Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
178 bunları deyәndәn sonra hәyasızcasına hırıldadı vә deyәsәn, onlardan aralanmaq istәdi. Amma Yaşarın dediklәri onu saxladı: - Sәnin ağlın çaşıb, nәdir? Nә deyirsәn sәn? Elmәddin özünü bu dәfә dә tәmkinli göstәrmәk istәdi: - Vallah, mәn öz dilimizdә danışıram. Yәqin hamı da başa düşür mәni. Yox, әgәr başa düşmәyәn varsa, onunçün tәkrar da edә bilәrәm: doxsan min! Yaşar hövsәlәdәn tam çıxdı: - Şәrәfsiz! Sәn nәinki kişi, heç adam da deyilsәn!!! - Ә, deyәsәn bu heç nә başa düşmür, yumun bunun ağzını! Elmәddin sözünü qurtarmamış Yaşara әn yaxın mәsafәdә dayanan Đsmayıl әlindәki butulkanı onun başına endirdi. Yaşar huşunu itirib yerә sәrildi. Kәnanın gücü yalnız “Yaşar!” deyә qışqırmağa çatdı. Elmәddin üzünü ona tutdu: - Әşşi, qorxma, ona heç nә olmaz. Özün gördün dә, o adam dilindә başa düşmәdi, ona görә dә getdi. Amma sәn... Sәn yәqin başa düşdün mәni?! – Kәnanın başını aşağı salıb susmasını razılıq әlamәti kimi qәbul edib, sözünә davam etdi. – Ay sağ ol! Düzdü, mәn kitab-zad oxuyan deyilәm, dәrslәrimdәn dә o söz... Amma eşitmişәm ki, birindәn soruşurlar: dәrsi kimdәn öyrәndin? Deyir başına butulka dәymiş qardaşımdan. Ha-ha-ha! Yenә deyim, ya bәsdi? downloaded from KitabYurdu.org 179 Yaxşı... bәsdi, di dur, get! Özü dә tez qayıt, gözlәyirәm! Kәnan özünü itirmişdi. Әllәri titrәyirdi. Ayağa durub Yaşara bir dә baxdı. Onun burnundan yenә qan gәldiyini gördü. - Yaşar, Yaşar özünә gәl! – deyib, onu silkәlәmәyә başladı. Elmәddin müdaxilә elәdi: - Dur – dur, ona heç nә olmaz. Qaynına yaxşılıq elәmәk istәyirsәnsә, tez gәl. Qanaxmadan ölmәsin, yazıqdı. Qanaxmadan ölәn kişiyә yaxşı baxmırlar dә, bilirsәn... Ha-ha-ha! Sәnә bir dә deyirәm ha, tanış oldun da mәnimlә?! Yәqin artıq xasiyyәtimi dә bildin. Polissiz-molissiz! Anladın? Yoxsa, bunun meydini dә tapa bilmәzsәn, sәni dә tutub “xırt” kәsәrәm! Kәnanın qollarından tutub, qapıya tәrәf apardılar. Çölә çıxarıb, itәlәdilәr. Elmәddin arxadan bir dә bağırdı: - Qaynından ötrü dә narahat olma, sәn gәlәnә kimi gözüm kimi baxacam ona. – Kәnanın maşını gözdәn itәndә isә Yaşarı göstәrib üzünü Đsmayıla tutdu. – Bunu da götürüb, bir şeyә bağlayın. Sonra bir-iki nәfәr qalsın, qalanlarınız gedәk. Sәs-mәs çıxar birdәn. Yeznәsi gәlәndә mәnә xәbәr verin. Ziyankar, pulları da götür! ...Kәnan anbardan xeyli aralanmışdı. Amma hәlә dә nә edәcәyini bilmirdi: “Allahım, sәn özün bir yol göstәr, mәn nә edim? Mәn nә qәdәr dә axmağam?! Can Yaşar, indi bildim, sәn nәlәr çәkirsәnmiş! Bu, adam deyil, manyakdı! Adamyeyәndәn dә betәrdi!.. Indi mәn nә downloaded from KitabYurdu.org 180 edәcәm?! Polisә gedim, yoxsa yox? Bilsә ki, polisә getmişәm, Yaşarı öldürә bilәr. Yox, bu axmaq fikirdi. Әn yaxşısı pulu verib, Yaşarı onun ә lindәn qurtarmaqdı. Bu, әn yaxşı variantdı. Ondan sonrasını Yaşarla birlikdә düşünәrik. Hәlәlik onu qurtarmaq lazımdı. Özünün dә burnu qanamışdı. Sәhәrә qәdәr onu qurtarmasam, qanaxma axırına çıxacaq. Anbar da soyuqdur. Aman Allahım, sәn özün kömәk elә! Indi gecdir, o qәdәr pulu indi tapa bilmәrәm. Sәhәri gözlәmәk lazımdır. Xәstәxanaya gedә bilmәrәm. Evә dә onu kimi. Әn yaxşısı, sәhәrә qәdәr başqa bir yerdә qalım. Sәhәr açılan kimi, banka gedәrәm”. Kәnan bu fikirlәr içindә maşını düz dәnizin qırağına sürdü. Elә maşında otura-otura sәhәrin açılmasını gözlәdi... *** Qaranlıq gecәni hәrә, necә deyәrlәr, bir cür yola verirdi. Türmәdә dә hәmçinin. Özü dә burada gecәnin zәhmi, vahimәsi elә bil başqa cürdü. Elә gecә hәyatının özü dә. Saatın ә qrәblәri ikini göstәrirdi. “Otboy” komandası çoxdan verilsә dә, yatan az idi. Çoxu yerindә qurcalanır, kimisi dә başqalarının xәbәri olmasın deyә, mәhz gecәnin bu qaranlıq vәdәsini gözlәyәrәk adyalın altında xısın-xısın ağlayırdı. Uyğur hәmin gün verilmiş qәrara әsasәn ümumi - iyirmi dörd nәfәrlik kameraya köçürülmüşdü. downloaded from KitabYurdu.org 181 Günortadan sonra nәzarәtçi onu birnәfәrlik kameradan götürüb bura gәtirmişdi. Içәri girәndә hamı gözünü ona zillәmişdi. Uyğur da onları nәzәrdәn keçirә bilmişdi. Görmüşdü ki, içlәrindә hәr cür tip vә sima var. Bütövlükdә “ümumi tanışlıq” pis keçmәmişdi. Adi qaydada salam verib, salam almışdı. Sonra hәr kәs yenә öz işi ilә mәşğul olmağa başlamışdı. Kimi nәrd oynayır, kimi paltar tikir, kimi dә küncdәki güzgünün qabağında üzünü qırxırdı. Uyğur özü üçün bir növ tәsnifat aparmaq istәdi. Başqa sözlә, “Görәsәn kim, niyә burdadı” sualına cavab axtarmağa başladı: “Bu saqqallının sifәtindәn adam qorxur. Elә bil öküzdü. Yüz faiz adam öldürüb düşüb bura. Bu qara yekәpәr, әn azı iki nәfәri bıçaqlayana oxşayır, baxışları da bıçaq kimi itidir. Bu biri balacaboy, cılız çay daşıyır. Yәqin oğurluq-moğurluq edib. Aman Allah, necә çәtinmiş belә yerә alışmaq”. Onların arasında Uyğurun diqqәtini pәncәrәnin yanındakı yatağın alt qatında oturub yastığı qucaqlayaraq bir nöqtәtәyә baxan, bәdәnini dala-qabağa tәrpәdәn bir nәfәr xüsusi cәlb elәdi. Ağlamaqdandı, ya nә idisә, gözlәri şişib qızarmışdı. Yaşarın ona yazığı gәlmәyә başladı. - Xoş gördük, hәkim! Düşmәn ömrü olsun! Deyәsәn gördüklәrin sәnә qәribә gәlir?! – Kimsә ә lini onun çiyninә qoydu. Dönüb baxanda başının üstündә tәxminәn әlli yaşında ağ saçlı bir kişinin dayandığını gördü. Kişi keçib onun yanında oturdu. – Sәn ki, bunlardan çox görmüsәn. - Yox... qәribә gәlmir, sadәcә... downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|