Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
150 elәmәzdi. Cihaza yazdıqları da işinә yaramazdı. Ә sas mәsәlә odur ki, Elmәddinin günahını sübut edә bilәcәk başqa bir dәlil tapsın. Hazırda әldә nә vardısa, hamısı Uyğurun әleyhinә idi... Sәhәr açılandan isә Dadaşovun mәslәhәtlәrini götür-qoy etmәyә başlamışdı. Đstәmirdi polislә ә laqәli bir şey elәsin. Amma onu da başa düşürdü ki, hara fırlatsa, nәticәdә yenә onların kömәyinә ehtiyacı olacaq. Bir sözlә, suallarla baş-başa qalmışdı. Artıq bu suallar ona ağırlıq etmәyә başlayırdı. Vәziyyәtdәn çıxmaq üçün digәr yollar, vasitәlәr axtarmaq istәyirdi ki, telefonu zәng çaldı. Ekranda “Axmaq” sözünü görәndә yerindәn dik atıldı. Vә telefonu açmağı ilә bağırmağı bir oldu: - Şәrәfsiz, sәni gәbәrdәcәm! - Ay salammәleykum! O dәqiqә әsәbilәşmә dә... - Sәnin lәyaqәtin, şәxsiyyәtin yoxdur, bir qram da yoxdur! - Yaxşı deyinmә, yekә oğlansan. Bax, burnunu qırdıq, bundan sonra sәnә “boksyor” deyәcәm. Ha-ha-ha! Necәdi burnun? - Sәnin adamlığın yoxdur heç. Bundan sonra da çәtin ki, olsun. - Pahoo... Deyәsәn, hәlә ayılmamısan, narkozun çox olub? - Başqasını bu işә qarışdırmamalıydın! - Başqası bu işә qarışmayaydı dә! Ya da sәn tәk gәzәydin. Tәk qorxursansa, gәl, mәnimlә gәz! Şәrik deyilik? Ha-ha-ha! - Sәni gәbәrdәcәm, әclaf! downloaded from KitabYurdu.org 151 - Olar, olar. Haçan ürәyin istәsә. Problem yoxdu. Amma mәncә, necә deyәrlәr, “buruna burunla” işi bitirdik. Bәlkә indi dost olaq?! - Yox, әclaf, heç nә bitmәyib! Sәni... Artıq gec idi. Elmәddin telefonu bağlamışdı. Yaşar hirsindәn nә edәcәyini bilmirdi. Telefonu yerә çırpmaq istәyirdi ki, qapı açıldı. Tibb bacısı ona günortaya yemәyi gәtirmişdi: - Gözlәdim, gәlәn olmadı. Ona görә dә özüm gәtirdim. - Sağ olun, amma mәnim heç iştaham yoxdur. - Yemәlisiniz. Bir azdan sistem vurulacaq sizә. Bu gün yeyin, sabah isә... sabah özünüz bilәrsiniz. - Necә yәni?! - Necәsi odu ki, sabah çıxırsınız. Demәli, artıq yaxşısınız... - Doğrudan? Ay sizi xoşxәbәr olasınız! Bir az da burda qalsaydım, dәli olardım yәqin. – Bunları deyib, әlini qaşığa uzatdı. - Bax, indi sizin xәtrinizә yeyәrәm... Yaşar “bir az da burda qalsaydım, dәli olardım” sözlәrini tәsadüfәn demirdi. Çünki burda qaldığı müddәtdә heç nә edә bilmәyәcәyini yaxşı bilirdi. Ona görә dә sәhhәtinin artıq xәstәxanadan çıxmasına imkan verdiyini eşidәndә hәqiqәtәn dә sevindi... Yemәkdәn sonra Tәravәtin yatdığı palataya qalxdı. Xanım arvad oturduğu yerdә fikrә getmişdi. Hiss olunurdu ki, yuxusuzluq onu әldәn salıb. Yәqin içәri girәn olduğunu da buna görә downloaded from KitabYurdu.org 152 hiss elәmәdi. Yaşar әlini ehtiyatla onun çiyninә toxundurub: - Gedin, bir az istirahәt elәyin, yorulmusunuz - dedi. - Mәn burdayam. Xanım arvad diksinәn kimi oldu: - Bıy... Bağışla, sәn Allah. Amma yuxsuzluqdan deyil, deyәsәn, yenә tәzyiqim yenib. Doğrudan, bir az uzansam, pis olmaz. Amma sәnә әziyyәt olar... - Heç bir әziyyәti-zadı yoxdu. Mәn yaxşıyam artıq. Sәhәr dә çıxıram, inşallah. - Elәmi?! Nә yaxşı?! Dayan görüm, eşitdim Uyğurun yanına... - Hә, yaxşıdı. Sizә salamı var. Đnşallah, lap yaxın günlәrdә o da sizin yanınızda olacaq. Narahat olmayın. - Allah kömәyin olsun, bala. Xәstәlәnib elәmәyib ki? - Yox-yox, lap yaxşıdır... - Sağ ol, bala. Şükür Yaradanın kәramәtinә, min şükür... Xanım arvadı yola salandan sonra Yaşar pәncәrәnin qabağında, Tәravәtin çarpayısının baş tәrәfindә oturdu. Düzdü, ona sabah çıxacağını demişdilәr. Amma hәlә dә burnunda şiddәtli arğı hiss edirdi. Bununla belә, özündәn çox Tәravәt barәdә düşünür, onunla bağlı hәr anı yaddaşında canlandırmağa çalışırdı. Lakin dәhlizdәn gәlәn ayaq sәslәri onu düşüncәlәrindәn ayırdı. Dönüb qapıya tәrәf baxdı. Maarif hәkim idi. Bu dәfә yanında başqa tibb bacısı vardı. Hәkim zәruri prosedurları yerinә yetirәndәn sonra başının downloaded from KitabYurdu.org 153 işarәsi ilә Yaşarı çölә çağırdı. Yaşar tәәccüblәndi, bir anda ürәyinә yüz cür fikir gәldi: “Görәsәn noolub? Bәlkә...” Onun әhvalının qәfil dәyişmәsi hәkimin gözündәn qaçmadı: - Gәl, gәl, - dedi. - Qorxma! Otur burda. Ümumiyyәtlә, hәlәlik gәzmәyib, otursan yaxşıdır. - Sağ olun, hәkim. Amma mәn özümdәn çox, Tәravәtdәn nigaranam. - Ondan nigaran olma, yaxşıdır. Iynә dә vurduq. Yәqin bir azdan ayılar. Ayılan kimi tez bizә xәbәr ver. Đstәsәn, o düymәni dә basa bilәrsәn. – Әli ilә çarpayının baş tәrәfindә, divarda yerlәşdirilmiş qırmızı düymәni göstәrdi. – Đçәri dә sәndәn başqa heç kim girmәsin. - Oldu hәkim, oldu. - Nişanlın qüvvәtli qızdır. Hәyatda da belәdir? “Nişanlın” sözünü eşidәndә elә bil ürәyindәn hәrarәt qarışıq bir üşütmә keçdi. Amma tez dә özünü toplayıb: - Hә, hә! Çox iradәli qızdır, – dedi. Maarif hәkim gülümsәyib getdi. Yaşarın öz palatasında özünü inamlı vә hәr şeyә qadir şәxsiyyәt kimi aparması, burda isә әksinә, utancaq aşiq kimi nә edәcәyini bilmәmәsini biruzә vermәsi ona lәzzәt elәmişdi... Đynәni vurduqdan sonra tibb bacısı da palatadan çıxdı. Artıq Yaşar Tәravәtlә tәk qalmışdı. Stulu çәkib oturandan sonra Tәravәtin әlini әllәrinә aldı: “Bağışla mәni, yaşıl mәlәyim! Sәnә layiq olduğun sevgini yaşada bilmәdim. Sәnә istәdiyin kimi sevgili ola bilmәdim. Saf, tәmiz sevgini mәnә xәrclәdin, mәnsә qarşılığını verә bilmәdim. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|