Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
186 - Heç nә yoxdu, nә var onu dedim. Day, inanıb- inanmamaq öz işindi... Aralığa ağır sükut çökdü. Salman şübhәlәrindә haqlı olduğuna qәti әmin idi. Amma Uyğurun nәyә görә belә elәdiyini heç cür anlaya bilmirdi. Xeyli fikirlәşәndәn, götür-qoy edәndәn sonra axır ki, dillәndi: - Nahaq belә tәrslik edirsәn. Bütün hәyatını korlayacaqsan! Düzdü, ә vvәl-axır hәr şey bilinәcәk, onsuz da heç nә әbәdi gizli qalmır. Amma onda gec olacaq. Nә isә... Yenә özün bilәn mәslәhәtdir. Allah kömәyin olsun! Mәn dә hәmişә ә limdәn gәlәni elәmәyә hazıram! Bir şey-zad lazım olsa, çәkinmә, qardaşın burdadır! - Sağ ol, hәlәlik heç nә lazım deyil. Elә hәrdәn arada baş çәk, darıxmayım, bәsdi! - Allah tezliklә qapını açar vә sevәnlәrinә qovuşdurar sәni, inşallah! – Sonra dönüb hәlә dә özünә gәlmәmiş yaralı mәhbusa baxdı. - Bunu da ә la elәmisәn. Day mәnlik heç nә qalmayıb, maşallah! Uyğur gülümsünüb, ayağa durdu: - Vәzifәmizdir, qardaş. Harda olsaq, bunu etmәliyik. Mәn dә әlimdәn gәlәni elәmәyә çalışdım. - Ürәyini sıxma. Sәn hәr yerdә birinci olmusan. Đnşallah, tezliklә hәr şey yerini tutar vә sәn buranı da birincilәr sırasında tәrk edәrsәn... Uyğuru apardılar. Salman hәkim hәlә dә onun barәsindә düşünürdü: “Đntuisiyam mәni heç vaxt aldatmayıb. Burda doğrudan da nәsә bir müәmma var. Uyğur Tibb Universitetindә әn downloaded from KitabYurdu.org 187 aktiv vә әn әlaçı tәlәbәlәrdәn idi. O cür savad sahibi, ağıllı, tәrbiyәli bir oğlan indi belә bir cinayәt törәtsin? Mümkün deyil!” ... Uyğur qayıdıb kameraya girәndә yerindә dondu. Mәhbuslar çarpayılarında yayxanıb ona baxırdılar. Sanki bayaqdan elә onun yolunu gözlәyirdilәr. Әslindә elә o cürdü. Uyğurun bayaqkı canfәşanlığı, tәdbirli hәrәkәti onlara xoş gәlmişdi. Đstәyirdilәr ki, qayıdıb gәlәndә ona “sağ ol!” desinlәr. Amma Uyğur bütün bunlardan xәbәrsiz idi. Bu sәbәbdәn dә hamının eyni vaxtda ona baxdığını görәndә çaşan kimi oldu. Amma nә qәdәr qәribә olsa da, qorxmadı. Bu da tәsadüfi deyildi. Çünki hәmin baxışlarda әnәnәvi – kinolarda gördüyü mәhbәs vә mәhbus aqressivliyi hiss olunmurdu. Kameradakı әn yaşlı mәhbus onu bu çaşqınlıqdan qurtarmaq üçün oturduğu yerdә dikәldi: - Allah sәndәn razı olsun, bala. O yazığın hәyatını qurtardın. Inşallah, Rәbbimiz dә sәnin işlәrini yoluna qoyar. - Çox sağ olun. Bu biz hәkimlәrin vәzifә borcudur, dayı. Sonra o biri mәhbuslar da “dustaq hәkim”ә minnәtdarlıqlarını bildirdilәr. Uyğur onlara bunun qarşılığını verdikdәn sonra qalxıb yerindә uzandı. Artıq gecә saat dörd idi. Bütün günü gәrginlik içindә keçdiyindәn yuxuya tez getdi... *** downloaded from KitabYurdu.org 188 Yaşar özünә gәlib gözlәrini açmağa çalışdı. Amma bәdәnindәki şiddәtli ağrı, gizilti ona imkan vermәdi. Bu ağrı, gizilti ona tanış idi. Bir anda yenә dә xәstәxanada olduğunu zәnn etdi. Amma gözlәrini tam açıb ayıldığında anbarda olduğunu xatırladı. Üşüyürdü. Әlini qaldırıb başının ağrıyan yerinә aparmaq istәdi. Amma... Әllәri arxadan stula bağlanmışdı. Birdәn gülüş sәslәri eşitdi. Içәrinin işığı söndürülmüşdü. Ona görә dә qapı tәrәf aydın görünürdü. Qapının ağzında iki nәfәr yeşik taxtasının üstündә kart oynaya-oynaya deyib-gülürdü. Başına gәlәnlәri, daha doğrusu, gәtirilәnlәri tam olaraq xatırladı. Saatın neçә olduğunu bilmәk istәdi. Kәnanın indi nә etdiyini tәsәvvürünә gәtirmәyә çalışdı: “Elmәddin! Sәni... Kәnan, hardasan? Gәrәk getmәyәydin... razılaşmayaydın... qayıtma Kәnan, pul – zad gәtirmә...” Qapının ağzındakılar ayağa qalxmışdılar. Yaşar onların anbarın ortasında ocaq qaladıqlarını da gördü. Ocaq sönsә dә, hәlә közәrirdi. Qapının ağzındakılar keçib maşında oturdular. Onların kart oynadıqları yerdә bir neçә boş araq vә pivә butulkası da gözә dәyirdi. Bu da o demәk idi ki, yaxşıca “vurublar”. Maşına oturduqdan sonra onların yatacağını güman edәn Yaşar stulu yavaş-yavaş ocağa tәrәf sürüdü. Yaxınlaşanda fikirlәşdi ki, birinci әllәrini açmalıdır. Onu da başa düşdü ki, bunun yalnız bir variantı var: stulla birlikdә yıxılmaq vә ә llәrinә bağlanmış qalın ipl yandırmaq. Lakin bu çox riskli idi. Çünki közün üstünә yıxılıb özü dә downloaded from KitabYurdu.org 189 yana bilәrdi. Bir daha başqa çıxış yolunun olmadığını yәqin edib stulu ehtiyatla aşırdı vә onunla birlikdә ocağın lap qırağına doğru sürünmәyә başladı. Çatanda dayanıb az da olsa, nәfәsini dәrdi. Sonra arxasını ocağa tәrәf çevirib bağlı әllәrini közün üstünә tutdu. Đstinin hәrarәtini hiss edәndә bir daha anladı ki, iplә bәrabәr әllәri dә yanacaq. Elә dә oldu. Ip alışan kimi, alov onun pencәyinin qolunu da götürdü. Qışqırmaq istәdi. Amma dәrhal da bu fikrindәn daşındı. Çünki elә etsә, maşındakılar gәlib onu yenidәn bağlayacaqdılar. Çәkdiyi bütün әziyyәt dә heçә gedәcәkdi. Ona görә dә dişlәrini bir- birinә sıxıb ipin tam yanıb, açılmasını gözlәdi. Axır ki, ip yanıb açıldı. Ağrıdan özünü o qәdәr sıxmışdı ki, artıq tәrpәnmәyә heyi dә qalmamışdı. Bununla belә, özünü birtәhәr әlә alıb pencәyini çıxardı, alovun әtrafa yayılmaması üçün onu yerә atıb taptaladı. Sol qolu әmәlli- başlı yanmışdı. Әlinin dәrisi qap-qara idi. Köynәyi yanıb qolunun әtinә qarışmışdı. Әlini tәrpәdә bilmirdi. Az qalırdı ki, arğıdan başı gicәllәnsin. Yavaş-yavaş qapının ağzına gәlib, maşının içinә boylandı. Maşındakılar gözlәri yumulu halda öz aralarında nәdәnsә danışırdılar. Yaşara elә gәldi ki, onlar “vot-vot” uyuyacaqlar. Aşağı әyilib sәndәlә-sәndәlәyә ağacların arasına tәrәf qaçdı. Ordan bir az uzaqlaşıb qışqırmaq istәyirdi. Ancaq... bәdәninin ağrısı getdikcә daha da şiddәtlәnir vә onu әldәn salırdı. Artıq gözlәri qaralır, taqәti tükәnirdi. Đndi addımlarıni da güclә atırdı. Buna baxmayaraq, bütün gücünü downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|