Microsoft Word Alarin menalari


Ənsər - Köməkçilər, tərəfdarlar, yol yoldaşları.  Əntiqə



Yüklə 0,81 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/29
tarix01.07.2018
ölçüsü0,81 Mb.
#52826
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   29

20 

 

Ənsər - Köməkçilər, tərəfdarlar, yol yoldaşları. 



Əntiqə - Gözəl, əntiqə. 

Ənvər - İşıq şüaları, çiçəklənmə. Işıqlı, nurlu, daha işıqlı. 

Əraslan - (Tür.) Aslan kimi, güclü qüvvətli kişi. 

Ərcan -  (Tür.)  Canlı, diri, sağlam kişi. 

Ərcahan -  (t.f.i.)  Dünyanın tanıdığı kişi. 

Ərcivan - (t.f.i.)  Gənc kişi(oğlan). 

Ərçin - (Fars.)  Nərdivan, pillə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Ərdəm - (Tür.) 1.Fəzilət. 2.Məharət, hünər. 3.Ləyaqət. 4.Usta gəmiçi. 5.İnsanın ruhi yetkinliği. 

Ərdəmir - (Tür.) Demir kimi güclü kişi. 

Ərdoğan - (Tür.) İğit doğulan. 

 

Ərəstun - (Yunan.) Aristotel (b.e.ə.384 - b.e.ə.322) - qədim yunan filosofu. Aristotel şərq ölkələrində və 

həmçinin Azərbaycanda Ərəstun adı ilə də tanınır. 

Əravənd - (Fars.) 1.Şövq, arzu, istək. 2.Şan, şərəf. 

Ərfan - Bilik, idrak. 

Ərgin - (Tür.) 1. Ölmuş, yetişmiş, kamala çatmış. 2. Öz haqqlarından istifadə etməsi üçün qanunun 

göstərdiyi yaşa gələn.

 

Ərgün -  (Fars.) Sərt başlı, oynaq və sürətli gedən at. Ərgun Cəlaləddin Çələbi: Türk sufi. Mövlana 

soyundandır. Kütahya məvləvi xanasına də şeyxlik etmişdir. 



Ərgüvən - (Tür.) Özünə güvənən. 

Ərman - Mükəmməl, ümid. 

Ərsən - Cəsarətli, qorxmaz. 

Ərşad - Sevincli, düsüncəli, yetkin, xoşbəxt kişi. 

Ərşahin - (Tür.) Kişi şahin, quş. 

Ərşan - (Tür.) İğidliyi ile tanınmış, məşhurlaşmış kişi. 

Ərvin - (Fars.) 1.Təcrübə, sınama, sınaq. 2.Şərəf və etibar. 

Əsəd - (Ər.) Aslan, Allahın aslanı, Qəzənfər, Heydər, Cəsur və qəhrəman adam mənasında istifadə 

edilmişdir. 



Əsədulla - (Ər.) Allahın aslanı. 

Əsər - (Ər.) 1.Nişan, əlamət, iz. 2.Təsir, təsir. 3.Yox olmuş bir obyektdən qalma parça. 4.Bir adamın ortaya 

qoyduğu məhsul, müəllif. 5.Hədis, hədis elmi. 6.Emal, icad. 7.Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 



Əsgər - (Ər.) 1.Ordu, ordu ilə əlaqədar. Vəzifə edən. 2.Ölkəni müdafiə etmək üçün öyrədilib təchiz edilən 

kimsə. 3.Rütbəsiz əsgər, ər, döyüşçü. 



Əshab - Ən mehriban. 

Əskinaz - Sərvət, qazanc.  

Əsqət - (Ər.) Ən xoşbəxt. 

 

Əsliyə - (Ər.)  İndiki (əsl), həqiqi. 



Əsmər - Qarayanız, əsmər. 


21 

 

Əsriyyə, Əzriyyə - Müasir. 



Əşrəf - Ən hörmətli, ən nəcib, ən alicənab, şərəf sahibi. 

Ətifə - Rəhmli, mərhəmətli. 

Ətir - Parfumerya, qoxu, iy, ətir. 

Ətiyyə - Hədiyyə.  

Əvəz - Hər şeyə qarşı verilən və ya alınan şey, hər şeyin yerini tutan başqa şey. 

Əyyub - (Ər.) 1.Dözum, mutilik. 2.Peşman olmuş. 3.Peyğəmbərin adı;  

Əzəl - (Ər.) Əbədilik. 

Əzəmət - (Ər.) Cəngavər, qəhrəman. 

Əzhəb - (Ər.) Çox gözəl. 

Əzim - (Ər.) Böyük. ləyaqət, sövkət, qüdrət. 

Əziz (Əzizə) - Sevimli, əzəmətli, istəkli, qiymətli, əziz, xalis. 

 



Fadilə - Səxavət, səxavətli,  yaxşılıq, təhsilli. 

Fahimə - Mədəni, ağıllı, dərrakəli. 

Fahir (Fahirə) -  (Ər.) 1.Öyünüləcək, fəxr ediləcək. 2.Şərəfli, qiymətli. 3.Parlaq, gözəl, mükəmməl.  

Faxir - Qürurlu. 

Faiq (Faiqə) - (Ər.)  1.Üstün, əla, böyük, çox gözəl, heyrətamiz, seçmə, yüksək, irəli. 2.Mümtaz, mənəvi 

olaraq üstün olan.  



Fail - Xeyirxahlığı olan, yaxşı nışan verən. 

Faiz (Faizə) - (Ər.) Muradına çatan, müvəffəqiyyət qazanan, qələbə gətirən, qalib. 

Faqih - (Ər.)  l.Bir şey bilən yaxud anlayan kimsə. 2.Fiqh elmində ustad. İslam hüquq alimi. 

Faleh - (Ər.) 1.Qurtuluşa çatan, müvəffəqiyyət qazanan, muradına çatan. 2. Torpağı əkən, becərən.  

Faliyə - (Ər.) Xoşbəxtlik, yaxşılığa gətirib çıxaracaq, yaxşılıqla qurtaracaq. 

Famil  -  Eyni cinsdən və ya eyni soydan olan, ailə, soy. 

Fanis - (fars.) Mayak. 

Farid - Misilsiz, görünməmiş. 

Farixə - Xoşbəxt, sevincli. 

Faris - 1.Güclü, bəsirət gözlü, daxilə varan. 2.Atlı, güclü. 

Fariz - (Ər.)

 

1.Atlı (süvari). 2.Minici, ata binmekte məharətli. 3.Fərasətli, anlayışlı. 4.Fərz edən.  5.İranın 



cənubundakı Şiraz vilayəti. 

Farizə - Qövs, göy qurşağı, oynaq. 

Fateh - (Ər.) 1.Fəth edən, qalib gələn, çıxaran. 2.Bir ölkəni, şəhəri və ya qalanı zəbt edən kimsə. 3.Hökm 

verən mənasında, cənab-Haqqın sifətlərindən biridir. Əraf surəsi 89. ayə. - İstanbulu fəth edən yeddinci 

Osmanlı padşahı Sultan Məhəmməd xana bu fəthindən ötəri verilən ünvan. 

Faten - (Ər.) Zəki, anlayışlı. 2.Zehni açıq, qavrayışlı. oyaq. 

Fatih - Ağıllı. 



22 

 

Fatiq -  



Fatimə - (Ər) 1.Müdrik, süddən kəsilmiş. 2.Kiçik olmayan. 3.Özü və nəsli cəhənnəmdən uzaq olmuş. - Hz. 

Peyğəmbərin Hz. Xədicədən dünyaya gələn ən kiçik qızının adıdır. Hicrətdən 18 il əvvəl 605'te Məkkədə 

dünyaya gəlmişdir. 632-ci ildə Mədinədə vəfat etmişdir. 18 yaşında ikən Hz. Əli ilə evlənmiş, Hz. Həsən, Hz. 

Hüseyn, Hz. Ümmü gülsüm və Hz. Zeynəb adında dörd uşağı var. Rəsulullah (səs) - dən sonra 6 ay 

yaşamışdır. Ləqəbi Zəhradır. 

Fatin (Fatinə) - Valehedici, başdan çıxardan, ovsunlayan. füsunkar. 

Fatmagül - (Ər.) bax  Fatma. 

Fatmanur - (Ər) bax. Fatma. 

Fayaz - (Ər.) Səxavətli, əliaçıq, comərd. 

Fazil (Fazilə) - (Ər.) 1.Fəzilətli, fəzilət sahibi. 2.Ərdəmli, üstün. məlumatlı,

 

bilən, mərhəmətli, ideal, ləyaqətli. 



3.Başlanğıc. 

Fella - Ərəb  jasmini (çiçək). 

Feyruz - Məhəmməd peyğəmbər (ə.m.)-ın soyundan olub, Onun zamanında yaşamış adam olan Feyruz 

Ed'deylemi, Yəmən tərəflərində törəyən yalançı peyğəmbər Əsvəd El'ansİ-ni öldürərək, fitnəni ortadan 

qaldıran və peyğəmbərimizin tərifini qazanan İslam qəhrəmanının adıdır.

 

Feysəl - Qətiyyətli,  hakim, padşah.  



Feyzi - (Ər.) 1. Elm, mədəniyyət. 2. Axma, suyun axıb daşması. 3. Bolluq, çoxluq, məhsuldarlıq. - Kişi və 

qadın adı olaraq istifadə edilir. 



Feyzulla - (Ər.) Allahın feyzi, bolluğu, bərəkəti, Allahın şücaəti. 

Fəcri (Fəcriyyə) - (Ər.) Səhərə qarşı günəş doğulmadan əvvəl üfüqün gündoğusu tərəfindən görülən 

aydınlığı, dan yerinin ağarması. 



Fəda - 1.Qurban. 1.Əvəz, bələd. 

Fədai - (Ər.)

  

l.Canını əsirgəməyən, mühüm bir məqsəd uğrunda canını verməyə hazır olan. 2.Allah yoluna 



başqoymuş. 

Fədaican -  (ə.t.fi.)  Canını verməyə hazır olan, canınıvermə. 

Fədriyyə - Xilaskar, özünü fəda edən. 

Fəhamət - (Ər.) 1.Fahimlik, ululuq. 2.Etibar, qiymət, dəyər. 

Fəhim (Fəhimə) - (Ər.) Ağıllı, anlayışlı, ağıllı.  

Fəhmi (Fəhmiyə) -  (Ər.) Fəhmə mənsub, fehim ile əlaqədar. (bax Fəhim). 

Fəxrəddin - (Ər.) Dinin təriflədiyi, diniylə öyünən. Dinin seçməsi. Fəxrəddin Razi: (Rey 1149-Horat 1209). 

Təfsirçi, kəlamçı. Dilçi. Fizik. Təbib. 



Fəxri - (Ər.) 1.Bir qarşılıq gözləmədən yalnız şərəf və iftixar vəsiləsi olaraq qəbul edilən iş. (İş, sifət, ünvan). 

Fəxri üzv;  maaşsız, pulsuz və ya müəssisə üçün qürur qaynağı olan adam. 2.Məğrur, çanlı, hörmətli. 



Fəxrican - Şərəfli adam, möhtərəm sevgili, əziz adam. 

Fəxriyyə - (Ər.) (Bax Fəxri). İslami ədəbiyyatla, şairlərin öz xüsusiyyətlərindən, fəzilətlərindən və şairlik 

qüvvələrindən bəhs etdikləri şeirlər. Daha çox qəsidələrin bir hissəsi bu şəkildədir. Başqasını və ya özünü 

mədh etmək üçün yazılan şeir. 

Fələk - Şəfəq.  

Fənnur - (Ər.) Elmin işığı. 



Yüklə 0,81 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   29




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə