61
dostunun - Kәrim dayının oğlunun toyuna
gedәndә geyinәrsәn.
- Sağ ol, cibin dolu olsun.
Cәvahir arvad mәtbәxdәn gәldi:
- Atanın indi evdә oturub nәvәlәri ilә oynayan
vaxtıdı.
- Ikisi var dә....
- Onlar öz babaları ilә nәnәlәrinin yanındadılar.
- Kәnana deyәrәm, sabah gәtirәr, bir-iki gün
qalarlar.
- Sonra da qayıdıb gedәrlәr. Bizim ev yenә qalar
bom-boş, hә?!
- Ata, anama de dә...
- Mәn ana-balanın işinә qarışa bilmәrәm. Bir dә,
indiyә kimi düz sözә yalan dediyimi görmüsәn?
Onlar
mehribanlıqla
deyib-gülürdülәr.
Ümumiyyәtlә,
Yaşargilin
ailәsindә
zarafatı
sevirdilәr. Bunu hamı, o cümlәdәn onlara tez-tez
qonaq gәlәn qohumlar, tanışlar da bilirdilәr.
Bәzәn hәtta ayırd elәmәyә çәtinlik dә çәkirdilәr
ki, bunların sözlәrinin hansı zarafat, hansı
hәqiqәtdir.
- Kәnan dedin, yadıma düşdü. Bayaq zәng
elәmişdi.
Yaşar atasının son sözlәrindәn narahat oldu:
- Kәnan? Nә deyirdi? Nәsә dedi sәnә?
Qәlbindәki tәlaş sәsindә açıq-aydın hiss olundu.
Bunu valideynlәri dә dәrhal duydular. Azәr kişi
soruşdu:
- Heç, elә-belә kefimizi xәbәr alırdı. Bizә nәsә
demәliydi ki?!
downloaded from KitabYurdu.org
62
- Yox. Indicә ayrılmışdıq onunla, dedim bәlkә nә
isә olub, onun üçün belә - birtәhәr oldum. Bu
Kәnan da qәribәdir e... Ana, ciyәrim yanır, gәtir
ata-bala bir çay içәk.
Atasının soyuqqanlı cavab vermәsindәn әmin
oldu ki, onun heç nәdәn xәbәri yoxdur vә heç nә
dә baş vermәyib. Ona görә ürәyi bir az rahat
oldu vә o, söhbәtin mövzusunu dәyişdi...
***
Seyfәddinin yerindә oturub, kreslonu sağa-sola
fırladan Elmәddin çayından içә-içә kefi kök halda
ә
llәrini bir-birinә sürtürdü: “Sәni yerdәn-yerә
vuracam, Yaşar! Qardaşım sәni tәlәyә salıb atdı
mәnim qabağıma ki, parçalayım, didim-dağıdım
sәni! Onun arada olmamağı әla oldu. Bakıya
gәlәndә artıq böyük bir dükanı olacaq. Nә qәdәr
işlәsәydi, Siyoş özü qısa müddәtdә o cür dükan
qura bilmәzdi. Bu, qayıtdıqdan sonra ona
istirahәtindәn dә yaxşı lәzzәt edәcәk. Bәli, Yaşar,
bir
kәllәnin
qarşılığını
bütün
sәrvәtinlә
ödәyәcәksәn. Sonra harda Elmәddin adı eşitsәn,
bütün bәdәnin sızıldayacaq. Necә ki, indi mәnim
burnum sızıldayır”.
Vәhşi
hisslәrә
qapılmış
Elmәddini
bu
düşüncәlәrindәn telefon zәngi ayırdı:
- Alo!
- Salam, Elmәddin.
- Salam, qağa. Necәsәn? Necә getdin?
downloaded from KitabYurdu.org
63
- Sağ ol, yaxşıdır hәr şey. Fikrim qalıb sәnin
yanında. O qәdәr iş, obyekt hamısı sәnin
öhdәndәdir axı.
- Sәn narahat olma. Mualicәnә fikir ver. Gәlәndә
hәr şeyi qaydasında görәcәksәn.
- Әla! Yaşar hәlә sifariş vermәyib ki? Siyahını
hazırlayıb çatdırmısan ona?
- Hә, hә. Amma hәlә sifariş vermәyib.
- Nә sifariş elәsә, ondan ver. Elә elә ki, hәr şey
onun ürәyicә olsun. Heyf ki, onunla iş görmәk
mәnim bu sәfәr vaxtıma düşdü. O bizim üçün
çox vacib adamdır.
- Baş üstә. Narahat olma. Hәr şeyi o deyәn kimi
edәcәm. Sәn heç nәyin fikrini çәkmә. Özündәn
muğayat ol. Hәlәlik...
“Hә, qardaş. Dediyin kimi, hәr şey hәqiqәtәn dә
onun ürәyicә olacaq. Heç mәn onun xәtrinә
dәyәrәm?” Elmәddinin telefonu yenә zәng çaldı:
- Eşidirәm, Muzdur.
- Elmәddin, sabaha pulu çatdırmalıyıq.
- Sabaha niyә, axı hәftәnin axırına danışmışdıq?!
-
Bilirәm,
amma
bu
adamlar
fikirlәrini
dәyişdirdilәr.
Malı
sifariş
vermişik,
pulunu
çatdırmalıyıq. Tez vermәliyik ki, tez dә әlimizә
çatsın. Qardaşın gәlәnә qәdәr birinci partiyanı
paylamaq lazımdır.
- Yaxşı, indi hardan alaq? Mәn yalnız hәftәnin
axırına demişdim.
- Bunların dediklәri-dedikdi. Sifariş vermişiksә,
gәrәk çatdıraq. Yoxsa, başımızı xarab edәcәklәr.
Deyirlәr malımız artıq hazır olur.
- Hmm. Yaxşı, çalışıb bir şey fikirlәşәrәm.
downloaded from KitabYurdu.org
64
Elmәddin telefonu bağladıqdan sonra öz-özünә
deyindi: “Lәnәt şeytana. Siyoş kassanın açarını
özü ilә götürüb. Pulu isә sәhәrә kimi tapmaq
lazımdır. Hardan, necә? Bәlkә Yaşara zәng vurub
deyәk ki, әlini tez tutub borcunu elә sabah
çatdırsın? Pis olmaz. Hәm dә baxaq görәk, nә
reaksiya verәcәk? Ha-ha-ha”...
Elmәddin tez varlansın deyә, dostlarının vasitәsi
ilә çirkin işlәrә qurşanmışdı. Bu “işlәrdә” isә
zarafatı,
kәlәyi
sevmirdilәr.
Tәlәb
vardısa,
demәli, necә olursa-olsun yerinә yetirilmәli idi...
***
- Bu qәşәngdi! Vayy! Bu ondan da qәşәngdi ki...
Rәnginә bax? Dayan, geyinim yoxlayım...
Danulduzu ilә Tәravәt dükanları gәzirdilәr.
Danulduzu
bütün
paltarları
incәlәyir,
ora-
burasına baxır, sonda hәrәsindә bir çatışmayan
cәhәt tapıb almırdı. Tәravәt isә onunla birlikdә
olsa da, fikri tamamilә başqa yerdә idi. Çox vaxt
heç Ulduzun nә dediyi dә çatmırdı ona.
Belәliklә...
Girdiklәri
sonuncu
mağazada
Danulduzu deyәsәn, nәsә bәyәnmişdi. Paltar
dәyişmә kabinәsinә girib bәyәndiyini geyindi vә
çıxıb onu Tәravәtә dә göstәrmәk istәdi. Tәravәtin
isә gözlәri vitrindәki yaşıl rәngli dona ilişib
qalmışdı...
Tәravәt yaşıl don geyinәndә Yaşar hәmişә
onunçün qoşduğu mahnını oxuyar, yaşıl rәngin
ona çox yaraşdığını söylәyәrdi. Hәtta Yaşar xahiş
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |