51
komisyon haqlar ödənilməklə və ya ödənilmədən müştərilərin (əmanətçilərin) tələbi ilə
qaytarılmasını və ya başqa Hesaba köçürülməsini nəzərdə tutan bankın balansında
aparılan cari, əmanət depozit) və ya digər hesaba qoyulmuş və ya köçürülmüş pul
vəsaitlərini əhatə edir, Bu Qaydaların məqsədləri üçün depozit anlayışına həmçinin
qeyri-rezident banklardan, habelə digər xarici və beynəlxalq maliyyə təşkilatlarından
cəlb olunan vəsaitlər aiddir. Xarici valyuta və qiymətli metallar üzrə məcburi ehtiyatlar
hesabat dövrünün ilk iş günü üçün Mərkəzi Bankın müəyyən etdiyi rəsmi məzənnə
nəzərə alınmaqla hesablanır. Faiz nisbətində müəyyən edilən normalara uyğun olaraq
məcburi ehtiyatların həcmi bankın cəlb etdiyi depozitlərin hesabat dövrü ərzində orta
günlük qalığı əsasında hesablanır. Mərkəzi Bankın darə Heyətinin qərarı ilə banklar
hesabat dövrü ərzində məcburi ehtiyatlarından öz likvidliyinin yaxşılaşdırılması
məqsədlərinə istifadə edə bilərlər. Banklar hesabat dövründən sonrakı iki iş günü
ə
rzində məcburi ehtiyatlar üzrə hesabatı və hesabat gününün axrıncı gününə tərtib
olunmuş mühasibat balansını Mərkəzi Banka təqdim etməli və tələb olunarsa
çatışmayan məbləği müxbir hesaba əlavə vəsaitin köçürülməsi yolu ilə təmin etməlidir.
Hesabat dövründə bankın depozit bazası kəskin surətdə dəyişərsə, Mərkəzi Bank
müvafiq dövr üçün bankın müraciəti ilə onun təqdim etdiyi yeni balansa əsasən
məcburi ehtiyatların növbədənkənar tənzimlənməsini apara bilər.Bank yenidən təşkil
edildikdə, məcburi ehtiyatlar müvafıq mühasibat yazılışı ilə yeni təşkil edilmiş bankın
(bankların) hesabına köçürülür. Bank ləğv olunduqda onun məcburi ehtiyatları barədə
qanunvericiliyə müvafiq tədbirlər görülür. Məcburi ehtiyatların hesablandığı depozitlər
və hesabat formaları Markəzi Bankın darə Heyətinin qərarı ilə müəyyən edilir.
Məcburi ehtiyatların hesablanmasına gəldikdə isə qeyd etmək lazımdır ki, Məcburi
ehtiyatlar depozitlərin valyutasında (manat və xarici valyuta) Mərkəzi Bankda bankın
müvafıq müxbir hesablarında saxlanılır. Mərkəzi Bank darə Heyətinin qərarı ilə
məcburi ehtiyyatların valyutasından asılı olmayaraq bir valyutada saxlanılması
qaydasını müəyyən edə bilər. Qeyd edək ki, Mərkəzi Bank məcburi ehtiyatların
saxlanılması üçün faiz ödəmir.
Minimal ehtiyyatlar 3 əsas funksiyanı yerinə yetirir:
1)
onlar likvidli ehtiyatlar kimi bank müştəriləri qarşısında depozitlər üzrə
52
kommersiya banklarının öhdəliklərinin təminatıdır. Məcburi ehtiyyatlar normasında
vaxtaşırı dəyişikliklər edərək mərkəzi bank kommersiya banklarının iqtisadi
vəziyyətdən asılı olaraq likvidlik dərəcəsini müəyyən qədər qorumuş olur.
2)
minimal ehtiyyat ölkədə pul kütləsinin həcmini tənzimləmək üçün Mərkəzi
Bank tərəfındən istifadə olunan bir alətdir. Mərkəzi bank ehtiyyat vasaitləri
normativində dəyişikliklər edərək kommersiya banklarının aktiv əməliyyatlarının
(əsasən kredit funksiyası həcmi) sərhədlərini tənzimləyir və bununla da onların həyata
keçirdiyi depozit emissiyası imkanlarını tənzimləmiş olur. Kredit təsisatları kredit
ə
məliyyatlarını yalnız onları mərkəzi bankda məcburi ehtiyatları müəyyən olunmuş
normativdən yüksək olduqda genişləndirə bilərlər.
Tədavüldəki pul kütləsi (nağd və nağdsız formada) təsərrüfat subyektləri
tərəfindən ona olan tələbi üstələyirsə mərkəzi bank məcburi ayırmalar üzrə
normativlərin artırılması yolu ilə kredit restriksiyası siyasətini yürüdür. Bununla da o,
bankları aktiv əməliyyatların həcmini azaltmağa məcbur edir.
Məcburi ehtiyyatlar normasmdakı dəyişikliklər kredit müəssisələrinin
rentabelliyinə təsir edir. Məcburi ehtiyatları artırmaqla qeyri gəlirlilik baş vermiş olur.
Bu üsul əksər qərb iqtisadçılarının fikrinə görə daha səmərəli antiinflyasiya vasitəsi
kimi çıxış edir. Bu alətin MB üçün funksiyalarından biri də gəlir funksiyasıdır.
Bildiyimiz kimi, mərkəzi banklar məcburi ehtiyatlara görə adətən faiz ödəmir. Bu
səbəbdən də lazım gəldikdə öz xeyirlərinə bu vəsaitlərdən kredit əməliyyatlarında
istifadə edib, gəlir əldə etmiş olurlar. Bu prosesi həyata keçirdikdə mərkəzi bankların
öz resurslarının kreditləşmə üçün istifadə olunmasında xüsusi çəkisi azalır.
Bu üsulun çatışmayan cəhəti ondadır ki, bir sıra müəssisələr, əsasən
ixtisaslaşdırılmış banklar o qədər də yüksək olmayan depozitlərə malik olmalarına
baxmayaraq yüksək resurslara malik olan kommersiya bankları ilə müqayisədə bu
üsulundan istifadə zamanı üstünlük əldə edirlər.
Dünya ölkələrində son 10-15 ildə pul-kredit tənzimlənməsinin bu üsulundan
istifadə azalmışdır. Buna sübut olaraq onu demək olar ki, hazırda hər yerdə (qərb
ölkələrində) məcburi ehtiyyatlar normasının aşağı düşməsi və hətta müəyyən növ
depozitlərin ləğv olunması baş verir. Səbəb odur ki, monetar siyasətin bu aləti digərləri
53
ilə müqayisədə daha güclü, daha sərt hesab edilir. Belə ki, o, bütün bank sisteminin
ə
sasına toxunur və elə güclü alət olduğu üçün də ondan açıq bazarda aparılan
ə
məliyyatlarda olduğu kimi hər gün deyil, bir neçə il ərzində yalnız bir dəfə istifadə
edilir.
Pul ehtiyyatları normasının aşağı düşməsi pul multiplikatorunun güclənməsinə,
bunun ardınca isə həmin pul kütləsinin həcminin artmasına gətirir. Əgər mərkəzi bank
məcburi ehtiyyat norması artırsa bu bankın əlavə pul əməliyyatlarının ixtisarına və pul
təklifinin mültiplikativ şəkildə azalmasına gətirir. Bu proses çox tez bir şəkildə baş
verir. Belə ki, ehtiyyat normalarının artırılması barədə qərar qəbul edilən kimi, hər bir
bank öz ehtiyyatlarının çatışmazlığını müəyyən edir. Bu zaman o, dərhal özünün
qiymətli kağızlarının müəyyən hissəsini satmağa və kreditlərin geri qaytarılmasını tələb
etməyə məcbur olacaq.
Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Bankı pul-kredit siyasətinin məqsədlərinə
nail olmaq üçün məcburi ehtiyyat normasından 1992-ci ildən istifadə etməyə
başlamışdır.
Bu illər ərzində müsbət nəticələr əldə etmək məqsədilə bu üsul müxtəlif
dəyişikliklərə məruz qalmışdır. Belə ki, məcburi ehtiyatlar norması əmanət növləri üzrə
31 may 1993-cü ilə qədər differensiallaşdırılmış, 1993-cü il 1 yanvardan 1995- ci
ilədək isə bu normalar əmanətlərin valyutaları üzrə differensiallaşdırılmışdır. Bir çox
ölkələrdə, xüsusən keçid dövründə olan MDB ölkələrində məcburi ehtiyat normalarının
differensiallaşdırılması dayandırılmışdır ki, buna səbəb lazımi səmərənin əldə
olunmaması olmuşdur.
1999-cu il noyabrından məcburi ehtiyat normaları 12%-dən 10%-ə
endirilmişdir. Bunun nəticəsində bankların likvidliyi artmışdır. Bundan əlavə
Mərkəzi Bank kredit təşkilatlarına icazə vermişdir ki, onlar məcburi ehtiyat
saxladıqları vəsaitlərin 25%-nə, noyabrdan isə 50%-nə qədərinə qiymətli kağızlar
alsınlar. Bunda əsas məqsəd Azərbaycanda dövlət qısamüddətli istiqrazlar (DQ )
bazarını aktivləşdirmək olmuşdur. Buna nisbətən nail olunsa da, Azərbaycanda bu hələ
də problem məsələ kimi qalmaqdadır. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, son illərin
göstəriciləri onu sübut edir ki, Mərkəzi Bankın analitik balansına görə məcburi ehtiyat
Dostları ilə paylaş: |