Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
206 Diqqәtlә qulaq asanda başa düşdü ki, Elmәddin öz adamları ilә danışır. Çox keçmәdi ki, Elmәddin cırıltı ilә açılan qapıdan içәri girdi. Cibindәn dәsmal çıxarıb sağ әlinә doladı. – O bunu әlinin qana batmaması üçün edirdi. - Sonra hәmin әli ilә Yaşarın çәnәsindәn tutub başını yuxarı qaldırdı: - “Rembo”, razısan dediklәrimә? Yaşardan cavab gәlmәdi. Elmәddin onun baxışlarından da bir şey anlamadı. Ona görә dә tәzәdәn Yaşarın çәnәsindәn yapışdı: - “Rembo”, deyirәm ki,.. - Elmәddin sәsini bir az qaldırdı,– bu anbarı da mәnә versәn, yәni ki, hәdiyyә elәsәn, işimizi bitirib barışardıq. Necә mәslәhәtdi? - Nә istәyirsәn götür... – Yaşar o qәdәr aciz duruma düşmüşdü ki, hәr şeylә razılaşmağa hazır idi. Tәki bu vәhşinin caynaqlarından qurtarsın. - Ay maladesss! Ağıllanıb ә bu! – Hәmişәki kimi vәhşicәsinә güldü. Sonra üzünә bir az da ciddi görkәm verib sözünә davam etdi. - Đndi sәnin o saf qaynın – “Vandam” gedib anbarın sәnәdlәrini götürәcәk vә onu mәnim adamlarımdan birinin adına keçirәcәk. Özü dә, notarial qaydada. Әldә ә mәlli-başlı sәnәd, yәni müqavilә-zad olmalıdır. Ona deyәrsәn ki, iyirmi gün bundan qabaqkı tarixә yazdırsın. Sәnin dostların çoxdur. Bunu düzüb-qoşmaq onların әlindә heç nәdir. Başa düşdün? Yaşar başını yellәtdi... downloaded from KitabYurdu.org 207 Axşamçağı saat beşi göstәrirdi. Kәnanı Yaşarın yanına gәtirdilәr. O, zahirәn çox normal tәsir bağışlayırdı. Әn azı, sәrbәst hәrәkәt edә bilirdi. Elә bil boynundan dәmirlә güclü zәrbә alan heç o deyilmiş. Әslindә isә Kәnan tәzәlikcә özünә gәlmişdi. Daha doğrusu, onu ayıldıb özünә gәtirmişdilәr. Elә bu sәbәbdәn dә әtrafda nәlәrin baş verdiyini hәlә tam dәrk edә bilmirdi. Yaşarı görәndә özünü әvvәlcә heç nә olmayıbmış kimi aparmasının sәbәbi dә bu idi. Amma birdәn elә bil hәr şeyi başa düşdü vә Yaşara tәrәf cumdu: - Yaşaarr! Yaşaarr, mәni eşidirsәn? – Sonra havalanıbmış kimi dayandı vә üzünü Elmәddinә tutdu. – Sәn niyә onu krandan sallamısan ә? Fikrin nәdi? Nә istәyirsәn axı? - Kәnan... nә istәyir... onu... da... elә... Elmәddin hәyasızcasına hırıldadı: - Gördün?! Qaynın öz halından çox mәmnundu. Indi isә... iki saat vaxtın var, get, dediklәrimi elә! - Bunlar nәdi belә? Bu ki, partlayıcı maddәyә, bomba saatının mexanizminә oxşayır?! Sәn neylәyirsәn ә? Manyaksan?! Elmәddin özü üçün ә ylәncә - tamaşa hazırlamışdı. O, Yaşarın bu halından istifadә edib hәm onun var-dövlәtini özünün vә inandığı adamların adına keçirmәk, hәm dә ona әzab vermәk istәyirdi. Hәtta bütün prosesi videoya çәkdirirdi ki, sonra dostlarına göstәrib onların yanında kişilәnsin. Yaşarı dәnizin kәnarına, qayalığın üstündәki bu köhnә emalatxanaya da mәhz bununçün gәtirmişdi. Gәtirib burda paslanmış kranlardan birinin trosuna bağlatmışdı downloaded from KitabYurdu.org 208 onu. Әyninә dә saat mexanizmi ilә işlәyәn bomba bağlanmış jilet geyindirmişdi. Elmәddin bombanın saatında asta-asta hәrәkәt edәn әqrәblәri göstәrib, Kәnana әsәbilәşdi: - Vaxt itirib boşboğazlıq elәmә! Bәri başdan deyirәm: gec gәlsәn, qaynını partladacam. Onda sәn vә qohumların ondan qәbrinә qoymağa bir nişanә dә tapa bilmәyәcәksiniz. Atası da hirslәnib onun әvәzinә qәbirә sәni qoyacaq. Sәn dә ömrünün axırına kimi vicdan әzabı – tәbii, әgәr varındısa - çәkәcәksәn. Ona görә dә tәlәs!.. Yәqin ki, sәni tәlimatlandırmağa ehtiyac yoxdu! Polisә - molisә görә deyirәm. Başa düşdün dә?! Kәnanın әlacı olsaydı, onu dişlәri ilә didәrdi: - Sәn düşündüyümdәn dә pis... adamsanmış! Elmәddin Kәnanın ә sәbilәşib özündәn çıxmasından lәzzәt alırdı. Ona görә dә onun sözlәrinә әhәmiyyәt vermәdi. Әksinә, gülә-gülә saata işarә edib, onu daha da qıcıqlandırdı: - Tez ol, vaxt gedir! Kәnanın gözlәri hәdәqәsindәn çıxmışdı. Maşına tәrәf - onun maşınını da bura gәtirmişdilәr - gedәndә dә, sükan arxasına keçib yola düşәndәn sonra da gah özüylә, gah da Yaşarla danışırdı: “Yaşar, qurban olum, bağışla mәni. Nә etmәk istәdimsә, sәnin üçün elәdim. Đndi dә bir az döz. Uzağı bir saata qayıdaram yәqin. Sәni burdan qurtaracam”. Kәnan gedәndәn sonra Elmәddin hәyatının әn xoşbәxt anlarını yaşayırmış kimi, sevinc içәrisindәydi. Birdәn әllәrini açaraq üzünü dәnizә tәrәf çevirib qışqırdı: downloaded from KitabYurdu.org 209 - Xәzәrrr! Sәn dә eşit sәsimi! Bütün Bakı bilmәlidir ki, Elmәddin var, El-mәd-diiinnn! Mәnә toxunanın hәyatını mәhv edәrәm! Bu da - әlini Yaşara tәrәf uzatdı – sәnin qarşında canlı şahid! Ha-ha-ha! Yaşar bütün bunları görür vә gördükcә dә acizliyini başa düşüb daxilәn qovrulurdu. Elmәddinin dәrsini vaxtında vermәdiyi, hәddindәn artıq insanlıq vә humanistlik göstәrdiyi üçün ilk növbәdә özünü qınayırdı... Trosun ucuna ağır dәmir bağlanmışdı. Yaşarla birlikdә o da sağa-sola yellәnirdi... Yaşara elә gәlirdi ki, Kәnan gәlsә belә, Elmәddin onu - Yaşarı sağ buraxmayacaq. Çünki bu, Elmәddin kimi vәhşi xarakterә malik bir insan üçün әn azı ağılsızlıq olardı. O, canlı şahid kimi Kәnanı da buraxmazdı yәqin. Yaşar bunları düşünüb Allaha yalvardı ki, kaş Kәnan qayıtmasın. Bu iki daşın arasında onu da etiraf etdi ki, Elmәddin axmaq olsa da, pis plan hazırlamayıb: “Iyirmi gün öncәyә müqavilә... heç kimin ağlına gәlmәzdi”... Ömrünün sonunun yaxınlaşdığını düşündükcә, hәyatının müәyyәn anları qırıq videolentlәr şәklindә gәlib gözlәri önündә canlanmağa başladı: “Dostu Uyğur. Әgәr Yaşarın hәyatı Elmәddinin fikirlәşdiyi sonluqla bitsә, Uyğuru türmәdәn çıxaran olmayacaqdı. Ona görә dә o, hәyatı, dünyanı bir neçә il dәmir barmaqlıqlar arxasından izlәyәcәkdi. Atası. Aman Allah, bir günün içindә onun saçları necә dә ağarmışdı. Hәmişә mәğrur gördüyü, atdığı hәr şux addımından ilham aldığı atası deyildi bu. Anası. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|