54
söyləmlər o zaman məni razı sala bilmirdi. Bir
ingilis və hindli arasındakı fərqi mən də görürdüm.
Ancaq onların bizi kölə kimi qullandıqlarına
inanmırdım. O zaman düşünürdüm ki, Hindistanın
kötü durumda olmasının suçluları İngiltərə yönətim
sistemi deyil, məmurlardır. Məmurlar dürüst olsalar
Hindistan bu durumda olmaz düşüncəsində idim.
Düşünürdüm ki, Hindistanı İngiltərənin yardımı ilə
qurtaracağıqsa, o zaman İngiltərənin möhtac olduğu
bu durumda ona yardım etməliyik. İngiltərə
sisteminə qarşı tənqidlərim olsaydı da, indiki qədər
bu sistemi suçlu görmürdüm.
Bu gün bu sistemə
olan güvənimi və inancımı itirdiyim üçün artıq
onunla he
ç bir şəkildə əməkdaşlıq etmək istəmirəm.
İndi düşünürəm ki, o zaman həm ingilis
məmurlarına, həm İngiltərə yönətim yöntəminə
güvənlərini itirən hindistanlı arxadaşlarım bu
dövlətlə əməkdaşlıq etməməkdə haqlıymışlar.
•
O zaman düşünürdüm ki, İngiltərənin bu möhtac
durumundan sui-
istifadə etməməliyik. Savaş davam
etdiyi sürəcə susmalıyıq. Savaş bitdikdən sonra öz
haqqımızı istəməliyik. Bu üzdən də mən o zamankı
inancım kimi davrandım. Mənim dəvətimi qəbul
edənlərdən istədim ki, savaşa qatılmaq üçün ad
yazdırıb İngiltərənin çıxarları yolunda savaşsınlar.
•
Hamımız savaşın əxlaq dışı olduğunu qəbul edirdik.
Mənim haqqıma saldıranlara qarşı şikayətçi
olmadığım müddətcə bu savaşı içdən dəstəkləməm
də doğru olmazdı. Özəlliklə savaşan tərəflərin
iddialarının doğru olmadığına da inanırdım.
Dostlarım bilirdilər ki, mən daha öncə Boer
savaşına da qatılmışam. Ancaq o zamana görə
görüşlərimin dəyişdiyini təsəvvür edirdilər. Əslində
55
məni Boer savaşına qatılmağa vadar edən dəlillər
indi də öz keçərliliyini qorumaqda idi. Bilirdim ki,
savaşa qatılmaq ahimsa ilkələrinə uyqun gəlmir.
Ancaq nə yazıq ki, şəxs hər zaman öz istədiyi kimi
davrana bilmir.
Doğruluğa (həqiqətə) and içmiş
adam bir çox hallarda öz yolunu qaranlıqlarda
çətinliklə getmək zorunda qalır.
•
Hindistanlıları İngiltərə ordusunda xidmətə razı
salmağımla, sadəcə savaşa yardımçı olmur, həm də
İngiltərə imperatorluğu adlanan bu böyük təşkilatın
insancıl və xeyirli niyyətlərinə yardım etdiyimi
sanırdım. O zaman da bugünkü qədər savaşa nifrət
edirdim.
O zaman da əlimə tüfəng almağı
istəmirdim. Ancaq insanın həyatı düz bir xətdən
oluşmamaqdadır. Bəzən də bir-biri ilə qarşı-qarşı
gələn olaylar bütünü insan həyatını təşkil edir.
Sürəkli insan həyatda iki vəzifədən birini tərcih
etməyə çalışır. Bir eyitimci kimi bir sürü insanları
bu savaşa qatılmağa çağırmalı idim. Onlara
deyirdim ki, savaşa inanırsınız və ingiltərəyə
vəfalıysanız, bu savaşa qatılmaq zorundasınız. Öc
almaq kimi bir duyquya inancım yoxdur. Ancaq
dörd il öncə Hindistanda bir köy olan Betya
sakinlərinə dedim ki, ahimsadan heç bir şey
anlamayan kimsələr sizə saldırır və malınızı zorla
aparmaq istəyirlərsə, haqqınızı savunmaq üçün
silaha sarılmalısınız. Əgər silahla haqqınızı
savunmazsanız qorxaqlarsınız.
Keçənlərdə hindlilərə dedim ki, ahimsanın
bütün qurallarına inanmır və ona əməl etmirsinizsə,
qadınlarınızı, malınızı talayanlar qarşısında silahlı
savunmaya keçməzsəniz, bəşəriyət qarşısında
suçlusunuz.
Düşünürəm ki, mənim bu söylədiklərim
56
ahimsa
məzhəbi ilə tam uyqunluq oluşdurmaqdadır.
Bu nəcib nəziriyəni duyurmaq çox asandır, ancaq
savaşlarla dolub-daşan dünyada onu bilib və həyata
keçirmək çox çətin işdir. Bütün bu çətinliklərə
baxmayaraq, gün keçdikçə ahimsa məzhəbi
olmadan həyatın mənim üçün heç bir anlam
daşımayacağına inanıram.
•
Mənim o zamankı davranışımı ahimsa ölçüləri ilə
ölçərsək, onları savunmaq üçün tutarlı dəlil tapa
bilmərik. Əslində öldürücü silahlarla savaşa
qatılanlarla savaşda yaralananlara qızılay tərəfindən
xidmət edənlər arasında bir o qədər də fərq yoxdur.
Çünkü hər iki dəstə bir türlü savaşa qatılır və
savaşın davamına yardım edirlər. Hər iki dəstə
savaş cinayətlərinə bulaşıb suçlu olurlar. Uzun illər
boyu özümə daldıqdan, düşündükdən və əməllərimi
dəyərləndirdikdən sonra hiss etmişəm ki, o zamankı
düşüncə tərzimə görə Boer savaşına, 1906-cı ildə
Natalda “
Zulu üsyanları”na və Birinci Dünya
Savaşına qatılmam normal imiş. Həyat bir çox
güclərin etkisi altındadır. Insan öz əməllərində
dəyişməz bir üsul əsasında qərara gəlsəydi və hər an
düşünmədən bu üsul əsasında davransaydı, o zaman
həyat çox asan olurdu. Ancaq bir tək davranışımı da
xatırlamıram ki, o haqda asanlıqla bir qərara gəlmiş
olum.
Mən sürəkli savaşa qarşı olduğumdan, heç
bir şəkildə onun arxasınca getməmişəm. Bu üzdən
bir çox fürsətlərin ortada olmasına baxmayaraq,
öldürücü silahl
arın qullanımını öyrənmədim. Bəlkə
bu üzdən dirək olaraq insanların həyatını söndürmə
saldırqanlığından uzaq olmuşam. Ancaq zor
q
ullanmağı öz hədəfi sayan bir hökumətin təbəəsi
olduğumdan özümdən asılı olmayaraq savaşlara öz
Dostları ilə paylaş: |