Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
166 ә lindәn tutdu. O bunu Namiqә nәyisә sübut edirmiş kimi qәsdәn elәdi. - Sәnә görә yaman qorxdum. - Niyә? Bir hәftә әvvәl özün mәni öldürәcәyini deyirdin ki?! Qorxdun ki, özüm ölәrәm? – Artıq bayaqkı ironiyadan әsәr-әlamәt qalmadı vә Tәravәt әmәlli-başlı hirslәndi. Yaşar tәәccüblә onlara qulaq asır vә sakit olmağa çalışırdı. Tәravәtin qәfil әsәbilәşmәsi onu çaşdırmışdı. Artıq Yaşar başa düşürdü ki, Namiq Tәravәtә nәyә görәsә, nә vaxtsa, hansı formadasa әzab verib, onun xәtrinә dәyib. Amma nәyә görә? Bunun bircә sәbәbi ola bilәrdi: Tәravәtdәn onu qane edәn cavab almayıb, mәhәbbәtindә uğursuzluğa düçar olub. Әslindә Yaşar haqlıydı. Amma әn qәribәsi vә maraqlısı o idi ki, Namiq bunun günahını tәkcә Tәravәtdә yox, hәm dә Yaşarda görürdü. Yәni elә fikirlәşirdi ki, Yaşar arada olmasaydı, bibisi qızı ona “yox” demәzdi. Namiq indiyәdәk Tәravәtin xәtrinә hәqiqәtәn dә çox dәymişdi. Xüsusәn dә yersiz atmacaları ilә. Tәravәt dә heç vaxt, necә deyәrlәr, borclu qalmamış, onun cavabını artıqlaması ilә vermişdi. Amma bütün bunlar öz aralarında olmuşdu. Ona görә dә Namiq indi qulaqlarına inana bilmirdi. Heç vaxt ağlına gәlmәzdi ki, Tәravәt belә xәstә halı ilә, özü dә Yaşarın yanında onunla belә davranar. Bununla belә, özünü yenә tәmkinli apardı: - O bir hәftә qabaq idi, Tәravәt. - Yaxşı, bәs ondan bir hәftә, bir ay qabaqkı?! - Başqasının yanında ayıb... downloaded from KitabYurdu.org 167 - Xeyr, Namiq! – Onun sözünü yarımçıq kәsdi. – Birincisi, ayıb-mayıb deyil. Đkincisi dә, Yaşar başqası deyil. Dәfәlәrlә demişәm, bir daha tәkrarlayıram: sәni bir dayı oğlu kimi çox istәyir vә hörmәt edirәm. Elә elәmә ki, aramızdakı o xәtir-hörmәt dә itsin. - Sәnә indiki halda bu haqda düşünmәk, ә sәbilәşmәk olmaz, Tәravәt. - Đndi, ya sonra - fәrqi yoxdur. Dediklәrimi yaddan çıxarma, yerini bil vә mәni dә rahat burax! - Yaxşı. – O, sakitcә razılaşdı vә nәdәnsә әvvәlcә Yaşarın, sonra isә Tәravәtin üzünә baxdı. Hiss olunurdu ki, әsәbini güclә cilovlayıb. – Onda yastığın yüngül olsun. - Sağ ol ki, әziyyәt çәkib gәldin. Hәdiyyәyә görә dә tәşәkkür edirәm. Namiq sakitcә qapıya tәrәf getdi. Arada bir anlığa dayanıb, geri döndü, nә isә demәk istәdi, amma ... heç nә demәdәn çıxdı. Qәribәydi, Tәravәt onu heç vaxt bu qәdәr sakit vә soyuqqanlı görmәmişdi... - Niyә o cür danışdın onunla, biçarәyә lap yazığım gәldi, az qaldı yeyәsәn onu?! - Yaxşı, nә deyirәm ki?! Hәlә uzaqlaşmayıb, çağır gәlsin, onunla evlәnmәyә razılıq verim. O, xoşbәxt olsun, sәnin dә ürәyin rahatlansın. - Mәni düz başa düşmәdin. Demәk istәyirәm ki, sәnә belә әsәbilәşmәk olmaz, bir dә, yazıq üç gündü ki, burda ac - susuz “perejivat” elәyirdi sәninçün. downloaded from KitabYurdu.org 168 - Noolsun ki?! Bezdirib mәni. Deyirәm istәmirәm, ә l çәk, elә bil dәliyә dönür. Başlayır özündәn çıxmağa ki, ”özümü dә öldürәcәm, sәni dә”. Burda belә quzu kimi sakit durmağına baxma. - Uyğurun bundan xәbәri var? O, nә deyir? - O bu işlәrә qarışmır. Belә işlәrdә mәnә sәrbәstlik verib. Üç - dörd ay bundan qabaq kәndә gәlәndә mәsәlәni eşitmişdi. Birinci dәfә idi ki, mәnimlә açıq danışırdı. “Ürәyin necә istәyir, elә dә elә, tәki xoşbәxt ol”, - dedi. Amma bu...Qonşu kәnddәn mәnә iki dәfә elçi gәlmişdi. Bu “Remboluq” elәyib onlarla da savaşmışdı. Nә isә... Ә sası onun istәmәyi yox, mәnim istәmәmәyimdir. - Demәli, sәnә elçilәr... - Hә, elçilәr. Bәzi adamlar isә burda elә bil fil qulağında yatıblar. Qorxularından bilmirlәr neylәsinlәr. Uyğurdan çәkinirlәr. Guya Uyğur ә jdaha – zaddı, yeyәcәk onları... - Bәsdi, Tәravәt! Hәr şeyi öz bildiyin kimi yozmağa başlama. - Düz deyirsәn, bәsdi, başım ağrıdı... Söhbәtin bu yerindә Xәlil kişi ilә Xanım arvad içәri girdilәr. Yaşar onları görәn kimi ayağa durdu: - Gәlmişdim Tәravәtrin kefini soruşam. - Sağ ol, bala. Allah razı olsun, - Xәlil kişi razılıq elәdi. - Biz dә tәzә çıxmışdıq. Dedik, bir çay içәk. Yaşar birdәn elә bil nәyisә xatırlayıb, әlini cibinә atdı. Kağıza bükülmüş bir şey çıxarıb Xәlil kişiyә uzatdı: downloaded from KitabYurdu.org 169 - Dәrmanlarınızdı, Uyğur tapşırmışdı ki, sizә çatdırım. - Yaşar, oğlum... Xәlil kişi razılıq elәmәk istәyirdi. Amma Yaşar onun nә demәk istәdiyini başa düşüb, sözünü tamamlamağa imkan vermәdi: - Mәn qaçdım, gecәniz xeyirә qalsın... Onlardan ayrılandan sonra Yaşar sevincindәn uçmaq istәyirdi. Әvvәla, Tәravәtlә bağlı tәhlükә tam sovuşmuşdu, sürәtlә sağalırdı. Đkincisi, aralarındakı sevgi münasibәtlәri әmәlli-başlı bәrpa olunmaqdaydı. Üçüncüsü, Uyğurun Tәravәtә sәrbәstlik vermәsi o demәk idi ki, mәsәlә açılanda o da etiraz etmәyәcәk vә Yaşarı qınamayacaqdı. *** Kәnan görüş yerinә çatmışdı. Maşından düşüb qapının qıfılını açdı. Içәri keçib böyük dәmir qapıların üstündәki işığı yandırdı. Malları yığdırdığı küncә doğru üç-dörd addım atmışdı ki, qapıdan içәri kölgә düşdü. “Yәqin gәldilәr” deyә düşünüb, geri qanrıldı. Vә dәrhal da qarşısında üç nәfәrin dayandığını gördü. O, Elmәddini tanımırdı, onu heç görmәmişdi dә. Amma qırımından ortada vә bir az öndә olanın Elmәddin olduğunu başa düşdü. Bununla belә, hәr ehtimala qarşı soruşdu: - Nәsә lazımdır? - Sәn kimsәn ә? – Elmәddin güman etdiyi şәxs suala sualla cavab verdi. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|