Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
174 - Bay! Bilmirdin? Kәnan mәnim әn yaxın dostumdu dә! Әsgәrlikdә bir yerdә olmuşuq! – deyib, sәsinin tonunu dәyişdi. – Özünü artistliyә qoyma ә! Mәn sәni çağırmışdım. Sәn isә özünü “Vandamlığa” qoyan bu yeznәni göndәribsәn. Özün gәlә bilmirdin? Mәnimlә oyun oynayırsan? - Nә çağırmaq? Nә gәlmәk? Nә danışırsan? Kәnan hardadı? – Yaşar artıq işlәrin pis olduğunu anladı. - Bura bax, sevimli yeznәn indi әlimdәdi. Sәnә pulları gәtirmәk üçün bir saat vaxt verirәm. Gәtirmәsәn, yeznәnin burnu ilә bәrabәr qabırğalarını da sındıracam. Sonra da başlayacayıq “qabırğa oyununa”. Başa düşdün?! - Özünü әmәlli - başlı alçaqlığa qoymusan! Burax onu! - Bir saat! Amma axmaqlıq elәmә haa! Polis- molis! Başa düşdün dә?! – deyib, telefonu anbarın küncünә tulladı. Kәnan çıxılmaz vәziyyәtә düşmüşdü. Atdığı addıma görә peşman olsa da, artıq gec idi. Yaşarın bütün planlarını alt - üst elәdiyini dә bilirdi. Amma onu әn çox sıxan әlindәn heç nә gәlmәmәsi idi. O tәk, onlar isә çox idilәr: Elmәddinin sürücüsü ilә birlikdә yeddi nәfәr. Çarәsi Yaşarı gözlәmәk idi... *** Yaşar maşınına oturub, ofisә yollandı. Özünü qәfәsә salınmış aslan kimi hiss edirdi. Әsәbi downloaded from KitabYurdu.org 175 halda әllәrini sükana çırpa-çırpa gah yeznәsinin qarasınca deyinir, gah da öz-özünü danlayırdı: “Axx, Kәnan, Kәnan! Sәnin nә işinә qalıb axı?! Qoy oturduğumuz yerdә oturaq dә. Bu әclafın hәr şeydәn sui - istifadә edәcәyini bilmirdin?! Yaxşı, bәs Kәnan onun nömrәsini hardan bilib? – Tez әlini telefonuna atıb elә gedә-gedә onun yaddaşını incәlәmәyә başladı. Gәlәn vә gedәn mesajlardan hәr şey ona aydın oldu.- Vay dәdә! Kәnan, sәn neylәmisәn? Aman Allahım, mәn indi nә edim? Đt aparan olsun, bәlkә istәdiyini aparıb atım ağzına, Kәnanı buraxsın?! Qalanını sonra - sәhәr hәll edәrәm”. Đşlәrin getdikcә daha da dolaşığa düşmәsi Yaşarı heç açmırdı. Ofisә çatan kimi “oxrannik”lә salamlaşıb, birbaşa öz kabinetinә qalxdı. Seyfdәn on iki min manat pul götürüb pencәyinin cibinә qoydu. Tәzәdәn maşına oturub anbara tәrәf sürdü. Yolda qara bir maşının onu tәqib etdiyini gördü. Đçәrisindә iki nәfәr vardı. Elmәddinin adamları idi. Yaşarı güdürdülәr ki, polisә müraciәt-zad elәsә, dәrhal ona xәbәr versinlәr. Amma Yaşar heç kimә müraciәt etmәmәklә onların işini, necә deyәrlәr, xeyli yüngüllәşdirdi. Yaşar anbarın qabağında maşını saxlayıb düşdü. Ә trafa göz gәzdirib içәri girmәk istәyәndә onu saxlayıb, üst - başını yoxlamağa başladılar. Nә qәdәr әsәbi olsa da, bu üst-baş yoxlaması ona gülmәli gәldi. Elmәddin gözә dәymirdi. Yaşar “yәqin içәridәdir” deyә düşündü. Içәri girәndә Elmәddinin hәqiqәtәn dә anbarın ortasında oturduğunu, Kәnanın isә ayaqüstә durduğunu downloaded from KitabYurdu.org 176 gördü. Anbarın küncünә yığılmış avtohissәlәr dә gözündәn yayınmadı vә... Yaşar onları tanıdı. - Oho, axır ki, özün dә gәlib çıxdın. Әvvәlcәdәn gәl dә, bәs bimirsәn ki, darıxmışam sәndәn ötrü?! Yaşar әvvәlcә diqqәtlә Kәnanın üzünә baxdı. Onun sağ-salamat olduğunu görәndә ürәyi bir az yerinә gәldi. Kәnan utandığından vә xәcalәtindәn başını aşağı saldı. Elmәddin bu sәhnәnin çox uzanmasına imkan vermәdi: - Yaxşı, yaxşı! Baxışlarınla onu elә yemә. Öz aramızdı, o sәndәn ürәkli çıxdı. Bayaqdan söhbәt edirik, әjdaha ürәyi yeyib elә bil. Xoşum gәldi ondan. Sәni dә yaman çox istәyir. Amma mәn dә başa saldım ki, sәni bu qәdәr çox istәmәyinә dәymәz. - Ağlına vә ağzına gәlәni danışma! Pul istәmirdin?! Al, bu da pul! – Yaşar cibindәn yüzlük dәstәsini çıxarıb ona uzatdı. – Đndi isә adamlarını da götürüb, aralan burdan! - Bunu elә әvvәlcәdәn belә elәsәydin olmazdı?! Gәrәk başına bu qәdәr iş açaydın?! Amma bu cür dә pis deyil. Görünür, ağlının başına gәlmәsi üçün onlar da lazım imiş. Atalar düz deyirlәrmiş: “qılınc müsәlman ki, qılınc müsәlman”. Nә isә... Ancaq onu da nәzәrә al ki, bunu borcunun bir hissәsi kimi qәbul edirәm. - Nә borc, nә hissә ә?! Başın xarab olub?! – Yaşar lap әsәbilәşdi. Amma Kәnan kimi o da onların çox olduqlarını xatırlayıb, “siyasәt” işlәtmәk istәdi ki, burdan sağ - salamat çıxıb gedә bilsinlәr. – pulunu aldın, çıx get dә! downloaded from KitabYurdu.org 177 - Düz deyirsәn, pulumu aldımsa, getmәliyәm. Amma bilirsәn bunu nә vaxt deyә bilәrdin? Pulu birinci dәfә, yәni üç gün bundan qabaq deyәndә gәtirsәydin. Đndi isә cәrimә ödәmәlisәn. Çünki sәnin ucbatından mәn hәr gün bu pulun üç qatı qәdәr “geri” düşmüşәm. Yәni, yüz neçә min... Mәn hesabdan o qәdәr dә güclü deyilәm. Ona görә “quyruğunu kәsib” elә yüz min deyirәm. On iki mini çıxsaq, demәli, qalır sәksәn sәkkiz min borcun. - Ә, deyәsәn nә danışdığını bilmirsәn sәn?! Ümumiyyәtlә, heç nә bilmirsәn! Sәnin o dәyәrsiz malların üçün hәlә bu pul da çoxdu. - Onu da düz deyirsәn, mәn sәninlә razıyam. – Yaşar çox әsәbi idi. Özü dә, onu hövsәlәdәn çıxaran, әsәbilәşdirәn Elmәddinin sakit – sakit, heç nә olmayıbmış kimi danışması idi. Bunu Elmәddin dә “tutmuşdu”. Odur ki, onu daha da qıcıqladırmaq istәyirdi. – Amma sәnin bu dediklәrin mәnә heç nә vermir. Mәnә isә sәnin bu boş sözlәrin, yәni “heç nә” yox, pul lazımdır. Başa düşürsәn, pul?! Demәli, belә! Bu “Vandamı” buraxırıq. Çünki o sәndәn mәrd oğlandı. Dediyini eliyәr. Gedәcәk, bizә sәksәn sәkkiz mini dә gәtirәcәk! - Sәn dәli olmusan?! - Sözümü kәsmә! Sәn hörmәtli, imkanlı adamsan. “Sәksәn sәkkiz” deyәndә adamın dili dolaşır, ona görә dә bunu birbaşa doxsan elәyirәm. Doxsan mini nә vaxt gәtirsә, sәn dә o vaxt gedәcәksәn. Indi “hardan, necә?” mәslәhәt özünüzündü, mәn sözümü dedim. – Elmәddin downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|