77
lən, mövcud advalor rüsumların dərəcələri məhdud sayda (əsasən 0, 5, 10, 15,
30%) rəqəmlərlə ifadə olunmaqdadır.
Qeyd olunan xarici ölkələrdə isə milli təsərrüfatın çevik struktur tənzim-
lənməsinin obyektiv tələblərinə cavab olaraq rüsum dərəcələrinin diapazonu
kifayət qədər geniş müəyyən edilir.
ÜTT-yə daxil olduğumuz zaman tarif dərəcələri səviyyəsini bütövlükdə
aşağı salmaq məcburiyyəti ilə üzləşəcəyimizin qaçılmaz həqiqət olması
ölkəmizdə müvafiq dərəcələrin diversifikasiyasının gücləndirilməsinin
zəruriliyini şərtləndırən əsas məqamlardan biridir.
Advalor dərəcələrin fərqləndirilməsinin hal-hazırda istifadə olunan prin-
siplərınə (5 faiz addımla dəyişmə) bundan sonra da əməl edilməsi tarif
siyasətimizin çevikliyinin azalmasına və tariflərin “bağlanması” üzrə danışıqlar
prosesinin çətinləşməsinə gətirib çıxara bilər.
Hazırkı mərhələdə idxal tariflərinin fiskal funksiyasının güclü olması da
milli tarif sistemimizdə göstərilən istiqamətdə islahatın keçirilməsini tələb edir.
Belə ki, perspektivdə bu tariflərin bir qismi (məsələn, xammal məhsulları-
na) ÜTT üzrə gələcək tərəf-müqabillərimizin təzyiqi altında heç də tamamilə
ləğv olunmaya da bilər və sənayecə inkişaf etmiş ölkələrdə olduğu kimi 0,5%
intervalında müəyyən edilə bilər.
Dünya ölkələrinin təcrübəsi göstərir ki, İqtisadiyyatın sabit inkişaf mər-
hələsinə qədəm qoyduğu dövr idxal tarifinin strukturunun sabitləşməsi qa-
nunauyğunluğu müşahidə edılir ki, bu da tariflər sistemini nəinki mal mövqeləri
üzrə, həm də mal qrupları çərçivəsində unifikasiya etməyə imkan verir.
Iri miqyaslı struktur yenidənqurulması aparıldığı bir şəraitdə isə
İqtisadiyyatın səmərəli tənzimlənməsi vəzifələri idxal tariflərinin geniş
şaxələnmiş sistemindən istıfadə edilməsini tələb edir.
Milli İqtisadiyyatımızın da struktur yenidənqurulmasının zəruriliyini
nəzərə alsaq, idxal tariflərimizin dar nomenklaturda müəyyən edilməsini daxili
bazarımızın səmərəli tənzimlənməsini və ölkədə mütərəqqi istehsalların
qurulması və inkışafına proteksionist yardımı təmin etməyə imkan
verməyəcəyini görə bilərik.
Ölkədə idxalın gömrük-tarif alətləri vasitəsilə tənzimlənməsinin səmə-
rəliliyinin artırılması, daxili bazarın müdafiəsinin gücləndirilməsi məqsədılə,
zənnimizcə, tarif dərəcələrinin eskalasiyası prinsipinə daha ciddi şəkildə riayət
edilməlidir.
Təcrübədən göründüyü kimi, tarif eskalasiyası ölkə sənayesinin sellektiv
proteksionist müdafiəsinin təmin edilməsinin təsirli alətlərindən biridir.
Qeyd etmək lazımdır ki, ÜTT-nin üzvü olan sənayecə inkişaf etmiş
dövlətlər belə öz daxili bazarlarının qorunması üçün göstərilən alətdən çox fəal
şəkildə istifadə edirlər.
Belə ki, ÜTT-nin üzvü olan ölkələrdə Uruqvay raundundan sonra son
məhsullara gömrük idxal rüsumlarının orta dərəcələri xammala müvafiq rüsum
dərəcələrini, demək olar ki, 8 dəfə üstələməkdədir.
78
Eyni zamanda, milli bazarın xarici rəqabətə açılan sektorlarının müdafiəsi
üçün idxalın ÜTT-nin qaydaları ilə nəzərdə tutulan və bizim təcrübədə hələ ki,
istifadə olunmayan bir sıra təsirli tənzimlənməsi metodlarından da zərurət
yarandıqca istifadə edilməlidir. Bunların sırasında, ilk növbədə, xüsusi
qoruyucu, antidempinq və kompensasiya tədbirlərini qeyd etmək olar. Bu isə,
hər şeydən əvvəl, göstərilən tədbirlərin tətbiqinin ümumi prinsiplərini və
xüsusiyyətlərini müəyyən edən mükəmməl normativ hüquqi bazanın
işlənməsini tələb edir.
Idxalın tənzimlənməsi mexanizmində öncül mövqelərə gömrük-tarif
vasitələrinin çıxarılmasının zəruriliyi daxili bazarımızın qorunmasının xarici
tərəf-müqabillərimizi bir o qədər də qıcıqlandırmayan vasitələrindən biri olan
tarif kvotasına (kvotalarına) xüsusi diqqət yetirilməsini tələb edir. Ticarət
əməkdaşlığına cəlb olunan bütün tərəflərin maraqlarını səmərəli şəkildə
uzlaşdırmağa imkan verən bu tənzimləmə vasitəsindən indiyə kimi istifadə
edilməməsi yalnız təəssüf doğura bilər. Belə ki, tarif kvotası (kvotaları) bir
tərəfdən xarici ixracatçıların bizim bazardakı maraqlarını nəzərə almağa, daxili
bazarımızın çeşid zənginliyini, nümayiş effektini təmin etməyə, yerli
istehsalçıların rəqabət qabiliyyətlərini yüksəltmək istiqamətindəki səylərini
durmadan artırmağa, digər tərəfdən isə inzibati tənzimləmə vasitələrınə bir o
qədər də çox müraciət etmədən və “açıq” İqtisadiyyatlı ölkə imicini saxlamaqla
milli bazarı səmərəli şəkildə qorumağa imkan vermiş olar.
Qeyd etmək lazımdır ki, ölkədə ixracın hüquqi tənzimlənməsini həyata
keçirən başlıca qanunvericilik aktı 1997-ci ildə qəbul olunan Azərbaycan
Respublikasının Gömrük Məcəlləsidir. Bu məcəlləyə görə, ixrac Azərbaycan
Respublikasında həyata keçirilən gömrük recimlərindən biri kimi təsbit
olunmuşdur. Burada ixracın təşkilinin və ixraca nəzarətin hüquqi əsasları
müəyyən olunmuşdur.
Məlum olduğu kimi, hər bir ölkədə ixracın tənzimlənməsində mühüm
vasitələrdən biri gömrük tarifləridir. Bu baxımdan 1995-ci ildə “Gömrük tarifi
haqqında” Azərbaycan Respublikasının Qanunu qəbul olunmuşdur. Bu qanuna
görə, gömrük tariflərinin əsas məqsədləri kimi, Azərbaycan Respublikasının
ərazisinə malların gətirilməsi və çıxarılmasının, valyuta gəlirlərinin və
xərclərinin əlverişli nisbətinin təmin edilməsi, valyuta sərvətlərinin Azərbaycan
Respublikasının gömrük ərazisinə gətirilməsi və bu ərazidən çıxarılması
üzərində səmərəli nəzarətin həyata keçirilməsi, habelə ölkə İqtisadiyyatının
dünya təsərrüfatı ilə səmərəli inteqrasiyasına şərait yaradılması məsələləri təsbit
olunmuşdur ki, bu da ixracın tarif tənzimlənməsinin hüquqi aspektlərini əks
etdirir.
Ixracın əsas İqtisadi tənzimləmə vasitələrindən biri valyuta
tənzimlənməsidir. Belə ki, 1994-cü ildə qəbul olunan “Valyuta tənzimlənməsi
haqqında” Azərbaycan Respublikasının Qanunu ixracın valyuta
tənzimlənməsinin hüquqi əsaslarını müəyyən edir. Bu qanuna görə, həm
hüquqi, həm də fiziki şəxs olan rezident və qeyri-rezidentlərin valyuta