139
altıncı ilində) Peyğəmbər Hübar ibn Əsvədin qanını halal
bildi (yəni öldürülməsinə hökm vermişdi.)»
İbn Əbil Hədid sözünün davamında yazır: «Mən bu
hadisəni ustadım Əbu Cəfər Nəqibə söylədim. O, belə
dedi:
__
Əgər Peyğəmbər(s) Zeynəbi qorxudub bətnindəki
«uşağın siqt olmasına səbəb olan Hübar ibn Əsvədə ölüm
hökmü veribsə, yəqin ki, sağ olsaydı, Fatimə(s.ə)-ni vurub,
bətnindəki uşağının siqt olmasına bais olan şəxs üçün də
ölüm hökmü fərmanını verərdi».
Mən soruşdum:
__
İcazə verirsənmi, bu faktı sənə istinad edib yazım?
Yazım ki, Fatimə(s.ə) qorxudulub və bətnindəki Möhsini
siqt olub.
Əbu Cəfər Nəqib dedi:
__
Nə bu rəvayətin səhihliyini və nə də batil olmağını
mən tərəfdən bir kəsə söyləmə. Əlimdə olan bəzi hədislərə
görə mənim bu barədə heç bir nəzərim yoxdur.
Müəllif yazır: Seyyid Cüzun öz şerində çox gözəl
demişdir: (Şerin məzmunu) «O iki nəfər qəzəb
qurtumlarını Peyğəmbər(s)-in vəfatından sonra ardıcıl
olaraq Fatimə(s.ə)-yə içirtdilər. Bu qurtumlar nə qədər
bulanıq və əzablı idi. Onlar Fatimə(s.ə)-ni hiddətə
gətirdilər. Lakin həqiqətdə Allahı
__
yerin, göyün Allahını
qəzəbləndirdilər. Fatimə(s.ə) kimin qızı idi? Kimin
zövcəsi, kimin anası idi? (bütün bunlara baxmayaraq yenə
də onun ehtiramına, məqamına riayət etmədilər.)
Vay olsun o şəxsə ki, ona zulm etməyi özünə həqiqət
və ya bir təriqət (sünnət) bildi».
Həzrəti Fatimə(s.ə)-nin müsibətindən
İmamların(ə.s) təsirlənməsi və kədərlənməsi.
1.İmam Cavad(ə.s)-ın kədəri.
140
Təbərinin «Dəlailül-imamə» kitabında Zəkəriyya ibn
Adəmin söylədiyi hadisə təsvir edilmişdir: «Mən İmam
Riza(ə.s)-nın hüzurunda idim. Bu zaman oğlu həzrəti-
Cavad(ə.s)-ı Onun hüzuruna gətirdilər. O vaxt hələ onun
dörd yaşı yox idi. İçəri daxil olanda əlini yerə vurub başını
göyə qaldıraraq uzun müddət fikrə getdi.
İmam Riza(ə.s) oğluna buyurdu:
__
Qurbanın olum, niyə fikrə getdin?
İmam Cavad(ə.s) cavab verdi:
__
Anam Fatimə(s.ə)-yə edilən müsibətlərə görə
xəyala daldım. Allaha and olsun, o iki şəxsi qəbirdən
çıxarıb yandırar, sonra isə küllərini dənizlərə səpərdim.
Həzrəti-Riza(ə.s) oğlunu yanına çağırıb iki gözünün
ortasından öpərək buyurdu:
__
Atam-anam sənə fəda olsun, sən bu məqama
(imamətə) layiqsən.
2.İmam Baqir və İmam Sadiq(ə.s)-in kədəri.
Belə söyləyirlər ki, İmam Baqir(ə.s) qızdırma
xəstəliyinə tutulanda bədəninə soyuq su çiləyər, sonra isə
uca səslə buyurarmış: «Fatimətu bintu Mühəmmədin!»
«Ay Mühəmməd(s)-in qızı Fatimə(s.ə)!»
Əllamə Məclisi bu ibarəni belə şərh edir: «İmam
Baqir(ə.s) Fatimə(s.ə)-nin müqəddəs adını çəkməklə şəfa
tapmaq istəmişdir».
Müəllif yazır: «Mən belə ehtimal edirəm ki, qızdırma
onun lətif bədəninə təsir etdiyi kimi, məzlum anasının
müsibətlərinə kədərlənməyini gizlətməsi də onun kövrək
qəlbinə təsir göstərmişdir. Qızdırmanın hərarətini su
vasitəsilə azaltdığı kimi, anası Fatimə(s.ə)-ni xatırlamaqla
öz kədərinin şiddətini azaldırdı. İnsan ürəkağrıdıcı ahı ilə,
dərindən köks ötürməklə öz kədərini azaldır. Çünki,
həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın müsibətlərinin təsiri övladları
__
pak
141
İmam(ə.s)-ların ürəyində qılınc və bıçaq yarasından daha
ağır, yanıqdan daha dəhşətlidir. Onlar elə bir şəraitdə idilər
ki, həmişə təqiyyə
60
edir, anaları həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın
müsibətlərini aşkar etməyə ixtiyar və qüdrətləri çatmırdı.
Buna görə də nə vaxt həzrəti-Zəhra(s.ə)-nın adı onların
yanında çəkilirdisə, qəlbləri hüznlə dolurdu. Hər bir
diqqətli şəxs bu kədər və qüssəni onların mübarək
çöhrələrindən sezib hiss edə bilərdi.
Digər bir hədisdə belə nəql olunmuşdur: İmam
Sadiq(ə.s) Sukinidən (səhabədən biri) təzə anadan olmuş
qızının adını nə qoyacağını soruşanda Sukuni: «Fatimə»,
__
deyə söyləmişdi. Bu zaman İmam Sadiq(ə.s) dərindən ah
çəkib əlini alnına qoyaraq qəmli-qəmli oturmuşdu.
Ötən səhifələrdə xatırlatdıq ki, Abbas Ömərin
başqalarının pulunu kəsdiyi kimi, Qunfuzun pulundan niyə
görə kəsməməsini Əli(ə.s)-dən soruşanda Əli(ə.s) ətrafına
baxıb gözlərindən yaş axıdaraq buyurmuşdu: «Bu,
Qunfuzun
Fatimə(s.ə)-yə
vurduğu
qamçıya
görə
mükafatıdır. Fatimə(s.ə) vəfat edənə qədər o qamçının
izləri onun qollarında qolbaq kimi qaralmışdı».
3.Bəşşar Mükarinin əhvalatı.
Bir çox mötəbər mənbələr, həmçinin Əllamə Məclisi
Mikarinin söylədiklərini belə təsvir edirlər:
Bir gün Kufədə İmam Sadiq(ə.s)-in hüzuruna
getmişdim. Gördüm ki, İmam onun üçün gətirilmiş
Təbərzad xurmasından yeyir. Məni görüb buyurdu:
__
Yaxın gəl, qonaq ol.
Söylədim:
__
Nuş olsun. Yolda gələndə bir hadisə ilə rastlaşdım.
Mənə yaman təsir etdi. Qəhərdən boğazım tutuldu.
60
Öz dinini və məsləkini, etiqadını başqalarından gizlətmə.
142
__
Boynumda olan haqqıma and verirəm səni, yaxın
otur, sən də ye.
Yaxına gəlib mən də xurmadan yedim. Sonra
İmam(ə.s) mənə buyurdu:
__
İndi de görüm, nə hadisə baş veribdir?
__
Yolda gələndə gördüm ki, hökumət məmurlarından
biri bir qadını döyə-döyə zindana aparır. Həmin qadın uca
səslə deyirdi: «Allaha və Rəsuluna pənah aparıram.
Allahdan və Rəsulundan başqa heç kimə pənah
aparmıram».
İmam Sadiq(ə.s) soruşdu:
__
O qadını niyə döyürdülər?
__
Camaatdan eşitdim ki, deyirdilər, guya o qadının
ayağı büdrəyib yerə yıxılanda belə deyib: «Ya Fatimə,
Allah sənə zülm edənləri öz rəhmətindən uzaqlaşdırsın».
Hökumət adamları bu sözü eşidən kimi onu tutub döyə-
döyə zindana apardılar.
İmam Sadiq(ə.s) bu sözü eşitcək əlini xurmadan
çəkib ağladı. Göz yaşları dəsmal və mübarək saqqalını
islatdı. Sonra buyurdu:
__
Ay Bəşşar, qalx birlikdə Səhle məscidinə gedək. O
xanımın azad olması üçün Allaha dua edib onun
salamatlığını istəyək.
Doğrusu, əgər İmam Sadiq(ə.s) Fatimə(s.ə)-ni sevən
bir xanım barədə belə xoşagəlməz hadisə eşidib narahat
olursa, görəsən, bəs anası Fatimə(s.ə)-nin müsibətlərini
ona danışsan, nə edər? Zalımın o Xanımın mübarək üzünə
şillə vurmasına necə baxar?
Kərbəla hadisəsi ilə müqayisə.
Ötən bəhslərdən aydın olduğu kimi, əmirəl-möminin
Əli(ə.s)-nin müsibəti, günahsızlığı, səbir və dözümü ilə
müqayisədə demək olar ki, İmam Hüseyn(ə.s)-nin çəkdiyi
Dostları ilə paylaş: |