gecə həyat tərzi. Bundan başqa, işıqsız şəraitdə heyvanlarda piqmentləşmə prosesi
pozulur. Ona görə də az işıqlı yerlərdə heyvanların rəngi boz və ya ağ olur.
7. Temperatur amili.
Temperatur bir amil kimi müxtə
lif bitki və heyvanların inkişafına təsir
göstərərək, onların Yer kürəsində yayılmasını müəyyən edir. Təbiətdə temperatur
şə
raiti ilin fəsillərindən asılı olaraq dəyişir. Bununla əlaqədar olaraq, tarixi inkişaf
prosesi nəticəsində bitki və heyvanlarda temperaturun dəyişməsinə qarşı müxtəlif
uyğunlaşmalar yaranmışdır.
Bəzi heyvanlar sabit bədən temperaturu yaratmaq qabiliyyətinə malikdir.
Bəzilərində isə belə xassıyı görə heyvanları 2 qrupa bölürlər: poykiloterm və
homoyoterm heyvanlar.
8. Heyvanlarda anabioz vəziyyəti.
Həşəratlarda havanın soyuması, qış fəslininyaxınlaşması ilə əlaqədar olaraq,
onların qış diapauzasına getməsi və yaz fəslində temperaturun artması ilə əlaqədar
olaraq onların yer səthinə çıxmaları buna misal ola bilər. Hətta ayrı-ayrı fəsilənin
nümayəndələri mart ayından may ayına kimi müxtəlif vaxtlarda görünməyə
başlayırlar. Yayda yüksək istilərlə əlaqədar olaraq belə növlər yay diapauzasına
gedirlər. Bu hadisə anabioz (yunanca – “canlanma”, “dirilmə” deməkdir) adlanır.
Anabioz – həyat proseslərinin çox zəifləməsi və yenidən bərpa oluna bilən
müvəqqəti dayanması hadisəsidir. Anabioz bağırsaqboşluqlularda, qurdlarda,
mollyusklarda, həşəratlarda, müxtəlif qrup heyvanlarda (amfibilər, sürünənlər və
s.) müşahidə edilir.
9. Rütubət amili.
Havanın rütubətliliyi yalnız quruda yaşayan heyvanlar üçün əhəmiyyət kəsb
edən amildir. Bunların bəziləri evrihiqrobiontlar adlanır ki, onlar müxtəlif
rütubətlilik şəraitində yaşamağa uyğunlaşmış heyvanlardır. Bunlara məməlilərin
çox böyük əksəriyyəti, quşlar və həşəratlar aiddir. Əksinə olaraq, bəzi heyvanlar
stenohiqrobiontlardır ki, bunlar da rütubətsevən (hiqrofil) və quraqlıqsevən
(kserofil) qruplara bölünür.
Heyvanlar öz bədənlərində müxtəlif miqdarda su saxlamaq qabiliyyətinə
uyğunlaşmışlar. Buna ən yaxşı misal Avstraliya səhralarında yaşayan Xiroleptes və
Heleioporus cinsindən olan qurbağaları göstərmək olar. Bu qurbağalar ilin quraqlıq
vaxtlarında bədən boşluğunda, əsasən sidik kisəsində o qədər su saxlayırlar ki, şar
kimi şişirlər. Yerli əhali bu qurbağaları gizləndikləri yerdən tapır, onların suyundan
istifadə edirlər.
Bəzi heyvanlar isə havanın az rütubətliliyindən və eyni zamanda yüksək
temperaturdan yaxa qurtarmaq üçün gündüzlər yuvalarda, torpaq çatlarında və
müxtəlif sığınacaqlarda gizlənirlər. Gecələr isə ova çıxırlar, yəni gecə həyat tərzi
keçirirlər. Quraqlığa ən davamlı heyvanlara dəvəni misal göstərmək olar.
10. Relyef və torpaq amilləri.
Relyef və torpaq da heyvanların həyatında, onların coğrafi yayılmasında
müəyyən dərəcədə rol oynayır. Torpağın strukturundan asılı olaraq heyvanlar
orada məskən salırlar. Çınqıllı, qumlu, gilli və s. tipli torpaqlarda yaşayan
heyvanlar xüsusi uyğunlaşmalar qazanmışdır. Məsələn, qumlu torpaqlarda yaşayan
heyvanlarda ətrafın dayaq sahəsi genişlənir və s.
Relyef isə heyvanların təcrid olunmasında maneə kimim rol oynayır və
beləliklə, heyvanların qeyri-bərabər yayılmasına səbəb olur. Eyni zamanda
yüksəklikdən asılı olaraq heyvanlarda müxtəlif uyğunlaşmalar əmələ gəlmişdir.
Məsələn, dağ heyvanlarında dəri örtüyünün sıx və güclü piqmentləşməyə malik
olması, bədən ölçülərinin kiçik olması, yüksək dağ həşəratlarında qanadların kiçik
olması və ya heç olmaması müşahidə edilir.
Dağ heyvanları gündüz həyat tərzi keçirirlər. Bu da sutka ərzində havanın
temperaturunun kəskin dəyişməsinə qarşı uyğunlaşmadır.
11. Biotik amillər.
Biotik amillər orqanizmi əhatə edən mühitdəki bütün canlıların ona olan
təsiridir. Biotik amillərə bitkilərin, mikroorqanizmlərin, bütün heyvanların həyatı
boyu bir-birilərinə etdikləri qarşılıqlı təsirlər daxildir. Həyatın ən mühüm
amillərindən biri qidadır. Qida biotik amillərə daxildir.
Qida uğrunda, həyat uğrunda mübarizə ilə əlaqədar olaraq bitkilər, heyvanlar və
mikroorqanizmlər arasında qarşılıqlı münasibət, yaşayış formaları və qida əlaqələri
yaranmışdır. Qida – canlıların həyat tərzini müəyyən edir. Digər tərəfdən, qidanın
miqdarı, onun xarakteri fəsillər üzrə dəyişir. Qidanın dövri olaraq dəyişməsi
heyvanlarda mühüm dövri hadisələrin: miqrasiya, qış yuxusu, qida tədarükü və s.
ə
mələ gəlməsinə səbəb olmuşdur.
12. Evrifaq və
stenofaq heyvanlar.
Qidanı qəbuletmə dərəcəsindən asılı olaraq, heyvanları 2 qrupa bölürlər: evrifaq
və stenofaq heyvanlar. Evrifaqlar hər cür qida ilə qidalanan heyvanlardır. Məsələn,
qonur ayı həm bitki kökləri və giləmeyvələrlə, həm qarışqalarla, həm balla, həm də
balıqla qidalanır. Bəzən o insana da hücum edərək onu parçalaya bilər. Buna aid
çoxlu kədərli faktlar vardır. Stenofaqlar isə yalnız eyni bir qida ilə qidalanan
heyvanladır. Bunlara ən çox otyeyən dırnaqlı heyvanlar aiddir.
Qidanın xarakterinə görə heyvanları ətyeyən (miofaq), otyeyən (fitofaq) və
qarışıq qidalı (polifaq) qruplara bölürlər.