluvchi Janubi-G’arbiy Osiyo mamlakatlari, Kanada, Avstraliya,
Braziliya, XX asrning 80-yillarida esa yangi industrial mamlakatlar yoki «Osiyo
yo’lbarslari» - Koreya Respublikasi, Tayvan, Gonkong va Singapur yuzaga keldi
xamda ko’p markazlilik shakllandi va barqaror rivojlanib bormoqda.
Yaqingacha dunyo xo’jaligi ichki tizimida to’rtta «qutb» - kapitalistik g’arb
va sotsialistik SHarq «boy» SHimol va «kambag’al» Janub mavjud edi. Xozir xam
SHimol va Janub o’rtasidagi ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish farqlari, yoki «markaz»
va «chekka o’lka» lar o’rtasidagi farqlar asosiy qarama-qarshiliklarni ifodalaydi.
CHunki, 90-yillarda dunyo xo’jaligining «chekka» xududlariga 15% xalqaro yalpi
ichki maxsulotlar, 30% sanoat va qishloq xo’jaligi maxsulotlari yoki axoli jon
boshiga o’rtacha 1 ming dol. yalpi ichki maxsulot to’g’ri kelsa, iqtisodiy
rivojlangan mamlakatlarda axoli jon boshiga o’rtacha 15 ming dol. dan ortiq yalpi
ichki maxsulot to’g’ri kelgan.
Dunyo xo’jaligining rivojlanishi. Zamonaviy dunyo xo’jaligi birinchi sanoat
inqilobi davridan boshlab shakllana boshladi. Tovar ishlab chiqarishning
rivojlanishi ma’lum mamlakatlarning va xududlarning u yoki bu maxsulotni ishlab
chiqarishga «ixtisoslashuvi», «geografik mexnat taqsimoti»ni xamda maxsulotlarni
xalqaro ayirboshlash zaruriyatini yuzaga keltirdi.
Aloxida davrlarda texnik yangiliklardan foydalanish vaqtining turlicha
bo’lganligi, ichki va dunyo bozorida narxlarning tebranib turishi xamda ishlab
chiqarishning asosiy omillari sanalmish yer, mexnat va kapital o’rtasidagi
mutanosiblikning o’zgarib turishi, dunyo iqtisodiyotida - milliy xo’jaliklar va
tarmoq tarkiblari rivojlanishining davriy xarakterga ega bo’lishini keltirib
chiqaradi.
Rivojlanish davrlari XIX asrning boshlarida ya’ni birinchi sanoat inqilobidan
keyinroq nazariy va amaliy jixatdan asoslana boshlandi. Kapitalizmning davriy
buxronlari nazariyasi birinchilardan bo’lib K.Marks tomonidan ishlab chiqildi,
uning fikricha ushbu buxronlarning asosiy sababi ishlab chiqarishning asosiy
fondlari (jixozlar)ning almashtirish muxlati bilan bog’liqdir. Keyinchalik ortiqcha
ishlab chiqarish bilan bog’liq buxronlarning tadqiq etishga bag’ishlangan ilmiy
asarlar ko’plab e’lon qilindi.
Biroq dunyo xo’jaligining uzoq muddatli rivojlanishi shkalasidagi o’rnini
aniqlashda (1892-1928 yillarda) rus iqtisodchisi N.D.Kondrat’ev tomonidan
birinchi marta katta bosqichlar nazariyasi - «uzun to’lqin»lar taklif etildi.
Keyinchalik bu nazariya yanada rivojlantirildi va dunyo xo’jaligi tadqiqotlarida
keng qo’llanilmoqda.
N.D.Kondrat’ev nazariyasi va boshqa qator tadqiqotlar asosida dunyo
xo’jaligi rivojlanishida 3 ta katta bosqichni - industriyalashgacha bo’lgan
rivojlanish, industriyalash bosqichi, industriyalashdan keyingi rivojlanish
bosqichini, uchta - birinchi, ikkinchi va uchinchi sanoat inqiloblarini xamda «uzun
to’lqinlar» davrlarini, ya’ni N.D.Kondrat’ev belgilagan besh davrni ko’rsatib o’tish
mumkin.
Xunarmandchilik va manufaktura ishlab chiqarishi xukmronlik qilgan
industriyalashgacha bo’lgan bosqich boshlang’ich davr deb ataladi.
To’rtta «uzun to’lqin»ga teng keluvchi birinchi va ikkinchi sanoat inqiloblari
davrida quyidagilar yetakchi mavqega ega bo’ldilar. Birinchi davrda - tikuvchilik
va xunarmandchilik; ikkinchi davrda-ko’mir qazib chiqarish, qora metallarni
eritish, tikuvchilik; uchinchi davrda - metallurgiya, kimyo va og’ir
mashinasozlik; to’rtinchi davrda - avtomobilsozlik, elektronika, organik kimyo,
mashinasozlikning turli tarmoqlari.
Ushbu to’rt davr industriyalash bosqichiga to’g’ri keladi. Beshinchi davr esa
rivojlangan davlatlarda industriyalashdan keyingi rivojlanish bosqichiga to’g’ri
keladi va uchinchi sanoat inqilobini anglatadi. Ushbu davrda elektronika, lazer
texnikasi, murakkab kimyo, biotexnologiya va gen injineriyasi kabi tarmoqlar
yetakchi mavqega ega bo’ldi.
Xar bir bosqich, sanoat inqilobi va N.D.Kondrat’ev davrlarining boshlanish
va tugallanish vaqti keskin belgilab qo’yilmaydi. Ushbu masalada ilmiy-texnik
taraqqiyotning tezlashuvidan kelib chiquvchi noan’aviy yondashuv muxim
axamiyatga egadir. Ushbu yondashuvga asosan G’arbiy Yevropaning rivojlangan
davlatlarida bu davrlarni quyidagicha belgilash mumkin. Birinchi davr - 1770-
1830 yillar; Ikkinchi davr - 1830-1880 yillar; Uchinchi davr - 1880-1930 yillar;