Filologiya
məsələləri, № 7, 2017
131
edən əlamətini, qabarıq xüsusiyyətlərini, hətta ola bilən münasibətin
ifadəsinə istiqamətlənir.
Ş.Ballinin fikrincə, kəmiyyət fərqi yaxud intensivlik fərqi elə bir
ümumi əlamətdir ki, buraya fikir və ya dərketməmizin hər hansı bir
obyektlərini daxil etmək mümkündür. Bu vərdiş insan qavrayışına
məxsusdur, istəsək də, istəməsək də, biz heç bir şeyi mütləq biçimdə, öz-
özlüyündə dərk edə bilmirik, onu mütləq bir və ya bir neçə oxşar əşya və
hadisələrlə qarşıraşdırmada, yəni müqayisədə anlayırıq» (2, s. 202- 203)
İntensiv məna əlamətini səciyyələndirən M.Adilovun nöqteyi-
nəzərincə, «intensivlik əlaməti sözün yeni forma almasına səbəb ola bilər və
bu halda faktı dildaxili korrelyasiya kimi dəyərləndirmək olar. İntensivlik
əlamətini insanların əqli-hissi şüuru yaradır» (3, s.24-25)
İntensivlik- bu bir əlaməti, keyfiyyəti yüksək əlamət və keyfiyyətə
ötürür. Yüksək keyfiyyətdə «gərginlik», «gücləndirilmə», «şiddətlən-
dirilmə», «artıqlıq» (pleonazm) yaranır. Obyektiv və affektiv müqayisə,
qarşılaşdırma sərhəd yaradır, intensivlik əlaməti şiddətlənir, hiperbola (mü-
baliğə) əmələ gəlir. Məs.: Döydü boran məni, döydü qar məni, bir qaprışqa
minsəm aparar məni (M.Müşfiq)
Norma intensivlik əlaməti formalaşan zaman çoxalır. Məsələn,
«красивый» (gözəl) sözü ilə «красивее» (daha gözəl», «красивейший» (ən
gözəl) sözləri arasında norma fərqi görünür. Rus dilində bu fərqli əlaməti
morfoloji vasitələr yaradır. Azərbaycan dilində isə analitik formalar fərqliliyi
meydana gətirir. Fransız dilində də «joli- plus joli- le plus joli», bolqar dilində
«xubav-po-xubav-nay-xubav» formalarında norma aşağıdan yuxarıya doğru
istiqamətlənmişdir.
E.İ Şeyqal yazır ki, intensivlik əlaməti kəmiyətin keyfiyətcə qiymətinə
yaxındır. Diskrit olmayan qeyri-müəyyənlik kəmiyyəti xarakterizə edir (4 (26 s.)
Dildə «intensivlik» termini ilə yanaşı, «intensifikasiya», «intensivlər»,
«komponentlərin intensivliyi» və s. terminoloji vahidlərindən də istifadə
olunur. İntensivlik əlamətinin təbiətinə münasibət bildirən dilçiləri bir neçə
qrupa bölmək olar. Birinci qrup dilçilər intensivliyə ümumdil kateqoriyası
kimi yanaşmış, ona prinsipial bir məsələ kimi baxmış, onun universal
xarakterini «məkan», «zaman», «keyfiyyət» (V.Matezius, İ.Suhinskiy,
İ.İ.Ubin) fonunda izah etməyə çalışmışlar. Bəzi dilçilər intensivliyin
kəmiyyət fərqini qabartmış, intesivliyi sözün komponentində axarmışlar
(Arutyunova N.D., Şeyqal E.İ.), bəzi tədqiqatçılar zərfin, sifətin, feilin, ismin
qradual səciyyəsini intensivlik əlaməti hesab etmiş (Qvişiani N.B., Kozlova
İ.A., Qrinbaum S., Qaliç Q.Q.); bəziləri isə intensifikasiyanın frazeoloji və
sintaktik vasitələrini qeyd etmişlər (Akimova Q.N., Aleksandrova G.S).
Problemin komparativ və superlativ tərəfləri də nəzərə alınmış, həmçinin
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
132
intensivləşməyə yardım edən gücləndirici zərflərin rolu qeyd edilmişdir
(Serqeeva E., Qerasimova L.., Bolinjer D.)
Ən müxtəlif dillərdə superlativ, suppletiv derivatların varlığı
təsdiqləyir ki, insan keyfiyyət, əlamət səciyyələri daxilində kəmiyyət
fərqlərini ifadə etməyi birdən-birə dərk edə bilməmişdir.
Dünyanın konseptual şəkildə qavranmasında intensivlik əlamətinin
rolu böyükdür. Bu, əlamətin fəlsəfi tərəfidir. Həmin əlamət «funksional-
semantik sahə»də öyrənilir.
M.Qıpçaq yazır ki, kəmiyət anlayışı təkcə obyektiv aləmdəki əşya və
hadisələrə şamil olunmur. İş, hal və hərəkətin sürəkliliyi, intensivliyi feilin
tərz kateqoriyası ilə yanaşı, kəmiyyət anlayışının daşıyıcıları olan sözlərlə də
ifadə olunur. Məsələn, Azərbaycan dilində: çox, xeyli, az; ingilis dilində:
many «çox», few «az», much «çox», little «balaca, az» və s.
Bütün bunlar aydın şəkildə göstərir ki, kəmiyyət insan idrakının ən
ümumi və mücərrəd kateqoriyalarından biri olmaq etibarı ilə
dil sisteminə güclü
şəkildə nüfuz etmişdir» (5, s.22 (453 s.)
Sifətin dərəcə kateqoriyası da buraya daxildir. Belə ki,
sifətlərdəki əlamət
və keyfiyyətin azlığı və çoxluğu yalnız kəmiyyət vasitəsilə ölçülə bilir.
Sifətin neytral forması dəyişərək intensiv forma qazana bilir. Nitqdə
müqayisə baş verir. Məsələn, rus dilində: Этот апельсин крупнее, чем
обычные апельсины. Это самая крупная собака в мире. Beləliklə,
mətndə 3 sifət forması ilə rastlaşırıq: крупный, крупнее, самый крупный.
Rus dilində 2 leksik forma müqayisə dərəcəsini formalaşdırır: «красивей-
ший» və «самый красивый». Məna fərqlənmir.
İngilis dilində sifət dərəcələrini far, near, old, late sözləri fərqləndirir.
Məs.: far (далекий)- farer (более отдаленный)- farest (самый отдален-
ный), far-further (дальнейший)- furtherest (самый отдаленный).
M.Adilov yazır ki, intensivlik yaradan ünsürlərin işlədilməsi danışığa
məxsus şiddətləndirmə meyli ilə bağlıdır. Mənanı qüvvətləndirməyə xidmət
edən pleonastik (artıq) vasitələr yalnız sözlərin sonuna deyil, ortasına da,
əvvəlinə də əlavə edilir. Sözün bir hissəsi (əvvəlki hecası) bu sözün əvvəlinə
qoşulmaqla intensivlik mənası ifadə edən komplekslər düzəldilir. İntensivlik
daha çox danışıq dilindən nəşət etdiyindən sözdə çoxlu pleonastik
variantların yaranmasına səbəb olur» (6, s.66 (324 s.)
İntensivlik əlamətini hər bir dilə xas olan intensifikatorlar yaradır.
Məsələn, Azərbaycan dilinə məxsus intensifikatorlar: az, çox, xeyli, ən çox,
daha az; rus dilinə məxsus olanlar: очень- очень сильный, очень бояться
ветер; холодный- прохладный- теплый-горячий; сухой-влажный-
мокрый və s.
N.A.Lukyanovanın fikrincə, intensivlik semantik fenomendir, hər
hansı hadisənin kəmiyyətcə təsnifidir. Belə ki, «normal dərəcə» normativlik