Microsoft Word Borchali-Folklor-ornekleri-dastanlar
Yüklə 4,22 Mb. Pdf görüntüsü
|
321 Endimola Mehralı bəy Yəmənə, Qurdumola çadırları çəmənə. Dövlətə bağlıdır onun bu başı, Cahanda arasan bulunmaz eşi, Zira altmışı ötübdü yaşı Yəmənə de, mənim ağam, Yəmənə, Endimola Mehralı bəy Yəmənə, Qurdumola çadırları çəmənə. Ərəb atlar gəldi bağlanmaq istər, Kömüşlərin gəldi yağlanmaq istər, Rüşdü bəy böyüdü, evlənmək istər Yəmənə de, mənim ağam, Yəmənə, Endimola Mehralı bəy Yəmənə, Qurdumola çadırları çəmənə. Qum təpəsi oldu görünməz otlar, Aclıqdan ölürlər küheylan atlar, Qardaş, şəhid düşdü neçə igidlər Yəmənə de, mənim ağam, Yəmənə, Endimola Mehralı bəy Yəmənə, Qurdumola çadırları çəmənə. Alay Yəmənə yola düşdü. Onların keçdiyi yerlərdə hamı yolun qırağına tamaşaya düzülürdü ki, Mehralı burdan keçəcək. Bir müddət sonra quru ilə, dənizlə gedib çatdılar Yəmən elinə. Orada da igidlik göstərib düşməni qırıb-çapdılar. Ancaq qarapa- paqlar isti yerin havasına alışıq deyildilər. Ona görə də Mehralı bəy Ərəbistanın istisinə, susuzluğa dözməyib xəstələndi. Gördü ki, işi çox ağırdı. Bir gün elə oldu ki, su yoluna çıxdı. Bir də gördü ki, iki murğu quşu gəlib bunun qarşısına qondu və başladılar öz dillərində ötməyə. Mehralı bəy öz-özünə dedi, ey dili-qafil! Deyirlər bəzi hallarda məleykələr göyərçin, bir də ahu 322 olub bu donda adamın gözünə görükürlər. Olmaya bunlar da məleykədirlər, gəl Sivasa bir namə yaz at bunlara. Əgər məleykə olsalar bu naməni aparıb çatdırarlar. Yox əgər adi quşlardısa, onda məktubum qalar. Alır görək Mehralı bəy nə yazır, tərəfindən ərz eyləyək, eşidənlər şad olsun. Murğu quşu, bir Allahın eşqinə, Mənim halımı Sivasa yetirin, Qohuma, qardaşa, dosta, yarana, Yol gözləyən vəfadara yetirin. İşdi gedər olsan bizim ellərə, De ki, gözünü tikməsin yollara, Həsrətin çəkdiyim şirin dillərə, Vəfadarım o Bahara yetirin. Xalqımın yolunda çəkmişəm cəfa, Din-islamın zamınkarı qıl şəfa, Dada yetiş Məhəmməd əl Mustafa, Əli yollu ələmdara yetirin. Özün məleykəsən murğu donunda, Bəlkə sözün keçər haqqın yanında, Yardım istəyərəm mənşər günündə, Etmə məni günü qara, yetirin. Mehralı çəkdiyi dad ilə ahdı, Hər şeyi xəlq edən qadir Allahdı, Mənim qayıtmağım haqqa pənahdı, Acıyurddakı dostlara yetirin. Mehralı bəy sözünü tamamlayıb dil cavabında bir neçə söz yazıb naməni büküb atdı həmin quşlara. Özü dönüb geri getdi. Quşların biri şığıyıb naməni aldı dimdiyinə, pərvaz edib uçmağa başladı. Gecəni gündüzə qatıb gəldi Sivas elinə. Məktubu aparıb düz Bahar xanımın oturduğu imarətin qarşısında yerə atdı, özü 323 isə ağaca qonub tamaşa eylədi. Naməni aparıb çatdırdılar Bahar xanıma. Bahar naməni oxuyub bilir ki, onu quş gətirib. Başına- dizinə döyə-döyə alır görək Murğu quşuna nə deyir: Murğu quşu, bu naməni gətirdin, Söylə görüm Mehralımı neylədin? Gətiribən arzusuna yetirdin, Söylə görüm Mehralımı neylədin? Bir de görüm bu nə sual-sorğudur, Bu yazılar haqdan gələn qurğudur, Özün məlaikə, donun murğudur, Söylə görüm Mehralımı neylədin? Yetişdinmi sən ağzına, dilinə, Söylə, nə vəsiyyət etdi elinə, Mən yazığı niyə saldı zülümə, Söylə görüm Mehralımı neylədin? Eşitmədim vəsiyyətini, sözünü, Ağlar qoydu bu Baharın gözünü, Çoxmu solğun gördün onun üzünü, Söylə görüm Mehralımı neylədin? Bahar sözünü qurtarıb başladı ağlamağa. Qulluqçuları bö- yür-başına yığışıb sakitləşdirməyə başladılar. Dedilər ki, hələlik bir səda-soraq yoxdu, niyə ağlayırsan? Bahar da dedi ki, mən o naməni oxuyan kimi bildim ki, Mehralının başında qaranlıq var. İndi sizə xəbər verim Mehralı bəydən. Mehralı bəy istiyə dözməyib ömrünü bağışladı oğluna. Onu Yəməndə dəfn etdilər. Mehralı bəyin alayındakı igidlərin çoxu da istiyə tab gətirməyib bu dünyadan köçdülər. Təkcə yüzbaşı Əhməd, çavuş Mahmud, çavuş Göyçə, çavuş Məhəmməd, Yetim İsmayıl, Turan Ağca və Quşqayası kəndindən Hüseyn sağ-salamat geri qayıtdılar. 324 Mehralı bəyin ölüm xəbəri hər yana ildırım təki yayıldı. Anadolu ellərində, Borçalı kəndlərində ehsanlar verildi. Acıyur- da başsağlığına dövlət adamları gəldi. Aşıqlar, şairlər yas saxla- dı, ağılar dedi. Mehralı bəyin yaxın dostu, onun sarayının ən hörmətli qonağı, saraydakı məclislərdə daim başa çəkilən Dəlik- daşlı Aşıq Ruhsəti də bu xəbərdən sarsıldı, göz yaşlarını sel-su kimi axıtdı və aldı belə bir ağı dedi: Bəlloldu getdiyin, mənim əfəndim, İndelhan olanlar səni arayır. Yıxıldı bir yanı qoca Sivasın, Dərvişan olanlar səni arayır. Pozuldu əlvanı uca binanın, Qəmi artdı içindəki çobanın, Kəsildi qisməti xanə viranın, Cənnətdə qılmanlar səni arayır. Yüklədi köçünü can Məmmədalı, Bir zaman dillərdə söylənsin halı, Mehralı qızının qırıldı qolu, Axıtdı al qanlar, səni arayır. Qayri-şahin uçdu, dalda yar qaldı, Vəfasız dünyanın ömrü az qaldı, Bağlar çiçək açmış, güllü yaz gəldi, Baxçavan olanlar səni arayır. Nə müxalif dəydi fələyin daşı, Nasıl yaxdı ayrılığın atəş, Yenə eşkiyalar qaldırdı başı, Bəzirgan olanlar səni arayır. Hanı sənin kimi ellərdə rəhbər, Səndən ziya umar günlər, gecələr, Yüklə 4,22 Mb. Dostları ilə paylaş:
|