Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
138 - Yox, elә-belә, başqa bir mәsәlәylә bağlı bәzi detalları dәqiqlәşdirmәk istәyirdim. Sağ ol qardaş, uşaqların üzündәn öp, Mәlahәt bacıya salam de. Dәstәyi yerinә qoyduqdan sonra Dadaşov başını buladı: “Gәl indi duyğularını qarışdırma”. Sonra mobil telefonu ilә başqa bir nömrә yığdı... *** - Yaşar, tәhqiqatçı gәlir, sәni görmәk istәyir. - Indi – axşam vaxtı? Allah xeyir elәsin. Qoy gәlsin. - Bir saata gәlәcәk. - Maraqlıdır. Görmüşük ki, tәhqiqatçı gәlәr, şәstlә qapını açıb içәri girәr, “mәn tәhqiqat aparıram” deyәr. Bu isә bizdәn icazә istәyir, niyә? Nә qәdәr ki, gәlmәyib, gedәk mәn Tәravәti görüm. Yoxsa, ürәyim partlayacaq. Kәnan Yaşara kömәk etmәk istәdi. Amma onun tәrs-tәrs baxdığını görüb әlini geri çәkdi vә onlar birlikdә yuxarı mәrtәbәyә qalxdılar. Tәravәtin yatdığı palatanın qarşısında heç kim yox idi. Yaşar tәәccüblә Kәnanın üzünә baxdı. O isә: - Yәqin bufetә düşüblәr, - dedi. – Neçә vaxtdı ac- susuz, ayaqüstәdilәr. Qapıya yaxınlaşdıqca Yaşarın ürәyi daha sürәtlә vururdu. Pәncәrәnin önündәn keçәndә içәri baxmağa cәsarәt elәmәdi. Qapıya çatanda isә ә vvәlcә başını qaldırıb bir anlığa göyә baxdı. downloaded from KitabYurdu.org 139 Yalnız dodağının altında nә isә deyәndәn sonra – deyәsәn, dua edirdi - içәri girdi. Tәravәt hәlә ayılmamışdı. Onun başında yaşıl rәngli nazik tibbi sellofan papaq vardı. Üstünә dә yaşıl adyal salınmışdı. Yaşar göz yaşlarını saxlaya bilmәdi. Onu bu vәziyyәtdә görәndә Kәnan da doluxsundu. Amma tez özünü әlә aldı: - Sәn işindә ol, mәn burdayam – deyib, dәhlizә çıxdı. Baş açmaq olmurdu, Yaşar özüylә danışır, yoxsa Tәravәtlә: “Yaşıl mәlәyim, bağışla mәni... And içirәm ki, bunun qisasını onda qoymayacam. Đnan, sәni bu vәziyyәtdә görmәk mәnim üçün ölümdәn dә betәrdi!” Dәhlizdә ayaq sәslәri eşidildi. Kәnan dönüb baxanda Namiq Xanım arvadın qoluna girәrәk onu Xәlil dayının dincәldiyi otağa tәrәf gәtirirdi. Tәravәt yatan palatanın önünә çatanda birdәn içәridә Yaşarı gördü. Vә gördüyü ilә onun üstünә cumması bir oldu : - Sәn nә üzlә bura gәlmisәn, әclaf? Rәdd ol burdan! Yumruğunu düyünlәyib Yaşarı vurmaq istәyәndә Kәnan özünü yetirib, onu kәnara itәlәdi. Namiqin zәrbәsi boşa çıxdı. Xanım arvad araya girdi: - A bala, qurban olum, sakit olun. Namiq utanmırsan? Әl-qolunu yığışdır! - O burda bu әclafa görә yatır! O olmasaydı... - Salam, necәsiniz? – Yaşar ona mәhәl qoymayaraq Xanım arvadla әl tutdu. Xanım arvad da onu qucaqlayaraq üzündәn öpdü: downloaded from KitabYurdu.org 140 - Sağ ol, oğlum. Dua edirik. Bıy, burnun nә yaman gündәdi, a bala?! Hәkim icazә verib ki, gәzirsәn? Bәlkә olmaz? Gәl otur burda. Xanım arvad Yaşarın qolundan tutub stulda oturtdu. Sonra özü üçün dә stul çәkdi. Ona mәhәl qoyulmadığını görәn Namiq dişlәrini qıcayıb, heç nә demәdәn Yaşara tәrәf barmağını silkәlәdi vә әsәbi şәkildә pillәkәnlәrlә aşağı düşdü. Onun yekәxanalığı vә әdәbsizliyi Kәnana yer elәmişdi. Ona görә dә arxasınca gedib, ona qulaqburması vermәk istәdi. Amma Yaşar imkan vermәdi: - Kәnan dәymә, qoy getsin. Nә deyir, düz deyir. Tәravәt hәqiqәtәn dә mәnim ucbatımdan burdadır. - Ona fikir vermә, oğlum. Tәrişi çox istәdiyindәndi. Iki gündür ki, nә yemәk yeyir, nә dә yuxu yatır. Onun Bakıya gәlmәsini istәmirdi. Odur ki, bizi günahkar sayır. “Siz niyә qoydunuz Bakıya getsin ki, indi dә belә oldu?” – deyir. Namiqin hәrәkәtlәrindәn, Xanım ananın dediklәrindәn Yaşar bu qәnaәtә gәldi ki, onun Tәravәtdә gözü var: “Yәqin elә üstümә dә buna görә cumurdu”. Әslindә isә Namiqi cinlәndirib özündәn çıxaran Tәravәtin Yaşarı sevdiyini bilmәsi idi. Tәravәt onun evlәnmәk tәklifinә hәr dәfә mәhz Yaşara görә razılıq vermirdi. Namiq bunu öz araşdırmaları nәticәsindә sonradan öyrәnmişdi vә o vaxtdan da ona rәqib kimi nifrәt edir, kin bәslәyirdi. Bu hadisә dә elә bil onun bәxtindәn baş vermişdi. Ona elә gәlirdi ki, bundan sonra Tәravәt Yaşara nifrәt edәcәk vә downloaded from KitabYurdu.org 141 onun evlәnmәk tәklifinә “yox” demәyәcәk. Namiq bu hadisәnin hәm dә Yaşargillә Uyğurgilin ümumi ailә münasibәtlәrinә son qoyacağına da şübhә etmirdi. Amma indi başa düşdü ki, heç dә elә deyilmiş. Ona görә dә, necә deyәrlәr, hirsindәn zәncir çeynәyirdi... Yaşarın fikri başqa yerdә olduğu üçün onu o qәdәr dә ciddiyә almadı. Xanım arvad onun gözlәrinin dolduğunu görәndә özü dә kövrәldi: - Belә elәmә oğlum, içimizdә әn qüvvәtli sәni bilirik. Sәn dә belә edib bizi ümidsilzәşdirmә. - Bağışla, Xanım ana! Birdәn-birә... - Yaxşı, bәsdi. Yadında saxla, gecәnin әn qaranlıq vaxtı, sәhәrә әn yaxın olan vaxtıdır. Az qalıb, günәş çıxar, bütün bu qaranlıq başımızdan çәkilәr, inşallah. Xanım arvad başa düşürdü ki, Yaşar acizliyindәn ağlamır. Onu ağladan sevdiklәrinin qarşısında bu qәdәr utanc vәziyyәtә düşmәsiydi. - Xәlil dayı hardadı? - Yatıb, yorğun idi. Sağ olsun hәkim, o otağı onunçün o ayırtdırıb. - Đstәyirsiz Kәnan otursun burda, gedib bir az siz dә yatın. - Yox, yox. Allah razı olsun, bala. Siz gedin, işinizdә olun. Mәn yatmışdım, tәzә durmuşam... Yaşar ayağa durdu: - Yaxşı! Әgәr bir şey lazım olsa... - Sağ ol, Allah kömәyin olsun. - Tez-tez gәlib baş çәkәcәm. Đndi polis gәlәcәk, ona görә gedirәm. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|