472
Türkiyə ərazisindəki bazaları əldə etmək səyləri; 3) Qars və Ərdahan da daxil
olmaqla Şimali-Şərqi Türkiyə ərazilərinə iddialar; 4) Türkiyəni Qərbdən təcrid
etmək məqsədilə siyasi təbliğat aparmaq cəhdləri; 5) Türkiyə hökumətini
zəiflətmək məqsədilə təbliğat; 6) Türkiyəyə qarşı sərt və bəzən də hədələyici
münasibət. Sənəddə göstərilirdi ki, Türkiyə öz mövqeyini müdafiə ittifaqı qurmaq
vasitəsilə, yaxud da digər xalqlarla ittifaqa girmək yolu ilə möhkəmləndirməyə
çalışır. Bu səylərin müvəffəqiyyəti əsasən ABŞ-ın ya birbaşa, ya da ki, təminatçı
olaraq bu prosesdə iştirak etmək istəyindən asılıdır. Milli Təhlükəsizlik Şurasının
məruzəsində qeyd olunurdu ki, Türkiyə planlaşdırılan Şimali Atlantika paktına
üzv qəbul edilməsini xahiş etsə də, onun bu istəyi rədd edilib (42). Bu məruzə ilə
tanış olduqdan sonra Dövlət katibi D.Açeson mart ayının 23-də keçirdiyi mətbuat
konfransında Türkiyənin Şimali Atlantika paktına qəbul edilməməsinin ona
münasibətdə diqqətin azalması kimi şərh edilməsinin əleyhinə oldu. Eyni mövqeyi
prezident H.Trümen aprel ayının 4-də NATO-nun yaradılması ilə bağlı müqavilə
imzalandıqdan sonra verdiyi bəyanatda da təsdiq etdi.
1949-cu ilin aprelin 4-də NATO-nun yaradılması haqqında Vaşinqton
müqaviləsi imzalandıqdan dərhal sonra N.Sadak ABŞ-a səfərə yola düşdü. Aprelin
12-də onun D.Açesonla geniş söhbəti oldu. Söhbətdən sonra ABŞ Dövlət katibi
mətbuat üçün qısa açıqlamasında bildirdi ki, o, Amerika və Türkiyəyə aid olan
bütün məsələləri Türkiyənin xarici işlər naziri ilə müzakirə etmişdir. Açeson-
Sadak müzakirələrində Türkiyə tərəfi Birləşmiş Ştatlar tərəfindən göstərilən hərbi
və iqtisadi yardımın davamlı xarakter almasına nail olmuşdu. D.Açeson Türkiyə
xarici işlər nazirinə bildirmişdi ki, bir neçə gün ərzində Türkiyəyə böyük həcmdə
yardım ayrılması üçün Konqresə müraciət ediləcəkdir (43). Bununla belə Aralıq
dənizi dövləti olaraq İtaliya Şimali Atlantika paktına qəbul edildiyi halda, Türkiyə
blokdan kənarda qalmışdı. Türkiyə tərəfinin bunu Aralıq dənizi paktının
yaradılması ilə əvəzləmək cəhdləri isə D.Açeson tərəfindən bəyənilmədi.
D.Açeson belə hesab edirdi ki, Orta Şərqin təhlükəsizliyi həmin dövrdə Türkiyə,
Yunanıstan və İrana göstərilən Amerikanın davamlı hərbi və iqtisadi yardımları
çərçivəsində təmin edilmişdir.
Aprel ayının 13-də N.Sadak prezident H.Trümen tərəfindən qəbul edildi.
Türkiyə xarici işlər naziri prezident İ.İnönünün məktubunu ona təqdim etdi. Eyni
zamanda H.Trümen İ.İnönüyə yazdığı məktubu ona çatdırmağı N.Sadakdan xahiş
etdi. Məktubda deyilirdi: "Mən inanıram ki, cənab Sadak imzalanan Atlantik
paktının Türkiyənin təhlükəsizliyini gücləndirəcəyinə tam əmindir". Aprel ayının
14-də N.Sadak keçirdiyi mətbuat konfransında bildirdi ki, Atlantika paktı
Avropada sülhü müdafiə etmək üçün yetərli deyildir. Onun fikrincə, bu paktın
Aralıq dənizi paktı ilə tamamlanmasına ciddi zərurət var idi. Türkiyənin
təhlükəsizliyinə
473
təminat verilməsi ilə bağlı sualı cavablandırarkən N.Sadak dedi ki, Türkiyənin
təhlükəsizliyinin birinci təminatçısı türk ordusudur. O əlavə etdi ki, indi Türkiyəyə
qarşı törədilən hər hansı təcavüzü türk ordusu uğurla dəf etmək iqtidarına
malikdir. Eyni zamanda N.Sadak qeyd etdi ki, Türkiyə mənəvi baxımdan özünü
Atlantik paktı ölkələrinin siyasəti ilə sıx bağlı hesab edir və Türkiyənin ABŞ-la
mənəvi və maddi bağlılığı Şimali Atlantika birliyi daxilində olduğu qədər
yaxındır. N.Sadak bildirdi ki, Birləşmiş Ştatlar hazırda Atlantik paktı ilə ciddi
şəkildə məşğul olduğundan, o, Aralıq dənizi paktı ilə bağlı məsələləri D.Açesonla
geniş müzakirə edə bilmədi. Lakin D.Açesonla söhbətdə Türkiyə-Amerika
münasibətlərinin bütün tərəflərinin müzakirə edildiyini N.Sadak jurnalistlərə
açıqladı. Vaşinqtondakı danışıqları başa çatdırdıqdan sonra Türkiyə xarici işlər
naziri BMT Baş Məclisinin üçüncü sessiyasının ikinci hissəsində iştirak etmək
üçün Nyu-Yorka getdi (44).
N.Sadak Amerikadan qayıtdıqdan sonra may ayının 11-də Vaşinqtonda
apardığı danışıqlar barədə Türkiyə Millət Məclisinə geniş hesabat verdi. O bildirdi
ki, biz arxayınlıqla və əminliklə gələcəyə baxa bilərik. Biz Atlantik paktında
iştirak etməyəcəyik. Lakin biz kollektiv təhlükəsizliyin dünyanın digər ölkələrinə
də yayılmasının tərəfdarıyıq. N.Sadak Məclisə məlumat verdi ki, Sovet təcavüzü
baş verəcəyi təqdirdə ABŞ-ın Türkiyənin köməyinə gələcəyi barədə Vaşinqtondan
şifahi təminat alıb.
Eyni zamanda N.Sadak Vaşinqtondan qayıdarkən Fransa xarici işlər naziri
Şümanla görüşdüyünü və Fransanın 1939-cu il ingilis-fransız-türk müqaviləsini
daim fəaliyyətdə olan sənəd kimi qəbul etdiyini bildirdi. 1949-cu ilin iyun ayının
13-də Fransa hökuməti bu mövqeyini rəsmi qaydada təsdiq etdi və onu Türkiyəyə
bildirdi. Bununla da Türkiyə öz təhlükəsizliyinin möhkəmləndirilməsi baxımından
1939-cu il müqaviləsi daxilində əlavə təminatlar almış oldu (45).
1949-cu ilin yayında Türkiyənin Avropa Şurasına qəbul edilməsi onun
Avropaya inteqrasiyası yolunda mühüm hadisə oldu. Həmin ilin iyul ayında
Türkiyə hökuməti rəsmən Strasburqda keçirilən Avropa Şurasının sessiyasına
dəvət aldı. N.Sadak bunu yüksək qiymətləndirərək qeyd edirdi ki, Atlantika
paktına daxil olan ölkələrlə birlikdə Türkiyənin Avropa Şurasına dəvət olunması
bizi tamamilə təmin edir. Prezident İ.İnönü də Türkiyənin bu Şuraya dəvət
olunmasına toxunaraq qeyd edirdi ki, bura ancaq demokratik qaydalarla idarə
olunan millətləri buraxırlar (46).
Türkiyənin NATO-ya qəbul edilməməsi və türk siyasi dairələrinin Aralıq
dənizi və ya Yaxın Şərq rayonunda regional pakt yaratmaq cəhdlərinin bir nəticə
verməməsi Sovetlərin maraqlarına uyğun idi. SSRİ Xarici İşlər Nazirliyi Türkiyə,
Yunanıstan və İtaliyanın Atlantika paktına daxil olmasına, yaxud ABŞ və
Britaniyanın yardımı ilə onların regional bloklarda təmsil olunmalarına özünün
Balkanlarda və Yaxın Şərqdə