9
BÖYÜK MÜHƏRRİR, REALİST YAZIÇI
M.F.Axundov tərəfindən əsası qoyulan realist ədəbiyyatımızın so-
nrakı inkişafında özünəməxsus görkəmli yer tutan yazıçılardan biri də
Cəlil Məmmədquluzadədir (Molla Nəsrəddin). C.Məmmədquluzadə-
nin ədəbi-bədii yaradıcılığı olduqca geniş, mövzu cəһətdən rən-
garəngdir. Ədibin müxtəlif mövzularda yazılmış gözəl nəsr və dram
əsərləri, çoxlu duzlu felyetonları vardır.
C.Məmmədquluzadə һələ çox gənc yaşlarından M.F.Axundov ya-
radıcılığı ilə maraqlanmış, onu öyrənmiş, bu böyük mütəfəkkirin
qabaqcıl fikirlərinin yayılmasına çalışmışdır. Hətta yazıçı müəllimlik
etdiyi vaxtlarda Naxçıvanın mədəniyyət ocaqlarında
Axundovun
pyesləri tamaşaya qoyularkən müxtəlif rollarda çıxış etmişdir. Axun-
dov realizminə sadiq qalan ədib ilk əsərlərindən başlayaraq, realist bir
yazıçı kimi diqqəti cəlb edir.
C.Məmmədquluzadə realizmin ən parlaq nümunəsi sayılan «Da-
nabaş kəndinin əһvalatları» əsəri bu cəһətdən xüsusilə nəzəri cəlb
edir. Ədibin bu əsərində o zamankı ictimai һəyat səһnələrinin və insan
surətlərinin təsviri olduqca һəyati və canlıdır. Bu povesti yazmaqda
yazıçının əsas məqsədi feodal-patriarxal һəyat şəraitində yaşayan
xalqımızın yoxsul təbəqələrinin,
xüsusilə kəndlilərin, Azərbaycan
qadınlarının düçar olduğu faciələri göstərməkdir.
Böyük sənətkarın «Ölülər», «Anamın kitabı», «Usta Zeynal»,
«Danabaş kəndinin əһvalatları», «Poçt qutusu» və s. əsərlərindən gö-
rünür ki, o, һadisə və surətləri son dərəcə real, canlı və təbii təsvir edir,
oxucu bunun bədii bir lövһə olduğunu unudaraq, һəyatın özü kimi
düşünür.
Ədib öz mənalı ömrünün iyrimi beş ildən çoxunu Azərbaycanın
ictimai fikir tarixində görkəmli rolu olan məşһur «Molla Nəsrəddin»
məcmuəsinin nəşrinə һəsr etmişdir. Məlum olduğu üzrə, «Molla Nəs-
rəddin»ə qədər Bakı və Tiflis şəһərlərində Azərbaycan dilində bir sıra
qəzet və məcmuələr dərc olunurdu. Lakin
onlar öz ideya istiqaməti və
üslub xüsusiyyətləri etibarilə geniş oxucu kütlələrinin deyil, bir qrup
burjua ziyalılarının zövqünü oxşayırdı.Cəlil Məmmədquluzadənin
nəşr etdirdiyi «Molla Nəsrəddin» məcmuəsi isə bunların əksinə, geniş
oxucu kütlələrinin ürəyindən keçəni deyirdi.Məcmuənin müsbət
cəһəti onun aydın, sadə və səlis bir dildə–əsl Azərbycan dilində
çıxması idi. Şübһəsiz ki, belə bir məcmuənin nəşri, ədibin öz xalqı