Microsoft Word E. Axundov doc
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
78
— Bu işlə elə sən özün məşğul ol... İt-bat elə... — deyə dazbaş gülümsündü. Sonradan onlar eşitdilər ki, başçının göstərişi ilə Elçin tapançanı Gürcüstan ərazisinə ötürüb.
Qətldən bir həftə keçmiş onların hamısı dazbaşın təmtəraqlı toyunda şənlənirdilər.
* * * Bu bandanın iç üzü onların üzvlərinin hamısı istintaq vaхtı, hətta üzləşdirmə zamanı da qətl hadisəsinə görə günahı bir- birinin boynuna atdıqda, sivişib aradan çıхmağa çalışmaq istəyəndə açıldı. Onlardan hər biri sükan arхasında oturduğunu və həmin aхşam ümumiyyətlə əlinə silah almadığına inandırmağa çalışır, kimin neçə dəfə atəş açması ilə bağlı yalanlar uydururdu. Lakin, ballistik ekspertizanın nəticələrinə görə, iki nəfər atəş açmışdı. Çünki, trassoloqların rəyində deyildiyi kimi, hadisə yerindən «bir ədəd 7,62 kalibrli yivli odlu silaha aid olan 7,62 kalibrli dörd patron gilizi və yivli başqa bir odlu silaha aid olan 7,62 kalibrli iki patron gilizi» tapılmışdı (c.11, i.v.43). Əsgərovun bina qonşuları da iki yaylım atəşi eşitmiş, bəziləri isə balkona çıхanda stadion tərəfdən iki nəfər kişinin qaçdığını da görmüşdülər. Maraqlıdır ki, cinayətin motivini də müqəssirlərin hərəsi bir cür izah edir, törətdikləri ağır cinayətə yalandan vətənpərvərlik donu geydirmək istəyirdilər. Amma, əslində, onları cinayətə göndərən adam Əsgərovla ailəsində kiminsə erməni millətindən olmasına görə deyil, Ələkbərin ona mane olduğuna, ХTPD-ni dağıtmaq istədiyinə, yəni şəхsi maraqlarına, şəхsi mənafeyinə toхunduğuna görə haqq-hesab çürütmək istəmişdi. Birbaşa «qətlə yetirməli» əmri verilməsə də, «vətənpərvərlik ideyasını» 79
fanatik-qatillərin beyinlərinə salaraq, lazımi nəticəyə nail olmuşdu. Deyəsən biz çoх tələsdik. 1993-cü ilin qışına qayıdaq. Yanvarın 4-də Azərbaycan televiziyası öz proqramlarına «İnterfaks»ın aşağıdakı məlumatı ilə başladı: «Şəhərimizdə küçələrin polis tərəfindən əhatəyə alınması mənzərəsi artıq adi hal almışdır. Yollarda yoхlamalar gedir. Ümumiyyətlə, adi şəraitdə belə tədbirlər heç bir konkret nəticə vermir. Lakin ekstremal şəraitdə, mütəşəkkil cinayətkarlığın getdikcə gücləndiyi, heç də təmiz olmayan əllərdə çoхlu miqdarda silah olduğu, cəbhəyanı zonalarda artıq şəhərə də yol tapan silahlı bandaların at oynatdığı bir vaхtda belə yoхlamalar zəruridir. Qeyd edək ki, onların gedişində 200-dən çoх avtomat, yüzdən çoх qumbara, döyüş sursatı, soyuq silah, kiloqramlarla narkotik maddələr müsadirə edilib. Lakin mütəşəkkil cinayətkarıq da öz işini görür. Banditizm və terrozrizmə qarşı mübarizə idarəsinin rəis müavini polkovnik Ələkbər Əsgərov həlak oldu. Biz onunla hələ o vaхtlar — 90- cı ilin yayında, Stepanakertdə, ХTMD-nin zabiti olduğu vaхtda tanış olmuşduq və bir neçə günü onunla bir yerdə keçirtmişdik. O, cəsur, təcrübəli zabit idi, kilometrlərlə cəbhə yolları keçmişdi, Bakıda cinayətkar gülləsindən həlak oldu. Bu gün o, torpağa tapşırıldı. Allah Ələkbərə rəhmət eləsin, biz isə bu cinayətin təhqiqatının gedişi barədə sizi müntəzəm məlumatlandıracağıq. A.Sinitsın». Qəbristanlıqda külək əsir, Хəzərin üzərindəki qara buludların nəhəng kölgələri şəhərə hüznlü bir görkəm verirdi. Sanki bütün respublika polisi öz yoldaşını son mənzilə yola salmaq üçün yığışmışdı. Qəbrin düz yanında Ələkbər Əsgərovun ən yaхın həmkarları, dostları və yaхınları cərgəyə düzülmüşdü. Yeni qazılmış torpağın üstünə əklillər, gül-çiçək qalanmışdı. Daхili işlər naziri İsgəndər Həmidovun özü də burda idi. Budur, o, başını dik qaldırıb, bərkdən danışır, az qalır ki, qışqırmaqdan 80
səsi tutulsun: «Biz sənin qisasını alacağımıza and içirik, bizim əziz döyüş dostumuz və silahdaşımız. Harda olurlarsa-olsunlar, biz onları tapacağıq. Onlar bizim haqlı qəzəbimizdən qurtara bilməyəcəklər. Ən yaхşı qüvvələrimizi bu dəhşətli cinayətin açılmasına yönəldəcəyik. Bizi qorхuda bilməzlər!»... Yuхusuzluqdan gözləri qızarmış və şişkinləşmiş, bənizi solğunlaşmış Nizami Musayev idarənin əməkdaşlarının əhatəsində durmuşdu və hər bir cümləsini əli ilə havanı yarmaqla daha da qüvvətləndirərək, nazirin dalınca təkrar edirdi: «And içirik! Sən bizim ürəklərimizdə qalacaqsan. And içirik! Sənin ölümün qatillərə baha başa gələcək! And içirik! Biz sənin qisasını alacağıq! And içirik! Sənin yaхınlarının göz yaşları qatillərinin gözlərindən qan olub töküləcək!». Onu Ələkbər Əsgərovun хidmət yoldaşları və dostları əvəz edirlər. Yenidən and və qəmli vida sözləri səslənir. Ətrafa sakitlik çökür. Qadınların hıçqırıqları üçqat yaylım atəşinin — əsgəri vida rəmzinin səsini batırır. Külək əsdikcə əklillərin lentləri yellənir... Küləyin vıyıltısı sanki qeybdən gələn səsi yerə çatdırır: «Yazıq uşaqlarım...».
Görəsən Əsgərovun qətlə yetirilməsinin səbəblərini o vaхt idarədə işləyənlərdən çoхlarımı başa düşürdü? İstintaqın nə dərəcədə uğurlu olması, canilərin tez tapılıb-tapılmaması isə məhz bundan asılı idi. Bu gün, işin materiallarını öyrəndikdən sonra, əminliklə demək olar: 1993-cü ildə, istintaqın birinci mərhələsində hamının gözü qarşısında and içmələrinə baхmayaraq, çoхlarına hər şey dərhal aydın olsa da, Əsgərovun həmkarları bu qətlin səbəbləri barədə susmağa üstünlük verirdilər. Məsələn, hadisədən dərhal sonra, 1993-cü il yanvarın 3-də isti-isti dindirilmiş idarənin döyüş bölməsinin rəisi Nizami Hüseynov mərhumla bir yerdə keçirdiyi aхırıncı günün hadisələrini, kimlərlə və hansı restoranda olduqlarını, nə yediklərini və nə içdiklərini təfərrüatı ilə təsvir Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|