Microsoft Word Alarin menalari

18 

 

Əfsanə -  (Fars.) 1.Əsassız hekayə. 2.Əfsanə, boş söz, əsli olmayan hekayə, dastan. – Dillərə düşmüş, 

məşhur olmuş hadisə.  

Əfsun - 1.Sehr, cadu. 2.Gözbağlıca 3 İşvə, naz. 

Əfşan - (Fars.)

  

 Əlavə olunduğu sözlərə səpən, səpələyən, saçan, əkən, ipək" mənası verir.   

Əfşar - (Tür) 1.Oğuz türklərinin 24 boyundan biri. Türkiyə, Iran, Azərbaycan və Əfqanıstanda dağınıq olaraq 

yaşayırlar. 2.Tez iş görən, çevik, atılgan  

Əfzəl -  (Ər.) Layiqli. 

Əhəd - (Ər.)

  

1.Bir, tək. 2.Tək, yeganə, bir, şəriksiz  3.Allahın adlarından, bir və tək olan Allah. - Ad olaraq 

istifadə edilməz.   

Əhliman - (Ər.) İnanclı, inanan kimsə.(ərəbcə -Əhlimən). 

Əhliyyət - (Ər.) 1.İşə yarayacaq halda mövcudluq, səlahiyyət.  2.Mahirlik, iqtidar, ləyaqət, qabiliyyət. 

3. İqtidar, qabiliyyət və ləyaqət.   

Əhlulla - (Ər.) 1.Allahın adamı, vəli, övliya. 2.Allaha təvəccöh etmiş, qulluğunu tək ona yönəltmiş. Küfr 

əhlindən, və şirkdən uzaq. 

Əhməd - Ən layiqli, ən şərəfli,  tərifəlayiq, məşhur, ən çox təriflənmiş, sevilmiş. 

Əhya - (Ər.)  1.Diriltmə, dirildilmə, canlandırma. 2.Təzə can verərcəsinə yaxşılıq lütfetme. 3.Yenidən 

qüvvətləndirmə. 4.Oyandırma, canlandırma, təzəlik vermə. 5.Allahın sifətlərindən. - Ad olaraq istifadə 

edilməz.  

Əhsən - (Ər.) Daha gözəl, çox gözəl, ən gözəl. Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Əhsəni-təqvim: Ən 

gözəl şəkil. Quran-ı Kərimin Tin surəsinin 3. ayəsində insanın əhsəni-təqvim üzrə yaradıldığı bəyan 

buyurulmaqdadır. Əhsən sözü, Quranda 16 yerdə zikr edilmişdir. 

Əxləm - Müdrik, istedadlı, zəngin təxəyyüllü.  

Əjdər - Qüvvə, güc, qüdrət. 

Əkbər - (Ər.) Ən böyük, ulu, çox böyük, ən böyük, -Allahın sıfətlərindəndır. Quran-ı Kərimdə 23 yerdə keçir. 

Ad olaraq istifadə edilməsi yaxşı deyil. Hindistana hakim olan Türk hökmdarı. 2.Böyük oğuı.   

Əkrəm - (Ər.)  1.Ən kəramətli, daha alıcənab, çox lütfkar, lap comərd. 2.Çox şərəf sahibi, çox comərd, çox 

əli açıq. Əkrəmü'l-Əkrəmin: Cənab-ı Haqq. (Ələq surəsi: 3). 

Əqdəm - (Ər.) Çox qədim. 

Əqləm - (Ər.)  Çox bilən..   

Əqidə - İnam, bir insanın tutduğu yol.  

Əqliyyə - (Ər.) Çox gözəl.  

Əqzəm - (Ər.) Ucaboy, hündür. 

Əlamət - (Ər.) 1.İşarə, iz, nişan. 2.Rəmiz, simvol. 3. Əlamət, işarə. 4.Çox iri, təəccüblü böyüklükdə.   

Ələddin – 1.Yüksəklik, ucalıq. 2.Dinin nəcibliyi.  

Ələkbər (Əliəkbər) - (Ər.) Böyük Əli. 

Ələmdar – Bayraqdar. 

Ələsgər (Əliəsgər) -  (Ər.)1.Əli əsgəri. 2.Əzəmətli əsgər, qəhrəman döyüşçü. 

Əlfir - (Ər.) Üstün. 

Əlfiyə - (Ər.) Uca, əzəmətli, uzunömürlü, mehriban, dostsevən. 

---

19 

 

Əli - (Ər.) 1.Uca, ulu, yüksək, hündür. 2.Hz. Əli: Əbu Talibin oğlu. Peyğəmbərimizin əmisi oğlu və qızı Fatma 

(r.anha) -nın əri. Dördüncü xəlifə. 

Əliabbas - 1.Sərt. 2.Əli və Abbas adlarından... 

Əlibayram - (Ər.Tür.) Əli Bayramı. 

Əlican - Əli və can adlarının bir araya gəlməsindən meydana gəlmişdir.  

Əliəhməd - Əli və Əhməd sözlərindən ibarət. 

Əlif -  (Ər.) 1.İslami alfbanin ilk hərfi. Ebccd hesabında dəyəri birdir. 2.Musiqidə "la" notasını ifadə etmək 

üçün istifadə edilir. 3.Ülfət edən, dost, tanış. 4.Alışmış, alışkın, vərdiş. - İki kəliməli adlar ola bilər (Əlif Beyzə, 

Əlif Nur v.s.). 

Əliheydər - (Ər.) Şir Əli, aslan Əli.  

Əlisa - Əli və İsa adlarından ibarətdir.  (Alm. - Gözəl.)    

Əlişır - Şir Əli, - “Əli” və “şir” sğzlərindən... 

Əlimərdan - Hz.Əlinin igidləri (adamları, tərəfdarları). 

Əlişah - Hökmdarların ən ucası. Əlişah Tacəddin. (? -1324). İlhanlı vəziri. 

Əlişan - Şan və şərəfi uca və yüksək olan çox qiymətli, adlı sanlı, çox şöhrətli. 

Əliyar - 1.Əliyə kömək edən. 2.Əlinin dostu, 3.Uca dost. 4.Yar, dost, sevgili, sevgili adı. - Birləşmiş ad. 

Əliyə - Yüksək, uca. 

Əliyəddin - Uca din, əsil din. 

Əlzəbrə - Şir bürcündən oan ulduz. 

Əlzəhra -  Peyğəmbərin qızı Fatimənin ləqəbi - işıqlandırılan, açılan. 

Əlzübrə - Bax. - Əlzəbrə. 

Əmanət - Əmanət. 

Əmbər - Qiyməri şey, qızıl-gümüş. 

Əmənulla - (Ər.) 1.Allahın əmanəti. Dövlətin hakimiyyəti, xalq, millət. 

Əmcad - Ən şanlı, ən şərəfli. 

Əmin -

 

(Ər.) Ürəyində qorxu və narahatlığı olmayan, rahatlıqda olan. Qorxusuz. *Özünə inanan. Etimad 

edilən. * İmanlı, güvənən. * Çox yaxşı bilən, şübhə etməyən. (Hz. Məhəmməd (s.a.s) və Cəbrayılın adı. 

Əminə - (Ər.) 1.Etibarlı, mömin, etimada layiq.  2.Ərəb dilində Əminə sözünün Türkçələştirilmiş şəklidir. 

3.Peyğəmbərimizin   anasının adı. 

Əmir - Rəis, basçı, hakim, hökmdar.  

Əmirə -  Princess, şahzadə xanım.   

Əmcan -  Böyüklük, parıltı.   

Əmirxan - Əsas rəhbər. 

Əmmar - Çıçəklənən. 

Əmrah - (Ər.) 1.Əmr verən hökmdar, xanın əmri. 2.Şənlik, şadlıq, təntənə. 

Əmrəddin - (Ər.) Dinin əmr etdiyi.  

Əmrulla - (Ər.) Allahın əmri. 

Əmsal - (Ər.) 1.Hekayələr, dastanlar. 2.Nümunələr, örnəklər.   

---