14 Щикмят
Ey
ə
xi, nə
fs itdir, onu çə
k dara,
Ruzi üçün açma
ə
l alçaqlara,
Dadma paxıl rizqini, ye torpa
ğ
ı,
Torpaq olub, olma r
ə
zil tapdağ
ı.
Qoy
ə
linə
, qə
lbinə
batsın tikan
İş
lə
, çalış
, durma bekar bircə
an. (sitat: Səfərli, Yusifov, 1982: 96)
Bilindiyi kimi, halal v
ə haram məsələsi cəmiyyətdə bir çox problemlərin
yaranmasına v
ə ya qarşısının alınmasına səbəb ola bilər və bu kontesktdə bir
əsnaf təşkilatı olan əxilikdə birləşənlər mütləq bir peşə sahibi olmalı,
dolanı
şığını alın təri ilə qazanmalı idi. Hətta, “dolanışığını
təmin edəcək bir
m
əslək və ya sənəti olmayanlar əxi ola bilməzdilər”. (Çalışkan, İkiz, 1993: 24)
Nizami G
əncəvi “Məxzənül-əsrar”dan verdiyimiz misralarda və xüsusilə
d
ə bu əsərindəki “Kərpickəsən qocanın bir gənclə hekayəti” və “Süleyman və
qoca
əkinçi” kimi didaktik hekayələrində əxiliyin həmin prinsipinə uyğun
öyüdl
ər vermişdir. Süleyman padşah olsa da, digərlərinin qazancı ilə
dolanı
şığını təmin etdiyi üçün şairin və susuz səhralarda əkdiyi torpağı alın təri
il
ə sulayan əkinçinin nəzərində dəyərsizdir və hər ikisi tərəfindən tənqid edilir:
Kür
ə
yimin tə
ridir – mə
nim suyum, selim də
,
Bu d
ə
mir dırnağ
ımdır xış
ə
və
zi belim də
.
Ş
ah deyilə
m, mə
mlə
kə
t də
rdi çə
kib yıxılım,
Ömrü boyu
ş
adam ki, vardır də
nim, taxılım. (Gəncəvi, 1981: 82)
“B
əşərin düşkünlüyü və keşməkeşli həyat” başlıqlı
beşinci məqalədə
yen
ə əxiyə müraciətlə halal zəhmətlə dolanmağın üstünlüyündən bəhs edilir:
Quduz n
ə
fsi yaraş
maz, ey ə
xi – qardaş
, sə
nə
,
Haram süfr
ə
baş
ında haramdı bardaş
sə
nə
. (Gəncəvi, 1981: 88)
Bilindiyi kimi, “
Əxilik, başqalarının əsiri olmamaq üçün doğruluğu, aç
qalmamaq üçün s
ənət öyrənməyi, başqalarından üstün yaşamaq üçün
f
əzilətliliyi, hər işdə ağılla hərəkət etməyi, uğur
qazanmaq üçün bilik sahibi
olma
ğı, yaxşılığa daima yaxşılıqla cavab verməyi, əgər rahatlığını itirmişsə,
s
əbr və məntiqlə davranmağı, Allahı və insanları sevməyi təşviq edən, duz-
Ə
də
biyyatş
ünaslıq
15
çör
əyi bol, süfrəsi açıq, yaxşı insanların cəmiyyətidir”. (http://www.
ozcanbortepe.com/ahi-evran-v
ə-ahilik.htm-09.10.2008)
K
ərpickəsən qoca və gəncin hekayəsində də başlıca
məsələ ac qalmamaq
üçün s
ənət öyrənmək və bu istiqamətdə gənclərə öyüd verməkdir. Yəni
dolanı
şığını kərpic kəsməklə təmin edən qocaya cavan bir adamın lağ etməsi
müqabilind
ə qocanın dili ilə halal zəhmətin təbliği dayanır:
Qocalar k
ə
rpic kə
sə
r, halallıqla yaş
ayar,
Köl
ə
lə
r, ə
sir qullar ağ
ır yüklə
r daş
ıyar.
Qar
ş
ında boyun büküb ə
l açmayım deyə
mə
n,
Ə
zə
ldə
n ə
l atmış
am belə
bir peşə
yə
mə
n.
N
ə
xə
zinə
yığ
anam, nə
də
tirmə
geyə
nə
m,
Öz halal z
ə
hmə
timin çörə
yini yeyə
nə
m.
Halalca nem
ə
timə
naş
ükür olma mə
nim,
Nem
ə
tə
xor baxana nemə
t qə
nimdir, qə
nim. (Gəncəvi, 1981: 91)
Əsərlərində əxilərə öyüd verən Nizaminin yaşadığı dövrdə bu təşkilatın
Az
ərbaycanın hər bir bölgəsində mövcudluğu əhalinin
müəyyən qisminin onlara
r
əğbət bəsləməsinə sübut ola bilər. R.Hüseynovun və M.Heydərovun verdikləri
bilgiy
ə görə, əski Gəncədə “Comərd Qəssab” türbəsi mövcuddur və türbənin adı
əxiliklə bağlıdır. Hətta şairin adının önündəki “Şeyx” kəlməsi də əxilərdən
birinin ruhani ba
şçısı anlamında olması ehtimalını üzə çıxarır: “Böyük ehtimalla
Nizami “
Şeyx” rütbəsini alimliyinə görə deyil, hər hansı bir əxinin mürşidi
oldu
ğu üçün almışdır. Çünki belə bir rütbəni Nizaminin Kiçik Asiyadakı
ça
ğdaşı Əxi Evran Xoyi də daşımışdır”. (Qeydarov, 1987: 22)
B
əlli
olduğu kimi, Nizaminin əsərlərinə yüzlərlə nəzirələr yazılmışdır və
G
əncəli şairin təsiri altında qələmə alınan əsərlərdən biri XIII-XIV əsr türk
ədəbiyyatının tanınmış siması və özü də əxi olan, “Kəraməti-Əxi Evran”
ba
şlıqlı əsərində məşhur əxi Şeyxini öyən Gülşəhridir. Akademik Həmid
Araslıya gör
ə o, “Məntiqüt-teyr” adlı əsərinə daxil olan “Büşrname” başlıqlı
dastanını Nizaminin “Bü
şr və Məlixa”sının (“Həft peykər”) təsiri altında
yazmı
şdır,
daha doğrusu, dastanı Türkcəyə sərbəst olaraq çevirmişdir. (bax:
Araslı N. Nizami v
ə türk ədəbiyyatı, s. 146). Gülşəhrinin təsvir etdiyi Büşr, bir
əxidir və əsərdə əxiliklə bağlı məlumatlar yer tutmaqdadır. Hüd-hüddən əxiliyin
prinsip v
ə qaydalarını öyrənən şair xüsusi əhəmiyyət daşıyan üçlük qaydasına
uymayan
əxiləri tənqid edir: