13
istismarı dənizin normadan artıq çirklənməsinə səbəb olur. Bu isə suda üzən
quşların məhvilə nəticələnir. Belə ki, 1998-ci ildə Abşeron rayonunda Qel adasında
minlərlə quş məhv olmuşdur. Dənizin neftlə çirklənməsi balıqçılıq təsərrüfatına da
böyük ziyan vurur. Nərə balığının əsas bazası olan şimali Xəzərdə 1980-cı illərin
axırına qədər neftlə çirklənmə nisbətən aşağı səviyyədə idi. Lakin Astraxan qaz
kondensator kompleksinin işə düşməsi ilə əlaqədar olaraq vəziyyət dəyişdi. Tengiz
yataqlarının kəşfi və istismarı, daha sonra Kaşaqan yataqlarının istismarı bu
vəziyyəti daha da dərinləşdirdi. Belə ki, ekoloji baxımdan dənizin çirklənməsi
prosesi sürətləndi. Dənizin çirklənməsi öz növbəsində balıq ehtiyatlarının məhvinə
səbəb olur, son vaxtlarda icazəsiz balıq ovunun (brakonyorluq) artması Xəzər
hövzəsində nərə balığının kəskin azalmasına səbəb olmuşdur. Buna görə də
sahilyanı dövlətlərə nərə balığının ovlanması üçün xüsusi kvota müəyyən
edilmişdir. Bütün bunlar onu göstərir ki, Xəzərin statusu problemi özlüyündə onun
bütün problemlərinin açarıdır. [13, s. 34]
90-cı illərdə baş vermiş ictimai-siyasi proseslər Xəzərin tarixində əsaslı
dönüş yaradaraq əvvəllər keçmiş SSR -nin ranla bağladığı 10-dan artıq müxtəlif
müqavilələr əsasında istismar praktikasını kölgədə qoymuşdur. Artıq regionda beş
müstəqil dövlətin mövcudluğu onların xarici siyasətində “Xəzərdən yeni
istifadəni” meydana çıxarmış, bu beynəlxalq əhəmiyyətli mövzuya çevrilmişdir.
Elə buna görə də Xəzərin müasir tarixindəki ictimai-siyasi proseslərin öyrənilməsi
mürəkkəb olduğu qədər də maraqlıdır.
XIX əsrin II yarısınadək Xəzəri öyrənməklə məşğul olmuş, onu
səciyyələndirən, müxtəlif fərziyyələr irəli sürmüş alim və səyahətçilərin əsərlərində
bu hövzə haqqında müxtəlif maraqlı və zəngin məlumatlar vardır. Lakin, demək
olar ki, həmin məlumatlarda Xəzərdən istifadə rejimi və onun beynəlxalq hüquqi
statusu haqqında müzakirələr elmi araşdırma mövzusuna çevrilməmişdir. Bu
barədə müvafiq elmi mülahizələr əsasən XIX əsrin sonunda meydana çıxmış,
Rusiya və ran arasında cüzi müqavilə praktikası isə 1917-ci il oktyabr
hadisələrinədək Xəzərin statusunu hüquqi cəhətdən sənədləşdirməmişdir. SSR
dağılanadək Xəzərdən istifadəni Rusiya- ran və Sovet- ran müqavilələri
14
tənzimləyirdi. Lakin, həmin sənədlərdə də hüquqi baxımdan “status” anlayışı
olmamışdır. Əsas diqqəti bu iki dövlət su sərhəddini Astara-Həsənqulu xətti ilə
müəyyənləşdirərək (1881) tranzit məsələlərinə, iqtisadi – texniki əməkdaşlığa və
istifadə rejiminə yönəltmişdir. Beynəlxalq hüquq normalarının inkişafı ilə bağlı
dənizlər, göllər haqqında dövlətlərin yekdil qərarı, hüquqşünas alimlərin məsələ ilə
bağlı fikirləri XX əsrdə meydana çıxmışdır. Lakin Xəzərin statusu yenə də
müzakirə obyekti olmadı [8, s. 33]. Xəzər dənizinin SSR -yə məxsus hissəsinin ilk
dəfə olaraq sektorlara bölünməsi məsələsi 1960-cı illərin sonunda müzakirə
edilməyə başlandı.
XX əsrin 90-cı illərində isə keçmiş SSR məkanında baş vermiş siyasi
proseslər nəticəsində meydana çıxmış müstəqil dövlətlər beynəlxalq birliyin
tamhüquqlu üzvü kimi sərbəst siyasət yeritmək hüququ qazandı. Xəzərətrafı
regionda müstəqil dövlətlərin yaranması ilə həmin dövlətlərin su sərhədlərinin
müəyyən edilməsi, Xəzərin hüquqi statusunun dəqiqləşdirilməsi zərurəti meydana
çıxdı.
Xəzər 90-cı illərdən sonra da Azərbaycanın siyasi-iqtisadi həyatında
ə
vvəllər olduğu kimi xüsusi mövqeyə malik olmuşdur. 20 sentyabr 1994-cü ildə
gənc Azərbaycan Respublikasının beynəlxalq aləmdə gələcək özünütəsdiqinin çox
mühüm amili olan bir gün idi. Çünki dünyanın 13 böyük neft şirkətləri ilə
Azərbaycan hökumətinin imzaladığı “Əsrin müqaviləsi” Xəzər və quru sahədə neft
ehtiyatlarının istismarında ilk və ən böyük dönüş oldu. Məhz bundan sonra “status”
məsələsi meydana çıxdı və getdikcə sahilyanı dövlətlərin (Rusiya, Qazaxıstan,
Türkmənistan, Azərbaycan və ran) Xəzərlə bağlı kəskin maraqlarının meydana
çıxmasına səbəb oldu. mperiya təxəyyüllü dövlətlər Xəzərə müxtəlif qeyri-normal
status verməyi təkid etməyə başladı. Ümumiyyətlə, SSR dağıldıqdan sonra
meydana çıxmış problemlər içərisində Xəzərin statusu və onunla bağlı məsələləri
sahilyanı ölkələr qarşısında mürəkkəblik dərəcəsinə görə daha önəmli hesab etmək
olar. Ona görə ki, burada dünyanın ən böyük qapalı sututarının statusunun
müəyyənləşdirilməsi bir neçə respublika qarşısında ilk dəfə məsuliyyətli məsələ
kimi qoyulurdu. “Əsrin müqaviləsi”ndən sonrakı proseslər göstərdi ki, öz
15
kəskinliyi ilə meydana çıxmış Xəzərin statusunun illərlə davam edən problemli
müzakirəsi qonşu Rusiya dövlətinin, onunla həmfikir ran və Türkmənistan
dövlətlərinin Xəzər nefti uğrundakı mübarizəsinin tarixi davamı idi. Bu üçlük
ə
sassız ideyalarla çıxış edərək Azərbaycanın Xəzər neftinin istismarına dair Qərb
ş
irkətləri ilə həyata keçirdiyi mühüm əhəmiyyətə malik neft diplomatiyasına ciddi
maneələr törətməyə çalışırdı. Axı, əsrlərlə Xəzərdə hegemonluq iddiasında olub,
bunu zaman-zaman bəzən siyasi, bəzən hərbi vasitələrlə həyata keçirən Rusiya
artıq burada tarixi nüfuzunu demək olar ki, itimişdir. Beləliklə, Xəzərin statusunun
meydana çıxması ilə 3 sahilyanı dövlətin Rusiya, ran və Türkmənistanın mövqeyi
Azərbaycan və Qazaxıstanın mövqeyinə qarşı birləşmişdir [8, s. 34, 35]. Bu barədə
növbəti paraqraflarda ətraflı məlumat veriləcəkdir.
Bütün deyilənləri ümumiləşdirərək, SSR -nin süqutundan sonra Xəzərətrafı
regionda yeni müstəqil dövlətlərin yaranması səbəbindən həmin dövlətlərin su
sərhədlərinin müəyyən edilməsi, Xəzərin enerji ehtiyatlarının və digər resurslarının
bölüşdürülməsi zərurəti, müasir dövrdə Xəzərdən istifadənin müxtəlif aspektlərini
ə
hatə edən məsələlərin SSR - ran müqavilələri əsasında həllinin mümkünsüzlüyü
və bu baxımdan yeni normaların tətbiq edilməsinin vacibliyini Xəzərin hüquqi
statusu probleminin yaranmasını şərtləndirən amillər kimi xarakterizə edə bilərik.
Dostları ilə paylaş: |