64
дя халгын дилиндян данышараг яслиндя халгы ган ичиндя боьурду.
Ъябщя хятти ялиндя силащ тута билмяйян эянълярин юлцм
дцшярэяси иди. Бир тяряфдян дя мцхтялиф тяйинатлы, мцхтялиф
мязмунлу тяхрибатлар.
Улу идейа - вятянин азадлыьы, мцстягиллийи идейасы Чинэиз цчцн
щава ‐ су кими олдуьундандыр ки, о эерчяклийи мцщарибянин
идеоложи мотивляриня уйьунлашдырмаьа чалышырды. Тяяссцф ки, ня
бирлик варды, ня дя низамлы орду вя рящбярлик. Щяр щалда топланан
тяърцбя инсана перспективли тякамцл модели йаратмаьы
юйрятмялидир. Дащи Дизраели беля бир ифадя ишлядиб:
«Мянасыз
йашамаг цчцн юмцр чох гысадыр». Бу эянъин щяйаты о гядяр
мяналы иди ки, онун юмрц ясрляря бярабяр тутула биляр, йашадыьы
дюврдя демяк олар ки, бцтцн кешмякешли щадисяляр онун
щяйатыны бичиб кечди, юлцмя доьру бир аддым йол ачды. Ясрин ян
бюйцк сойгырымы олан Хоъалы фаъияси йада салындыгда Чинэизин
щюнкцртцсцнц ешидирик. Бу дящшятли фаъиядя минлярля хоъалылара
арха олду, онлара дайаг дурду Чинэиз. Сащибсиз галмыш
хоъалыларын щарайына тякъя Чинэиз йетди, тякъя Чинэиз аьы дейиб
аьлады. Бир елин дярдини аьыр табут кими Чинэиз чийниня тяк
эютцрдц. Бу инилтили, инсанлары йаныб ‐ йахан сызылтылы сяс бу фаъияни
бцтцн дцнйайа йайды. Бу щягигятин щюнкцртцсц иди. Щям дя
Чинэизин бу щайгыртысы халгын щарайы кими дцнйа иътимаиййятиня
Азярбайъан щягигятини чатдырды. Чцнки бу щюнкцртц онун
халгына олан лагейдлийин фаъиясини юзцндя якс етдирирди. Бу
заман дювлят рящбярлийи сусур, ермянинин дяйирманына су тюкцр,
бейнялхалг иътимаиййят ися «йазыг ермяни» миллятиня дястяк
верирди. Чинэиз камерасы ися факты факт далынъа ортайа гойду.
Будур Вятяня оьуллуг!Budur Vətənə,
torpağa məhəbbət və
bağlılıq!
Инди Чинэиз Мустафайевин ады АНС ЧМ ‐ нин дюйцш щимнидир:
«Дюйцш алнымыза йазылыб». Вя щяр хябяр башлыьы бир гайда олараг
беля башлайыр: «Ермянистанын Азярбайъана тяъавцзц давам
едир». Еля ки, бу башлыг дяйишиб гялябя мцждясини верди, бах,
онда Чинэиз Мустафайев рущу да шад вя ращат олаъаг.
Bakı, 2004 - cü il.
65
Dəli bir nərə çəkmək keçir könlümdən
Bu gün çiynimizdə zamanın ağır yükü,
içimizdə keçmiş illərin
dərd-səri yaşayır. Çoxdandır ki, işimiz, fəaliyyətimiz
idealımıza, arzumuza uyğun gəlmir. Təbiətimizdə də,
mənəviyyatımızda da uyarsızlıqlar yaranıb.
Bir sözlə, indi
özümüz-özümüzə qarşı, sosial “mən”imiz iç “mən”imizə (“real
mən”imizə) qarşı dayanıbdır.
Uzun illərdən bəri yığılan, qovr eləyən ağrılar ayrı-ayrı
adamların deyil, elin, obanın qəm yüküdür. Elin qəm yükünü
yalnız elliklə daşımaq, elliklə aşırmaq olar.
Keçmiş illərin sıxma-boğmaları adamlara
öz sözünü deməyə
imkan verməyib. Ona görə də dərd ürəyimizdə illərlə qovr
eləyib,
saxta vədlərə, uydurma hesabatlara inanmışıq.
Şüurumuza yad qüvvələr məqsədli təsir edərək,
təfəkkür
tərzimizi dəyişdirməyə çalışmışlar. Adamları daha çox
maddiyyət arxasınca qaçmağa sövq etmişlər. Mənəviyyatı arxa
planda göstərmək üçün həmin qüvvələr dəridən-qabıqdan
çıxmışlar. Ən əsası da həmin qüvvələr uzun illərdir ki,
bizi öz
soy kökümüzdən uzaqlaşdırmaq üçün əllərindən gələni edirlər.
Əlbəttə, sonunda maddiyyəti hər şeydən üstün tutanlar yad
qüvvələrin zahiri parıltılarına aldanaraq onların “qulu”na
çevirilmişlər. Ancaq öz soy kökünə qırılmaz
tellərlə
bağlananlar, milli mənəvi dəyərləri hər şeydən uca tutanlar bu
yad ünsürlərə qarşı əsrlər boyu daim mücadilə ediblər. Ancaq
bu mücadilədə yetərincə hamımız bir yerdə ola bilmirik. Nadan
insanlar hər zaman olub.
Buna görə də suyumuzun,
çörəyimizin dadı qaçıb, bərəkəti azalıb, torpağımızın mayasına
haram qatılıb. Xalqın yüzillər boyu uğrunda mübarizə apardığı
azadlıq indi qəfəsə salınıb.
Hazırda həyatımızda kəskin dönüş dövrü başlanmışdır.
İdarəetmə strukturlarında sürətli dəyişikliklər edilir. “Nə varsa