73
bazasının gücləndirilməsi məqsədilə bu qurumun müvafiq yardımlar etməsinə
nail olmaq məqsədəuyğun hesab edilir.
Ölkənin MDB, GUÖAM, QDHÖT, IƏT, ITK kimi regional İqtisadi
təşkilatları çərçıvəsində fəallığının gücləndirilməsinin mühüm əhəmiyyəti
vardır.
Dünya təcrübəsinin təhlili göstərir ki, müasir dövrdə beynəlxalq İqtisadi
əməkdaşlıq sistemində mövcud olan normaların, qaydaların, işgüzar təcrübənin
mənimsənilməsi zərurətıni dərk etməyən, xarici İqtisadi fəaliyyətin tənzimlən-
məsınin hüquqi, inzibati-təşkilati və İqtisadi əsaslarının dünya təcrübəsi ilə
unifikasıyasına cəhd göstərməyən istənilən ölkə, özü İqtisadi əməkdaşlıq
potensialının tam şəkildə istifadəsinə əngəllər törətmiş olur. Məhz buna görə də,
ölkəmizdə xarici İqtisadi fəaliyyətin dövlət tənzimlənməsi sisteminin təkmilləş-
dirilməsinin əsas istiqamətlərindən bırini istifadə olunan tənzimləmə
tədbirlərinin dünya təcrübəsi ilə uyğunluğunun təmin edilməsi təşkil etməlidir.
Lakin bu zaman bir məqamı yaddan çıxarmaq olmaz ki, dünya təcrübəsinə
görə, milli İqtisadiyyatdakı problemlərin kəskinləşdiyi, habelə dünya təsərrüfa-
tının konyunkturunun pisləşdiyi dövrlərdə dövlətin tənzimləyici rolu mütləq
şəkildə artır. Belə ki, 1946-57-ci illərdə Qərbi Avropa ölkələrində bərpa işləri
aparılarkən və müasir bazar mexanizmləri qurularkən xarici ticarətin
tənzimlənməsinin çoxşaxəli və təsirli sistemindən istifadə edilirdi. Sonralar da
məsələn, 1980-90-cı illərin qovşağındakı İqtisadiyyatın böhranlı vəziyyəti
“ticarət müharibələrinin” və proteksionizmin güclənməsinə təkan vermişdi.
Eyni zamanda, nəzərə almaq lazımdır ki, müasir dövrdə xarici İqtisadi
fəaliyyətin tənzimlənməsində həm sərhəddə, həm də daxildə fəaliyyət göstərən,
bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olan tənzimləmə vasitələrindən kompleks şəkildə
istifadə edilməsi daha effektlidir. Bu zaman sərhəddəki, yaxud daxildəki
tənzimləmə vasitələrinin rolu, habelə onların hər birində nəzərdə tutulan
tədbirlər (inzibati, İqtisadi) arasındakı nisbət konkret vəziyyətdən asılı olaraq
müəyyən edilir. Burada misal kimi, Avropa İqtisadi Birliyi çərçivəsində
tənzimləmənin gücünün gömrük rüsumlarından vergi və valyuta siyasətinə
keçirilməsini, Yaponiyada avtomobil idxalının sərhəddəki sərt
tənzimlənməsindən daxili texniki maneələrə keçidi, ABŞ-da isə gömrük siyasəti
ilə müqayisədə kredit siyasətindən daha fəal istifadə edilməsini göstərmək olar.
Bu zaman nəzərə almaq lazımdır ki, malların qiymətlərinə və bu yolla da
tıcarət dövriyyəsinin həcminə təsir edən İqtisadi vasitələrin tənzimləyici
imkanlarının müəyyən hüdudları mövcuddur. Onlar, bir qayda olaraq, növbəti
şərtlər daxilində səmərəli fəaliyyət göstərə bilirlər: real və sabit valyuta
məzənnəsi, daxili qiymətlərin dəyişməsinin aşağı və gözlənilə bilən templəri,
ölkə bazarında tələblə təklif arasında ciddi disproporsıyaların (ilk növbədə,
qıtlığın) mövcud olmaması, tədiyyə balansının normal vəziyyəti. Bu şərtlər,
bəzən isə hətta onlardan biri belə təmin edilmədikdə dəyər tənzimləyicilərinin
təsir qüvvəsi zəifləyir və inzibati tənzimləyıcılərdən istifadə zərurəti yaranır.
74
Hal-hazırda dövlətlər tənzimləmənin inzibati alətlərindən həddən artıq
gərgin rəqabət mübarizəsi aparıldığı, yerli malların satışı sahəsində mürəkkəb
vəziyyətin ortaya çıxdığı bazarlarda daha sərt şəkildə istifadə edirlər. Məsələn,
İqtisadi cəhətdən inkişaf etmiş dövlətlər ixracın “könüllü” məhdudlaşdırılması,
habelə xüsusi qoruyucu tədbirlər formasında kəmiyyət məhdudiyyətlərini
avtomobil, məişət radıoelektronikası, qara metallar, toxuculuq malları, geyim,
ayaqqabı və bir sıra digər bazarlarda fəal tətbiq edirlər. Bu isə həmin bazarlar
üzərində birbaşa inzibati nəzarətin mövcudluğunu, daha dəqiq desək, dünyanın
bir çox əmtəə bazarlarının inzıbati metodlar vasitəsilə bölüşdürüldüyünü əks
etdirir.
Bir sözlə, əksər inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan ölkələrin müasir
xarici tıcarət siyasətinin düşünülmüş proteksionizm formasında həyata
keçirildiyi artıq heç kəsdə şübhə doğurmur.
Dünyanın bir çox ölkələrində tənzimləyici dövlət orqanlarının sənayenin,
kənd təsərrüfatının, xidmətlər sferasının və istehlakçıların maraqları haqqında
xəbərdar edən mexanizmləri formalaşmış və səmərəli şəkildə fəaliyyət
göstərməkdədirlər. Məhz bunların sayəsində də xarici ticarət sferasında
sahibkarlar, habelə onlarla hakımiyyət orqanları arasında ziddiyyətlər və fikir
ayrılıqları minimum həddə endırilmişdir. Bu da xarici İqtisadi siyasətin
qarşısına qoyduğu vəzifələrin uğurlu həlli üçün əlverişli şəraiti təmin etmiş
olur.
Göründüyü kimi, həm
dünya ölkələrinin təcrübəsi, həm də həll edilməli
olan məsələlərin mürəkkəbliyi ölkəmizdə xarici İqtisadi fəaliyyətin dövlət
tənzimlənməsi sisteminin təkmilləşdirilməsinin kompleks və mərhələli xarakter
daşımasını tələb edir.
Artıq qeyd etdiyimiz kimi, ölkəmizdə davamlı İqtisadi inkişafın təmin
olunmasının optimal yolu xarici bazarlara istiqamətlənmiş inkişaf strategiyasına
əməl edilməsindən ibarətdir. Bu isə ölkəmizdə xarici İqtisadi fəaliyyətin dövlət
tənzimlənməsi mexanizmində ixrac istiqamətinə xüsusi diqqət yetirilməsini
tələb edir. Həmin istiqamətdə əlaqədar orqanların fəaliyyəti bir tərəfdən ixracın
stimullaşdırılması, digər tərəfdən isə onun inkişafının məqsədyönlü şəkildə
tənzimlənməsi üzərində cəmləşdirilməlidir.
Məlum olduğu kimi, ixracın dövlət tənzimlənməsindən hazırda müxtəlif
vəzıfələrin, o cümlədən İqtisadiyyatın predmetindən kənar məsələlərin (hərbi,
insanların sağlamlığının qorunması, təbiətin, milli, mədəni, tarixi və arxeoloci
dəyərlərin mühafizəsi və s.) həlli yolunda istifadə edilir. Baxılan aspektə
ölkəmizdə qurulmuş ixracın tənzimlənməsi mexanizmini məqbul hesab
etməklə, tədqiqatımızda əsas diqqəti tənzimləmənin İqtisadi məqsədləri və
onlara çatma vasitələri üzərinə yönəldəcəyik.
Bu məqsədlərə, hər şeydən əvvəl, xammal şəklində məhsulların ixracını
məhdudlaşdırmaqla ölkənin təbii ehtiyatlarından səmərəli istifadəni, habelə
milli istehsalçıların həmin xammalla təchizatının öncüllüyünün təmin
edilməsini, məşğulluq səviyyəsinin yüksəldilməsini və əhalinin yerli məhsullara