Yubileylər, xatirələr
Тарих вя онун проблемляри, №3 2010
215
RƏFAEL SÜLEYMANOV
Bakı Dövlət Universiteti
Slavyan ölkələri tarixi kafedrasının
professoru, tarix elmləri doktoru
Səidə İmanzadə-100
AZƏRBAYCANDA QADIN HƏRƏKATININ GÖRKƏMLİ XADİMİ,
TANINMIŞ PEDAQOQ-ALİM
İyirminci yüzillikdə hər cür cətinliklərə, maneələrə, əzab-
əziyyətlərə baxmayaraq xalqımız elm, maarif, ədəbiyyat, incəsənət
– bütövlükdə mədəniyyətin inkişafı sahəsində böyük uğurlar
qazanmışdır. Ürəyi öz xalqının azadlığa, işıqlı gələcəyə qovuş-
durmaq arzusu, istəyi, amalı ilə çırpınan görkəmli və müdrik
şəxsiyyətlər yetişmişdir.
Belə şəxsiyyətlərdən biri də anadan olmasının 100 illiyi
tamam olan, saclarını maarif işində, xalqımızın tərəqqisi yolunda
ağartmış Səidə xanım İmanzadə olmuşdur. Bəstəboy, zərif,
qayğıkeş, üzü daim gülümsər və mehriban siması ilə yadımızda
qalmış Səidə xanım 1910-cu ilin dekabrında Vətənimizin dilbər
güşəsi və qədim ziyalı ocağlrından biri olan Şəkidə dünyay göz
acmışdır. O zaman irticanın və təqiblərin cövlan etdiyi bir dövr idi.
Duzlu, məzəli, şirin söhbətli qədim məkanda insanlar sadə, sakit
həyatlarını yaşayırdılar. Şəkidən uzaqlarda isə böyük hadisələr baş
verirdi. Yeni əsr tarixə çaxnaşmalar, inqilablar və müharibələrlə qədəm qoymuşdur. Əsrlər boyu
əsarət və zülm rejimləri şəraitində yaşayan xalqlar oyanır, öz azadlıqları uğrunda haqq səslərini
ucaldırdılar. Bu oyanışın əks- sədası Şəkiyə də qəlib çıxırdı. Tərəqqiyə meylli bu şəhərdə də bir
canlanma hiss edilirdi. Yeni açılan məkətblər şəkili balalarını elm, maarif işığına çağırırdı. Bu dircəliş
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə xüsusiylə geniş vüsət almışdır. Gənc Səidə də məhz bu
dövrdə maarif işığına doğru gedib, ibtidai təhsil əldə etmişdir.
Cəmiyyətin həyatında tərəqqiyə doğru baş vermiş dəyişikliklər Səidə xanım üçün də geniş
imkanlar açırdı. O, ailəsilə 1924-cü ildə Bakıya köçərək yeni həyat uğrunda mübahisəyə qoşuldu.
Yeni cəmiyyət quruculuğunun ilk dövründə öz həllini tələb edən ən mühüm ictimai
problemlərdən biri də qadın azadlığı idi. Bu məqsədlə Bakı və onun rayonlarında onlarca qadın
klubları, savad kursları yaradılmış və burada qadınlar arasında fəal ictimai-siyasi iş aparılırdı.
Səidə xanım İmanzadə 1925-ci ildə Əmircan qəsəbəsində fəaliyyət göstərən “Qadın
nümayəndələri iclası” adlanan təşkilatın fəal üzvlərindən biri olmuş, burada azərbaycanlı qadınlar
arasında iş aparmış, qadınların hüquq və imkanlarını onlara başa salmışdır. Elə ilk vaxtlardan Səidə
xanım və onun kimi digər ictimaiyyətçi azərbaycanlı qadınların apardıqları iş öz müsbət nəticəsini
verirdi.
Səidə xanım İmanzadə ictimai fəaliyyəti ilə yanaşı, öz təhsilini davam etdirməyi də unutmamışdı. O,
1926-cı ildə Bakıda fəaliyyət göstərən “Türk sənaye məktəbi”nə daxil oldu. O zaman Azərbaycanda
qadın azadlığı hərəkatının mərkəzi hesab edilən Əli Bayramov adına qadınlar klubunda 1928-ci ildən
başladığı fəaliyyət Səidə xanımın ictimai həyatında yeni mərhələ oldu. O, bütün qüvvəsini qadın
hüquqları uğrunda mübarizəyə yönəltmişdi. Təqiblər, təhkirlər və hədələr gənc Səidəni xalqın
balalarına savad vermək kimi bu şərəfli yoldan çəkindirə bilmədi. Onun Əli Bayramov klubundakı
fəaliyyəti nəticəsində necə-necə azərbaycanlı qadın ictimai həyata qədəm qoymuş, doğma xalqın
taleyüklü problemlərinin həlli uğrunda fəal mübarizəyə qoşulmuş, cəmiyətimizin fəal qurucularına
çevrilmişdi.
Yubileylər, xatirələr
Тарих вя онун проблемляри, №3 2010
216
Səidə İmanzadə 1930-cu ildə sənaye məktəbini müvəffəqiyyətlə bitirdikdən sonra təhsilini
artırmaq məqsədilə fəhlə fakültəsinə qəbul edilmişdi. O, 1934-cü ildə Azərbaycan Pedaqoji
İnstitutunun Tarix və ictimaiyyət fakültəsinin bitirməklə özünün ən böyük arzusuna çatdı. Sonarakı
bütün şüurlu həyatını müəllimliyə – bu xeyirxah peşəyə sərf etdi. Əvvəlcə Pirallahı adasındakı 98
saylı orta məktəbdə çalışmış, qısa müddətdə adi müəllimlikdən orta məktəb direktoru vəzifəsinə qədər
yüksəlmişdir. O, müəllimliklə yanaşı, ictimai fəaliyyətini də uğurla davam etdirmiş, Bakı Soveti
nəzdindəki “Mədəni yürüş” təşkilatının fəal iştirakçısı olmuşdur. Həmin illərdə S. İmanzadənin qadın
azadlığının düşmənlərinə qarşı, cəhalətə və savadsızlğa qarşı respublikamızda qedən ümümxalq
hərəkatının önündə görmək olardı.
1941-ci ildə faşizmə qarşı müharibənin başlanması ilə Səidə xanımın qayğıları daha da artmış
və fəaliyyət dairəsi genişlənmişdir. İndi onu öz ərləri və oğullarını fabrik-zavodlarda əvəz etmiş fəhlə
qadınlar arasında, hərbi xəstəxanalarda tez-tez görmək olurdu.
Müharibə illərində Səidə xanım İmanzadəni Bakıda Qızlar İnternatının müdiri kimi məsul bir
vəzifəyə irəli çəkmişdilər. O, sonralar həmin çətin illəri böyük ürək ağrısı ilə xatırlayaraq deyirdi: “
Atalarını müharibədə itirmiş, valideyn himayəsindən çıxmış qızların təhsili və taleyi məsələsi bizi çox
düşündürürdü. Nə qədər ağır, iztirablı anlar keçirsək də, məktəbdə təlim-tərbiyə işini yüksək
səviyyədə qura bilmişdik. Müəllimlərimiz bu qızlara əsl analıq qayğısı göstərirdilər...”.
1941-1945-ci iilərin ağır müharibəsi günlərində Səidə xanım İmanzadənin çoxcəhətli fəaliyyəti
– ilk növbədə pedaqoji fəaliyyəti yüksək qiymətləndirilmişdi. 1943-cü ildə ona respublikanın
“Əməkdar müəllimi “ fəxri adı verildi. 1944-cü ildə “Qafqazın müdafiyəsi” və 1945-ci ildə isə
“Qələbə medalı” ilə təltif edildi. Yenə həmin ildə Səidə xanım keçmiş SSRİ-nin ən yüksək mükafatına
– Lenin ordeninə layiq görüldü. Bütün bunlar onu ruhlandrmış, bu vacib və xeyirxah işdə ona
yorulmaz fəaliyyətini genişləndirməyə imkan vermişdi.
İllər keçdi. Müharibənin odu-alovu söndü. İnsanlar rahat nəfəs alıb, yeni arzularla quruculuq
işlərinə başladılar. Bu dövrdə Səidə xanım həyatının ikinci böyük mərhələsinə qədəm qoydu.
Ömrünün qalan hissəsini ali təhsilli mütəxəssislər hazırlanmasına və elmi işə sərf etdi. O, 1946-ci ildə
indiki Bakı Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsinə işə dəvət olundu. Bu zəhmətkeş, əməksevər,
yorlmaq bilməyən qadının ürəyində elmi-tədqiqat işinə böyük maraq oyandı. O, necə illərdən bəri
arzuladığı mövzunu-Azərbaycanda qadın azadlığı hərəkatı tarixini yazıb bitirmək istədi. Zəngin
material topladı. Amma mövcud ictimai-siyasi rejim, qadağalar, bir də bədxahlar, mənsəbpərəstlər ona
mane oldular, yerli-yersiz iradlar tutdular. Kövrək qəlbli, həlim təbiətli, dedi-qodu və qarşıdurma
sevməyən, lakin mətin və dəyanətli bir insan olan Səidə xanım ürəkdən bağlı olduğu tədqiqat
mövzusunu bir nrcə dəfə dəyişməyə məcbur oldu. Azərbaycan və Yaxın Şərqin tarixini gözəl bilən, bu
ölkələrdə qadın hərəkatının ilk tədqiqatçısı olan Səidə xanım illərdən bəri topladığı materialları ürəyi
istədiyi kimi şərh edə bilmədi, əsl həqiqətlərin hərtərəfli izahı, elmi ümumiləşdirmələrin elmi
ictimaiyyətə, eləcə də geniş oxucu kütləsinə çatdırılmasına imkan verilmədi. Nəhayət, dövrün ab-
havasına cavab verən “Azərbaycan qadın azadlığı Böyük Oktyabrın tarixi nailiyyətidir (1917-1939-cu
illər)” mövzusunda dissertasiya yazıb 1954-cü ildə onu müdafiyə etdi, tarix elmləri namizədi alimlik
dərəcəsi aldı. Dosent kimi 40 ilə yaxın gənclərin təlim-tərbiyəsi işində çalışdı. Yaza bilmədiklərini
bəzən üstüörtülü, bəzən də müxtəlif vasitələrlə tələbələrinə çatdırırdı. Onların vətənpərvərlik ruhunda
böyüməsinə böyük səy göstərir, mətbuatda çap etdirdiyi məqalələrində ürəyindəkiərin bir qismini
xalqına çatdırdı.
Hələ gəncliyindən qadın azadlığı hərəkatını izləyən, öz elmi, pedaqoji və ictimai fəaliyyəti ilə
bu hərəkatda bilavasitə iştirak edən Səidə xanım həmin mövzuda 75-dən çox kitabça və məqalə çap
etdirmişdir. “Azərbaycanda qadın azadlığı”, “Qadınlar sülh uğrunda mübarizədə”, “Qadının
cəmiyyətdə rolu” və s. mövzuda yazdığı əsərlər respublikanın elmi ictimayyəti tərəfindən yüksək
qiymətləndirilmişdir. Onun yazdığı “Azərbaycanda qadın azadlığı Böyük Oktyabrın görkəmli
nailiyyətidir” kitabı Paris və San- Fransisko şəhərlərinin kitabxanalarında saxlanılır.
Səidə İmanzadə uzun illər SSRİ tarixi kafedrasında (indiki Slavyan ölkələri tarixi kafedrası)
dosent vəzifəsində işləmiş, keçmiş SSRİ tarixinin yeni dövrü üzrə yüksək səviyyədə və məzmunlu
Yubileylər, xatirələr
Тарих вя онун проблемляри, №3 2010
217
mühazirələr oxumuş, ixtisas kursları tədris etmişdir. Tələbələr, xüsusən, qızlarla həmişə ünsiyyət
saxlayır, onların dərd-sərlərinə şərik olur, onlara analıq qayğısı göstərirdi. Səidə xanım hami
tərəfindən sevilən müəllim, gözəl lektor idi. Onun mühazirələri dilinin aydınlığı, dərin təhlili və həm
də əhatəliliyi ilə seçilirdi. Elə bu cəhətlərinə görə onun oxuduğu mühazirələr fakültə tələbələrini özünə
cəlb edirdi. Səidə xanım İmanzadə ilə tələbələr arasında sözün əsl mənasında böyük səmimiyyət vardı.
Səidə xanım İmanzadə yaşının ixtiyar çağında elmi-pedaqoji fəaliyyəti ilə yanaşı, ictimai
fəaliyyətini də gənclik həvəsi ilə davam etdirirdi. O, uzun müddət Azərbaycan Qadınlar Şurası
Rəyasət Heyətinin üzvü, Bakı Şəhər Qadınlar Şurasının sədri olmuşdur. Bir neçə müddətə Bakı Xalq
Deputatları Sovetinin deputatı olmuşdur. Səidə xanımın yetirmələri, tələbələri elm, təhsil və
mədəniyyət sahəsində böyük uğurlar qazanmışlar. Onlar bu gün respublikamızda elmin və təhsilin
inkişafında öz müəllimlərinin adına layiq çalışırlar. Səidə xanımın elmi-pedaqoji və ictimai fəaliyyəti
sonralar da yüksək qiymətləndirilmiş və “Şərəf nişanı” ordeni ilə təltif edilmişdir. Bundan başqa Səidə
xanım yüksək ixtisaslı tarixçi kadrlar hazırlanmasına fəal iştirak etdiyinə görə SSRİ Ali və Orta
İxtisas Təhsili Nazirliyinin fəxri fərmanı, respublikada elmi biliklərin yayılmasında xidmətlərinə görə
Ümumittifaq “Bilik” cəmiyyətinin fəxri fərmanı ilə mükafatlandırılmışdır. Onun adı hələ 1962-ci ildə
“Bilik” cəmiyyətinin fəxri kitabına yazılmışdır.
Respublikanın qocaman pedaqoqu, alimi və ictimaiyyətçisi, saclarını maarif işində, xalqımızın
tərəqqisi yolunda ağartmış, mənalı ömür sürmüş bu nəcib insanın, işıqlı şəxsiyyətin nurani siması,
unudulmaz xatirəsi həmişə bizimlədir. Bütün həyatını gənc nəslin təlim və tərbiyəsinə həsr etmiş
Səidə xanım İmanzadənin parlaq xatirəsi onu tanıyanların qəlbində əbədi yaşayacaqdır.