Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
154 Ümumiyyәtlә, sәnә cәfadan, zülümdәn başqa heç nә yaşatmadım. Bu olanlardan sonra sәnin üzünә necә çıxacağamı da bilmirәm... Sevdiyin adama “sәni sevirәm” deyә bilmәmәyin, onun sәsini eşitmәkdәn belә mәhrum olmağın nә demәk olduğunu mәn yaxşı bilirәm. Bütün bunların alov şamı әridәn kimi insan ömrünü әridib yox etdiyini dә hәmçinin. Đki il idi ki, mәn dә şam kimi ә riyirdim. Axırıncı dәfә sәni görәndә mәnә elә gәldi ki, artıq hәsrәt bitdi. Amma... mәn özüm bitdim, Tәravәt! Bilirәm, mәnim üzümdәn burda - bu gündәsәn. Elә ona görә dә “bağışla mәni” demәk istәyirәm, amma deyә bilmirәm! Bacarmıram! Haqqım da yoxdur! Bilirәm ki, günahlarım bağışlanılmayacaq dәrәcәdә böyükdür”... Birdәn hiss elәdi ki, Tәravәt onun әlini sıxdı. Cәld ayağa qalxdı. Özünü toplayıb hәkimin göstәrdiyi düymәni basmaq istәdi. Amma Tәravәtin nә isә demәk istәdiyini görüb dayandı. Qızın dodaqları titrәyirdi. Yaşar әyilib onun nә demәk istәdiyini soruşdu. Tәravәt “Yaşar! Yaşar!” deyirdi. Birdәn o, Tәravәtin hәm dә ağladığını gördü vә dәrhal da hәmin düymәni basdı... Maarif hәkim içәri keçib aparatlara diqqәt yetirdi. Sonra әli ilә Tәravәtin nәbzini tutub Yaşara işarә ilә: - Gözün aydın, - dedi. - Hәr şey qaydasındadır, nişanlın beş-on dәqiqәyә tam özünә gәlәr. Tibb bacısı әlindәki salfetka ilә Tәravәtin göz yaşlarını silirdi. Maarif hәkim salfetkanı onun ә lindәn alıb Yaşara uzatdı: downloaded from KitabYurdu.org 155 - Sәn davam elә. Amma onu çox yorma. Çalış ki, olub-keçәnlәri yadına salmasın. Yaxşı şeylәrdәn danış, mәsәlәn, evlәnәcәyiniz gündәn, gәlәcәk uşaqlarınızdan... Oldu? Әlavә bir şey dә lazım olsa, düymә burdadı... Yaşar sanki donub qalmışdı. Hәkimin “evlәnәcәyiniz gündәn, gәlәcәk uşaqlarınızdan” kәlmәlәri qulaqlarından getmirdi. Bu sözlәrdәn hәm dә utanmışdı elә bil... Özünü toplayıb hәkimin verdiyi salfetkanı dörd bükdü vә ehtiyatla Tәravәtin gözünün altını silmәyә başladı... Bir neçә dәqiqәdәn sonra hәkimin dediyi kimi, Tәravәt gözlәrini tam açdı: - Yaşar?! - Tәravәt! - Mәn... - Danışma, sәnә danışmaq olmaz. Gәrәk bir müddәt özünü qoruyasan. Sәnә yorulmaq olmaz! - Yorulmaram, dayan...sәnә sözüm var, birdәn... sonra... deyә... bilmәrәm. - Yaxşı, ürәyin nә istәyir, de. Bәlkә könlündәn bir şey keçir? Çәkinmә! De, bu saat tapım gәtirim! - Sәnin günahın yoxdu, Yaşar... hәr şeyi gördüm... sәni vurduqlarını da gördüm.. Mәn... mәn... onda huşumu tam itirmәmişdim... - Sus, qurban olum. Đndi bunların yeri deyil. Yaxşısı budu de görüm, özün necәsәn? - Yaşar! - Can, Yaşar! - Onlar sәndәn nә istәyirlәr?! downloaded from KitabYurdu.org 156 - Hәyatım, dedim axı, indi bu barәdә danışmağın yeri vә vaxtı deyil. - Sәnә bir şey olsa... Mәn... mәn yaşaya bilmәrәm, Yaşar... – bu sözlәrdәn sonra Tәravәtin gözlәri sözünә baxmadı. Onun ağlaması Yaşarı da kövrәltdi. Özünә toxtaxtlıq verib sevgilisini sakitlәşdirmәyә çalışsa da, sәsindә açıq-aydın titrәyiş hiss olunurdu. - Canım, ürәyim! – deyib, onun әllәrini öpmәyә başladı. – Qorxma hәyatım, bizә heç nә olmayacaq. Görürsәn ki, burda - sәnin yanındayam. Tәravәt güclә dә olsa, әlini qaldırıb onun göz yaşlarını silmәk istәdi. Amma Yaşar qıymadı. Onun әlini tutub öpdü, sonra da sinәsinin üstә qoyub razılıqla gülümsәdi. Tәravәt yan-yörәyә boylandı: - Bәs anam hanı, sәhәr elә bil burdaydı axı?! - Sәn çoxdan ayılmısan ki?! - Sәhәr bir anlığa ayılmışdım deyәsәn, anam pәncәrәnin qabağındaydı. - Hmm... Bütün gecәni oyaq qalmışdılar. Mәn xahiş elәdim ki, gedib bir az dincәlsinlәr. - Demәli, atam da burdadı... Sәnin dediklәrini eşidirdim.... Yaşar әvvәlcә Tәravәtin nә dediyini anlamadı. Amma birdәn yadına nә düşdüsә, utanaraq başını aşağı saldı. Ona yalnız indi çatdı ki, bayaqdan ürәyindә danışmırmış. Amma özünü o yerә qoymadı : - Yaxşı, sәn uzan, mәn gedib Xanım anaya xәbәr verim. Neçә gündü sәnin ayılmağını gözlәyirlәr. downloaded from KitabYurdu.org 157 - Yaşar! - Eşidirәm. - Bayaq dediklәrin nәyә görә idi? - Hansılar, gülüm? - Niyә “mәni bağışla” deyirdin? Đtirdiyimiz o iki ilә görә, yoxsa... Yoxsa, bu hadisәyә görә? - Elә hәr ikisinә görә. - Birincini yox, amma ikincini bağışladım... Tәravәtin burda da, bu vәziyyәtdә dә şıltaqlığından qalmaması Yaşara xoş gәldi. Bir dә sevinirdi ki, Tәravәt ayılar-ayılmaz sorğu-suala başlamadı. Özünü toxtaq tutmağı bacardı. Bir anlığa sevgilisi ilә fәxr elәdi vә qәfildәn әyilib onun yanağından öpdü. Amma dәrhal da peşman olubmuş kimi geri çәkildi, elә bildi ki, yersiz hәrәkәt elәdi, Tәravәtin xәtrinә dәydi. Ona görә dә günahkar-günahkar sevgilisinә baxdı: “Bağışla, özümü saxlaya bilmәdim”. Tәravәt isә... Đncimәk nәdi, әksinә, deyәsәn, Yaşarın cәsarәtә gәlmәsi onun ürәyindәn olmuşdu. Gözlәrini yumsa da çöhrәsindә elә bir mәmnunluq vardı ki, sanardın bütün dünyanı ona bağışlayıblar. Elә xoşbәxt idi ki... Yaşar onu o alәmdәn ayırmağın günah olduğunu düşünüb, Xanım arvada xәbәrә getdi... Tәxminәn bir saat keçmiş bu xәbәri eşidәn bütün qohumlar, tanışlar da ora yığışmışdılar. Xanım arvadla Xәlil kişinin sevincini bölüşürdülәr. Onların arasında Yaşarı uzaqdan tәrs-tәrs süzәnlәr dә vardı, yaxınlaşıb onunla görüşәnlәr, şәfa dilәyәnlәr dә... downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|