25
Sonralar hər şeydə bir ənənə yaratmaq həvəskarı olan amerikalılar bu bayramın qeyd
olunmasına da yenilik əlavə ediblər. Ötən əsrin ortalarından başlayaraq, Şükranlıq bayramı günü
Amerika «Hinduşka» İstehsalçıları Federasiyası tərəfindən ABŞ prezidentinin iqamətgahına -
Ağ evə iki «hinduşka» gətirilir. Onlardan biri kəsilib ənənəyə uyğun olaraq bişirilir və
prezidentin bayram süfrəsinə qoyulur. İkinci «hinduşka» isə prezidentə diri təqdim olunur və
prezident həmin «hinduşka»nı kəsmir, təntənəli şəkildə «əfv edir» və həmin quş Virciniya
ştatındakı xüsusi fermaya göndərilib ömrünün sonuna qədər azad yaşayır. Biz Amerikada
olduğumuz vaxt ABŞ prezidenti Corc Buşun iştirakı ilə Ağ evdə 56-cı dəfə keçirilən bu
mərasimi televiziya vasitəsilə izlədik.
Statistik məlumatlara görə, Şükranlıq bayramı günü Amerika əhalisinin 95 faizinin evində
«hinduşka» əti bişirilir. Ümumiyyətlə, hər il həmin gün Amerikada 45 milyona qədər «hinduşka»
kəsilir.
26
NƏHƏNG DÜNYA BAZARI
Və ya böyük ticarətin kiçik sirləri
Amerikanın kiçik şəhərlərində bir neçə xırda ticarət obyektləri istisna olmaqla, əksər hallarda
yanında nəhəng avtomobil dayanacağı olan iri mağazalar şəhərkənarı rayonlarda yerləşir.
Müqayisə üçün deyək ki, əgər Bakıda mağazanı əhalinin sıx yaşadığı yerlərdə açmaq daha
məqsədəuyğun və sərfəlidirsə, Amerikada iri mağazaları, adətən şəhər kənarında, geniş
meydanda tikirlər.
Amerikalılar bazarlığa şəxsi avtomobildə gedirlər, ona görə də mağazanın yaşayış yerindən
uzaq olması problem yaratmır. Əsas odur ki, mağazanın yaxınlığında maşını saxlamaq üçün
rahat yer olsun.
Demək olar ki, əksər şəhərlərdə «JCPenney», «Wall-Mart», «Mall» tipli nəhəng mağazalar
şəbəkəsi var. Belə mağazalarda, bir qayda olaraq, iynə-sapdan tutmuş ən vacib ərzaq mallarına
qədər hər şey satılır.
Bütövlükdə isə Amerika Birləşmiş Ştatlarını nəhəng dünya bazarı adlandırmaq olar. Çünki bu
ölkənin mağazalarında dünyanın hər yerində istehsal olunan mallara rast gəlmək mümkündür.
Gəzdiyimiz şəhərlərdə Azərbaycan istehsalı olan nəyəsə rast gəlməsək də, Ermənistan istehsalı
olan gödəkçələr, Türkmənistanda buraxılmış jaketlər, Belarus kostyumları və s. gördük.
Amerika mağazalarında satılan sənaye mallarının 70 faizi Çin istehsalıdır, desək, yəqin ki, çox
da yanılmarıq. Adam bu ölkə istehsalçılarının fantaziyasına həsəd aparmalı olur. Amerikada
nəyə daha çox maraq göstərilirsə, həmin malların üstündə «Made in China» sözləri yazılmış
yarlıq görərsən. Xüsusən, suvenir və hədiyyələrin demək olar ki, 90 faizinin istehsal ünvanı
Çindir. ABŞ-da Çin istehsalı olan geyim şeyləri də kifayət qədərdir. Özü də bu mallar bizdəki
kimi ucuz yox, Amerika qiymətləri ilə satılır. Təbii ki, buradakı Çin malları bizdə satılanlar
kimi keyfiyyətsiz deyil və ona görə də alıcıları narazı salmır.
Söhbət alıcılardan düşmüşkən, qeyd edək ki, Amerikada istehlakçılar adətən aldıqları malın
hansı ölkənin istehsalı olmasına o qədər də əhəmiyyət vermirlər. Onlar üçün əsas meyar
rahatlıqdır! Amerikalılar kimin necə baxacağından asılı olmayaraq, özlərinə yaraşan və
əyinlərinə rahat oturan şeyləri alırlar. Ona görə də bu ölkədə dəb ardınca qaçmaq xəstəliyi
yoxdur.
Yeri gəlmişkən, bu ölkədə qadınların kosmetikadan istifadə səviyyəsi də bizdəki kimi
xəstəlik dərəcəsinə çatmayıb. Xüsusən, iş yerlərində amerikalı qadınlar sırf işgüzar geyimdə və
görkəmdə olurlar. Bu «vəhşi kapitalizm» dünyasının qız və qadınları müsəlman Bakısındakı
geyim açıq-saçıqlığına da həsəd apara bilərlər.
Amerika mağazalarında Çin malları ilə bərabər Meksika, Vyetnam, Kamboca, Şri-Lanka,
Tailand, Koreya kimi ölkələrdə istehsal olunan mallar çoxluq təşkil edir. Bəs bu cür
superdövlətdə niyə zəif inkişaf etmiş ölkələrin malları satılır? Belə sualla müraciət etdiyimiz
amerikalılar bunun səbəbinin çox sadə olduğunu bildirdilər. Onların sözlərinə görə, ABŞ-da
sənaye sahələrində çalışan fəhlələr hər iş saatı üçün 20-25 dollarla kifayətlənmir, daha çox əmək
haqqı istəyirlər. İşçi qüvvəsinin ucuz olduğu ölkələrdə isə həmin işi cəmi 2-3 dollara gördürmək
mümkündür. Ona görə də Amerikanın istehsal yönümlü şirkətlərinin çoxu Çində və digər
ölkələrdə fabriklər yaradır, mal və avadanlıqları həmin ölkələrə göndərərək, istehsalı orada təşkil
edir və Amerikaya hazır məhsul gətirirlər. Nəticədə külli miqdarda gəlir götürə bilirlər. Bu
mənada, mağazalarda tez-tez ucuzlaşmaya dair elanların verilməsi də təsadüfi deyil.
Az qala hər gün televiziya ekranlarında bu və ya digər mağazalarda ucuzlaşmaya dair reklam
çarxları nümayiş olunur. Xüsusən, bayramlarla əlaqədar bəzən 50-70 faizə qədər ucuzlaşma
barədə elanlar verilir. Mağazaya gedirsən, iri reklam lövhələri adamın gözünə girir: «Yalnız bu
gün - 40 faiz ucuzlaşma», «Milad ucuzlaşması - 50 faiz» və s.
Əslində, bu elanlar, sadəcə olaraq, alıcı cəlb etmək üçün oyun deyil, reallıqdır. Məsələn, bir
də görürsən ki, qiyməti 250 dollar olan paltar 50 faiz ucuzlaşdırıldı. Alınmırsa, həmin malı bir də
ucuzlaşdırırlar və qiymət, deyək ki, 50 dollara endirilir. 250 dollarlıq malın əvvəlki qiymətindən
5 dəfə ucuz satılması fəlsəfəsini anlamaq çətin olsa da, belə hallarla tez-tez rastlaşırsan. Bu
27
«fəlsəfəyə» təəccübümüzü görən bələdçimizin izahatına görə, Amerika ticarətçiləri mallara o
qədər yüksək qiymət qoyurlar ki, onları nə qədər ucuzlaşdırsalar da, yenə qazanc götürə bilirlər.
Mağazalarda «Sale» başlıqlı elanlar ucuzlaşmanı göstərir. "Clearance" kəlməsi də
ucuzlaşmadan xəbər verir. Əslində, "Clearance" «satışdan yığışdırılma, təmizlənmə» deməkdir
və bu elan onu göstərir ki, satışda olan həmin mallar axırmcıdır. Amerika biznesmenləri
alınmayan malların satış zalında və ya anbarda yer tutmasına imkan vermirlər. Alıcısı tapılmayan
mallar yarıbayarı ucuzlaşdırılır, alınmırsa, qiymət yenə aşağı salınır və belə malların son satış
nöqtəsi "Clearance" elanının altında olur. Bu yolla mağazalar artıq mallardan təmizlənir.
Xüsusən, hər ilin yanvar-fevral aylarında mağazalar belə «təmizləmə» kampaniyası keçirirlər ki,
satışa təzə mallar çıxara bilsinlər.
Amerika mağazalarında alıcını cəlb etmək üçün müxtəlif üsul və vasitələrdən istifadə olunur.
Ən populyar və geniş yayılmış cəlbetmə vasitəsi qiymətin bir sent az göstərilməsidir. Amerikada
satılan malların üstündə heç vaxt yuvarlaq rəqəm görməzsən. Məsələn, 20 dollar əvəzinə 19,99
dollar yazılır. Yaxud 9,99 dollar, 52,99, 159,99 və s. Bu vasitənin alıcı cəlb olunmasında
səmərəsi nə qədərdir, deyə bilmərik, amma Amerika ticarət obyektlərinin hamısında bu praktika
tətbiq edilir. Onu da əlavə edək ki, bu ölkədə malın üstünə yazılan qiymətdə vergi nəzərə
alınmır. Kassaya yaxınlaşarkən həmin qiymətin üstünə təxminən 7-9 faiz əlavə dəyər vergisi
artırılır.
İki cüt ayaqqabı götürürsənsə, əksər ayaqqabı mağazalarında böyük güzəşt tətbiq olunur -
ikinci cütə görə qiymətin yarısını ödəyirsən. Müəyyən mağazalar var ki, bir maldan iki dənə
götürəndə ikinciyə görə simvolik məbləğ - 1 dollar ödəyirsən. Məsələn, 35 dollara satılan
jaketdən ikisini 36 dollara (35+1 dollar) almaq olar.
Bəzi mağazalarda çoxlu mal alıb nağd pul ödəyənlərə də güzəştlər edilir.
Böyük mağazaların çoxunda daimi müştərilərə xüsusi kart verirlər və belə kart sahibinə bu və
ya digər malların alışında bəzən 20-30 faizlik güzəşt edilir.
Sovet dövründə olduğu kimi, bu gün də Azərbaycanın əksər ticarət şəbəkələri «Alınan mallar
dəyişdirilmir və geri qaytarılmır) mənasını verən sərt qayda ilə işləyirlər. Yəni bu gün aldığın
malı sabah qaytarmaq istəyəndə Bakıda xeyli əsəbiləşməli, müdiriyyətə müraciət etməli, bir
sözlə, uzun proseslərdən keçməlisən. Halbuki neçə illərdir Azərbaycanda da istehlakçı
hüquqlarının qorunmasına dair qanun qəbul edilib.
ABŞ-da isə alınan malları sərbəst şəkildə qaytarmaq mümkündür. Amerikada populyar olan
«Wall-Mart» mağazalar şəbəkəsində aldığı malı qaytarmaq üçün növbəyə duranları görəndə
əvvəlcə gözlərimizə inanmadıq. Adamlar ədəb-ərkanla mağazanın bu məqsədlər üçün fəaliyyət
göstərən şöbəsində növbəyə durur və bəyənmədikləri, yaxud əyinlərinə kiçik və ya böyük olan
paltarları geri qaytarırdılar. Təbii ki, alınan mal üçün mağazadan verilmiş kassa ödəmə çeki
təqdim edilməlidir. Aldığın malı dəyişmək məsələsində isə, ümumiyyətlə, problem yoxdur...
Amerika mağazalarında müşahidə etdiyimiz bir məqamı da qeyd etmək istəyirik. Bizdə
özünəxidmət tipli iri ticarət obyektinə girərkən adətən əlindəki çanta və ya torbanı harasa
qoymalısan ki, necə deyərlər, içəridəki mallarla «qarışmasın». Amerikada buna ehtiyac yoxdur.
Bir mağazada etdiyin bazarlıq torbası ilə digər nəhəng mağazanın içində də sərbəst gəzə
bilərsən. Heç kim də maraqlanmaz ki, torbada nə var. Əgər nəfsin səni yoldan çıxarmayıbsa,
narahat olmağa dəyməz. Görünür, bu da ölkədə insana inam faktorunun nümunəsidir.
Bütün demokratik azadlıqlara baxmayaraq, Amerikada bəzi sərt qadağa və məhdudiyyətlər də
var.
Məlum olduğu kimi, Birləşmiş Ştatlar siqaretin vətəni sayılır. Təxminən 2000 il bundan əvvəl
Amerika qitəsinin aborigenləri dini mərasimlər zamanı, eləcə də dərman vasitəsi kimi tütündən
istifadə ediblər. Kolumb Amerikanı kəşf edərkən hindu tayfalarının tütün yarpaqlarını yandırıb
çəkdiklərini və həmin bitkini «tabaqo» adlandırdıqlarını müşahidə edib. Bundan sonra tütün
İspaniyaya gətirilib və bu kənd təsərrüfatı məhsulu Avropada da geniş yayılmağa başlayıb.
Amma tütünün dünya miqyasında geniş «tanınması» Amerikada bu bitkiyə marağı, eləcə də
ondan əldə olunan gəlirin həcmini azaltmayıb. Hazırda ABŞ siqaret istehsalına görə Çindən
sonra dünyada ikinci yeri tutur.