75
tələbatının münasib qiymətlərlə sabit şəkildə təmin olunmasını, valyuta
gəlirlərinin artırılmasını və onun mədaxilinə nəzarət edilməsini aid etmək olar.
Tənzimləmə sisteminin təkmilləşdirilməsi istiqamətində görülməli olan
tədbirlər arasında, ixrac olunan məhsulların və xidmətlərin qiymətləri üzərində
nəzarət mexanizminin gücləndirilməsini də göstərmək olar. Həmin mexanizm
əsasən iki vəzifənin həllinə - ölkənin valyuta mədaxilinin artırılmasına və yerli
istehsalçıların dempinqdə günahlandırılmasına yol verilməməsinə yönəldilmə-
lidir.
Dünya bazarlarında rəqabətin güclənməsi, istehlakçıların məhsulların
keyfiyyətinə, təhlükəsizlik parametrlərinə münasibətdə tələbinin ciddiləşməsi
“Azərbaycan malı” markasının məqbul imicinin formalaşdırılması, ona inamın
artırılması və bu əsasda ixracımızın genişləndirilməsi məqsədilə xarici bazarlara
göndərilən məhsulların keyfiyyəti və beynəlxalq standartlara uyğunluğu
üzərində dövlət nəzarət mexanizminin tətbiqini qarşımızda duran mühüm
vəzifələrdən birinə çevirir. Müvafiq mexanizmdən həm İqtisadi cəhətdən
inkişaf etmiş (Yaponiya, ABŞ və s.), həm də ən geridə qalan ölkələrdə belə
istifadə olunur. Məsələn, Banqladeşdə bu cür nəzarətə bir sıra kənd təsərrüfatı
məhsulları və sadə elektronika məmulatları cəlb edilir.
Belə ki, baxılan mexanizmin rolu ölkəmizin ixracında dərin emal
səviyyəli, mürəkkəb texniki xassələrə malik olan malların payının artmasına
mütənasib olaraq güclənəcəkdir. Lakin qeyd etdiyimiz sonuncu məqam hazırkı
dövrdə belə ona etınasız yanaşmanın yanlış olduğuna dəlalət edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, tənzimləmə sisteminin təkmilləşdirilməsi
istiqamətində atılmalı olan zəruri addımlardan biri də dərin emaldan keçmədən
ixrac edilən məhsullara məqsədli vergilərin tətbiq edilməsi ola bilər. Bu
vergilərin dərəcələri aşağı həddlərdə (təxminən 1,5-3%) müəyyən edilə bilər və
toplanan vəsait xarici İqtisadi sferaya aid (məsələn, ixrac potensialının
artırılması, ixracın keyfiyyət parametrlərinin sağlamlaşdırılması sahəsindəki)
proqramların maliyyələşdırilməsinə yönəldilə bilər.
Azərbaycanın xarici İqtisadi fəaliyyətinin dövlət tənzimlənməsi sisteminin
təkmilləşdirilməsi sahəsində atılan addımlar sırasında idxalın tənzimlənməsi
istıqamətınə də xüsusi diqqət yetirilməlidir. Bu zərurət, hər şeydən əvvəl,
idxalımızın keyfiyyət parametrlərinin uzunmüddətli inkişaf maraqlarımıza
cavab verməməsi reallığından doğur.
Liberal ticarət-İqtisadi münasibətlərin hegemon olduğu dünya təsərrüfatına
inteqrasiyanın ölkəmiz qarşısında duran başlıca vəzifələrdən bırinə çevrilməsi
idxalın tənzimlənməsi mexanizmində əsas mövqelərə gömrük-tarif alətlərinin
çıxarılmasının vacibliyini şərtləndırir.
Mövcud şəraitdə müvafiq gömrük-tarif siyasətinin başlıca məqsədi, idxalı
milli İqtisadiyyatımızın emaledici sahələrinin rəqabət qabiliyyətinin artırıl-
masının, ixrac imkanlarının genişləndirilməsinin, daha dərindən baxdıqda isə,
bütövlükdə İqtisadi artımın təsirli amilinə çevirməkdən ibarət olmalıdır. Hazırkı
dövrdə bir tərəfdən milli İqtisadiyyatımızın modernləşdirilməsi məqsədilə
76
işgüzar və investisiya fəallığının artırılması üçün əlverişli şərait təmin edilməli,
digər tərəfdən isə, öncül istehsalların yenidən qurulması müddətində
proteksionizm tədbirlərindən rəqabət mühitinə xələl gətirmədən, zəruri hədlərdə
istifadə edilməlidir.
Milli İqtisadiyyatın təşəkkülü prosesinin davam etdiyini, böhranın
nəticələrinin tam aradan qaldırılmadığını, habelə ÜTT-yə üzvlüyün gələcək
dövrdə qarşımızda duran vəzifələrdən biri olduğunu nəzərə alsaq, fikrimizcə,
ölkəmizdə hazırkı mərhələdə baxılan strategiyaya əməl edilməsi məqsədəuyğun
hesab edilə bilər. Dünya təcrübəsi də qeyd olunan strategiyanın həyatiliyinə
dəlalət edir. Belə ki, İqtisadiyyatın inkişafının öncül vəzifələrindən asılı olaraq
yerli istehsalçıların tarif müdafiəsinin sellektiv şəkildə aparılmasının xarakterik
olduğu inkişaf etmiş ölkələr və daha sürətlə inkişaf etməkdə olan ölkələr məhz
bu cür strategiyadan istifadə edirlər.
Genişmiqyaslı bazar islahatlarını həyata keçirən, o cümlədən böhranın
nətıcələrini aradan qaldırmağa müvəffəq olmuş keçid İqtisadiyyatlı ölkələr də
son dövrlərdə əsasən sellektiv tarif siyasəti prinsiplərinə istınad edirlər. Bu
ölkələrin əksəriyyəti (məsələn, Polşa, Çexiya, Macarıstan və s.) islahatların
ilkin mərhələsində xarıci ticarət sferasının liberallaşdırılmasını ön plana çəkmiş,
lakin sonralar düşünülmüş, sellektiv proteksionist siyasətə keçidin zəruriliyini
dərk etmişlər.
Təəssüflər olsun ki, ölkəmizdə yerli istehsalın sellektiv tarif müdafiəsi
sahəsindəki vəziyyət (o cümlədən tarif eskalasiyası prinsipinin tam şəkildə
tətbiqi) heç də mövcud reallıqlara cavab vermir.
Milli tarif sistemimiz proteksionist deyil, əsasən fiskal funksiya daşıyır.
Bu cür qeyri-qənaətbəxş vəziyyətin ildən-ilə dəyişməz qalmasının əsas
səbəblərindən bıri kimi isə, fikrimizcə, məhz vergi ödəyicılərınin daxili
vergilərin ödənilməsi sahəsindəki intizamının zəif olması çıxış edir. Təbii ki,
belə bir şəraitdə idxal rüsumları dövlət büdcəsinin ən etibarlı və sabit mədaxil
mənbəyi kimi nəzərdən keçirilir.
Hazırki mərhələdə baxılan yönümdə yeridilən tarif siyasəti çərçivəsində
tarif dərəcələri sisteminin diversifikasiyası gücləndırilməlidir. Bu, bir tərəfdən,
daha çevik proteksionist sıyasətini həyata keçirməyə, digər tərəfdən isə ÜTT-yə
üzvlük istıqamətində aparılacaq danışıqların səmərəliliyini artırmağa imkan
vermiş olar.
Bu məqsədlə advalor gömrük rusumlarının əsasən 5 faiz addımla dəyiş-
məsınin mövcud qaydasından imtina edilməli və onların daha qısa intervalla
fərqləndırilməsi təcrübəsindən istifadə edilməlidir.
Bütövlükdə İqtisadiyyatın total liberallaşdırılması dövründə qiymətlər
sisteminin və real sektorun gəlirlilik mənzərəsinin təhrif olunması üzündən
milli İqtisadiyyatın həqiqi öncül istiqamətlərini müəyyən etmək heç də həmişə
mümkün olmurdu.
Bu da ölkədəki idxal tariflərinin diferensasiyası dərəcəsınin inkişaf etmiş
ölkələrlə müqayisədə hazırda qat-qat aşağı olmasına gətirib çıxarmışdır. Məsə-