7
25,2 m. (1882) – 29,0 m. (1997) arasında tərəddüd etmiş, səviyyənin enməsi 3,8 m,
son 100 ildə isə 3,2 m. olmuşdur [8, s. 14, 15].
Cənub-şərqi Avropa ilə Asiyanın birləşdiyi bölgədə yerləşən Xəzərin su
həcmi 76,700 kub km, orta dərinliyi 184 metrdir. Suyun ən dərin nöqtəsi
Azərbaycana aid Lənkəran bölgəsində 1200 m., ən dayaz nöqtəsi isə, şimalda
Volqa ( dil) çayının töküldüyü hissədə 5 m. həcmindədir. Xəzərin ən geniş hissəsi
554 km, ən dar hissəsi 200 km-dir. Sahillərinin ümumi uzunluğu 7010 km-dir.
Qazaxıstanın Xəzər sahilləri 2340 km, Rusiya Federasiyasının 1930 km,
Türkmənistanın 1200 km, Azərbaycanın 800 km, ranın isə 740 km
uzunluğundadır. Bundan əlavə, Don və Volqa çayları arasındakı bağlantı kanalı
vasitəsilə Xəzər Qara dənizə bağlanır [ 16, s. 145].
Müasir Xəzərin formalaşması müxtəlif mərhələlərdən keçməyinə
baxmayaraq, milyon il bundan qabaq iqlimin kəskin dəyişməsi onun ərazisinin
dövrü olaraq dəyişməsinə təsir göstərmişdir. Antik dövrün Xəzər dənizini
öyrənməklə məşğul olmuş alim, səyahətçilərinin maraqlı fikir və fərziyyələri
ə
sasında demək olar ki, özünün çoxəsrlik tarixi ərzində Xəzərin çoxlu adları
olmuşdur. Bəzi mənbələrdə bu adların sayı 40-dək, bəzilərində 70-dək, bəzilərində
isə 100-dək göstərilib. Həmin adlar adətən onun sahilində məskunlaşmış əhalinin,
böyük tayfa birliklərinin adına görə, ya da sahilyanı zolaqda yerləşən şəhər,
vilayət, ölkələrin adlarına görə verilirdi. Bu baxımdan Xəzərin Hirkan, Abeskun,
Xəzər, Xvalınsk, Kaspi, Pontik, Kimmerik, Sarmat, Xorasan, Tabasaran,
Mazandaran, Göy, Ağ dəniz, Rus, Bakı, Dərbənd və s. kimi adları bununla bağlı
olmuşdur. Adlar içərisində yalnız Xəzər və Kaspi tarixi və coğrafi hüquq
qazanaraq indiyə kimi qalmışdır [8, s. 10, 11].
Dənizin (Xəzərin – N.M.) ən qədim adı isə Şərq dənizidir. Bu ada raqda
aparılmış arxeoloji qazıntılar zamanı tapılmış gil kitabələrdəki “Aşşur Yazılarında”
rast gəlinmişdir[ 11, s.27].
Qədim yunan coğrafiyaşünası və tarixçisi Hekatey Miletli (e.ə. V -V əsrlər)
ilk dəfə olaraq Xəzərdən bəhs etmiş, onu okean körfəzi və Hirkan (Girkan) dənizi
kimi adlandırmışdır. Sovet tarixçisi L.A.Yelnski isə Hekateyin və onun
8
müasirlərinin coğrafi baxışlarını bütövlükdə təhlil edərək belə nəticəyə gəlir ki,
yunan səyyahı bütün dənizləri (Aralıq dənizi istisna olmaqla) o cümlədən Xəzəri
qapalı hesab etmişdir. Lakin Herodotun dövründə Qırmızı, Ərəbistan və s.
dənizlərin okeanla əlaqəsi aşkar edildi. Görünür tarixçi Herodot da bir dəniz
haqqında olan baxışın mexaniki olaraq başqasına tətbiq edilməsinə qarşı çıxmışdır.
Ona görə də Xəzərin heç bir dənizlə əlaqəsi olmadığını göstərmişdir. Xəzərə göl
xarakteri e.ə. V-IV əsrlərdə daha çox irəli sürülürdü. Eyni zamanda əks
nəzəriyyələr də mövcud idi. E.ə. II əsrdə yaşamış Ptolomey də birmənalı olaraq
Herodotun fikrini təsdiq etmişdir. Hətta böyük mütəfəkkir Aristotel də Xəzərin
qapalı hövzə olmasını müdafiə edirdi. Lakin onun Xəzərin Qara dənizlə yeraltı
ə
laqəsinin olması fikrini nəyin əsasında söyləməsini deyə bilmirik [8, s. 11, 12].
Beləliklə, bir neçə əsr ərzində qədim adamların Xəzəri okean körfəzi hesab
etməsinə baxmayaraq, e.ə. II əsrdə Ptolomey köhnə və yeni məlumatlar əsasında
Xəzərin qapalı hövzə olmasını tam əminliklə söyləmişdir. Bu fikrin qələbə çalması
ə
lbəttə, bir əsrdən çox vaxtda mümkün olmuşdur. Sonrakı əsrlərdə də bu hövzəni
okean körfəzi hesab edən alimlər olmuşdur. Bir məqamı yadda saxlamaq lazımdır
ki, Xəzərin göl olması, qapalı hövzə olması həqiqəti 2 min ildən artıq mübahisədən
sonra təsdiq edilmişdir.
Ümumiyyətlə, Xəzərin tarixi haqqında qədim dövrdə daha çox yunan
müəllifləri (Hekatey, Herodot, Erotosfen, Strabon, Ptolomey və s.) ilk orta əsrlərdə
isə yunanların fikirləri ilə tanış olmuş ərəb müəllifləri (Yaqut Həməvi, Zəkəriyyə
Qəzvini, Əbul Fida, stəxri, drisi) sonrakı əsrlərdə isə fars, türk, Avropa və rus
səyyahları ( .F.Seymanov, Q.V.Abix, N.N.Andrusov və s.) məlumat vermişlər. X
ə
srdə yaşamış Məsudi Xəzərdə üzən rus gəmiləri, Bakıda çıxarılan neft haqqında
məlumat vermişdir [ 8, s. 12, 13].
Bu hövzənin adı XV əsrdən müntəzəm olaraq Xəzər adlanmış, ilk xəritəsi isə
1616-1617-ci illərdə çəkilmişdir. Xəzərin daha ətraflı tədqiqi XVIII əsrdə I
Pyotrun göstərişi ilə ruslar tərəfindən aparılmış, hətta 1717-ci ildə onun yeni
xəritəsi təsis olunmuşdur. I Pyotrun göstərişi ilə A.Beskoviç-Çerkaskanın təşkil
etdiyi ekspedisiya Xəzərin şərq sahillərində olmuş, məlumatlar toplamışlar. XVIII
9
ə
srin 20-ci illərində .F.Soymonov tərəfindən Xəzərin tədqiqi aparılmış, 1731-ci
ildə hidrocoğrafi tərkibdə ümumi xəritəsini nəşr etdirmişdir [ 8, s. 13].
XVIII əsrdən etibarən mühüm iqtisadi-siyasi əhəmiyyətə malik olan, öz təbii
sərvətləri ilə məşhur Xəzər dənizi rusların diqqət mərkəzində olmuş, XIX əsrin 30-
cu illərindən isə Azərbaycanın işğalından sonra bu hövzədən Rusiya və ran sərbəst
şə
kildə istifadə etmişlər. XIX əsrin sonlarından başlayaraq Xəzərin geoloji tarixi,
neft-qaz yataqları, bioloji şəraiti və s. tədqiqatlar bilavasitə azərbaycanlı
mütəxəssislərin mühüm xidmətləri sayəsində aşkar olunmuşdur. Bu dövrdən
etibarən Xəzərdə ağalıq uğrunda iki dövlətin Rusiya və ranın mübarizəsi daha
səciyyəvidir ki, SSR dağılanadək burada bir çox maraqlı məqamlar diqqəti cəlb
edir.
Xəzər çox geniş bir tarixə malikdir. Bu tarix onun əsrlərlə, minilliklərlə
bölgədəki mühüm əhəmiyyətindən xəbər verir.
Xəzərin neft və təbii qaz ehtiyatlarının kəşfi və bölgə əhalisi tərəfindən
istifadə edilməsi tarixi eramızdan əvvəlki dövrlərə təsadüf etsə də, dənizdən neft
ilk dəfə XVI əsrdə çıxarılmışdır. Xüsusən də Azərbaycan sahillərində neftin fəal
şə
kildə hasilatı və dünya bazarlarına çıxarılması nəticəsində XIX əsrdə qərb neft
ş
irkətlərinin axınına məruz qalan bölgə 1900-cü illərin əvvəllərində bütövlükdə
dünya neft hasilatının yarısını təşkil edirdi
[ 16, s. 146].
XIX əsrin ortalarından başlayaraq sənayedə daha mütəşəkkil rol oynayan
neft region dövlətlərinin diqqətini kəskin şəkildə Xəzərə yönəltmişdir. Əsrlərlə
Rusiyanın Qafqazda apardığı mübarizələrin əsasında elə Xəzər kimi böyük
hövzənin sərvətlərinə sahib olmaq dururdu. Buna görə də son 150 il Xəzər
tarixində daha maraqlı məqamlarla zəngindir. Bu dövr ərzində dənizin Azərbaycan
hissəsində 432 milyon ton neft, 318 milyard kub metr qaz hasil edilmiş, 26 böyük
yataqlar kəşf edilmişdir [ 8, s. 15].
Ə
lbəttə, bu qədər sərvətin mənimsənilməsində aparıcı rolu Rusiya
oynamışdır. Məhz dünya praktikasında ilk dəfə olaraq 1798-1830-cu illərdə
dənizdə Xəzərin buxtasında qazılmış quyulardan neft çıxarılmışdır. 1872-ci ildən
başlayaraq Avropanın neft nəhəngləri bölgədəki neft sahələrinə böyük maraq
Dostları ilə paylaş: |