Ə də biyyatş ünaslıq
11
Baxerin mürid m
əfhumunun anlamını bilməməsinə heyrətini dilə gətirərək,
onun Hammerin do
ğru izahını yanlış anlamasına da diqqət çəkir. Hammer bu
ifad
ənin təsəvvüflə əlaqəsini vurğulamışdı. (Krımski, 1981: 55) Rusiyalı alimin
Brouna ikinci t
ənqidi qeydi “əxi” terminini bilməməsi və “əxu” şəklində
d
əyişdirməsidir. “… bu da maraqlıdır ki, XIV əsrdə yaşamış İbn Batutanın
əxilərdən geniş bəhs etdiyi “Səyahətnamə”si çoxdan fransız dilinə çevrilmiş
(1853-1859) v
ə bir neçə nüsxəsi nəşr olunmuş, qərbli alimlərin istifadəsinə
verilmi
ş olduğu halda, Broun kimi bir ingilis alimi “əxi” (qardaşlar təşkilatının
üzvü) sözünü anlamamı
ş və Nizaminin mürşidi “Əxi Fərrux”un adını özünün
anlayaca
ğı şəkildə, yəni “Əxu Fərrux” olaraq dəyişdirmişdir”. (Krımski, 1981:
69-70) Bu kimi yanlı
şlıqlar sonradan Avropa şərqşünaslığında da özünə yer
etmi
ş və “İslam Ensiklopediyası”nda Nizami ilə bağlı bölümdə də əks
olunmu
şdur.
M
əşhur rus şərqşünası Bertels də şairin tərcümeyi-halından, mühitindən
b
əhs edərkən onun əxiliklə əlaqəsi məsələsinə toxunmuşdur. Onun qənaətinə
gör
ə, Nizami heç bir təriqətə üzv olmamışdır və ya olmuşsa da, mömin dərvişlər
bunu yazma
ğa qorxmuşlar. O, bunları Məhəmməd Dara-Şukuhun 1639-cu ildə
tamamladı
ğı “Safinat al-auliya” adlı məşhur təzkirəsindən təqdim edir: “Həzrət
Şeyx Nizami Gəncəvi…. Doğum yeri Gəncədir. Batini və zahiri elmlər ona
yax
şıca bəlli idi. O, Əxi Fərrux Reyhaninin müridlərindəndi… ” (Bertels, 1962:
90)
Az
ərbaycanlı araşdırıcı M.H.Heydərov “XIII-XIV əsrlərdə Azərbaycanın
şəhərlərində ictimai-iqtisadi əlaqələr və əsnaf təşkilatları” adlı kitabında Gəncə
şəhərində əxi təşkilatı və əsnaf birlikləri məsələsinə toxunurkən Nizamidən də
b
əhs edərək onun əxi olması üzərində dayanır. Bu şəhərdə əxilərin varlığına dair
birba
şa bilgilərin yoxluğuna təəssüf edən araşdırıcı onların dünyagörüşünün,
humanizminin,
ədalət üçün cəhdlərinin böyük şair Nizaminin əsərlərində əks
olundu
ğunu qeyd edir.
Nizaminin bu birliyin üzvlüyün
ə dair konkret məlumat yoxsa da, onun
ça
ğdaşları və yaxın münasibətdə olduğu və haqlarında rəğbətlə söz açdığı
M
əhsəti Gəncəvi və Xaqani Şirvaninin əxiliklə əlaqəsinə dair mülahizələr
mövcuddur. Bu baxımdan R
əfael Hüseynovun “Məhsəti Gəncəvi-özü, sözü,
izi” adlı kitabında G
əncə sənətkarları və onları vəsf edən XII əsr şairlərinin
əsərləri, şəhraşubları, Məhsəti, Xaqani, Nizami və digərlərinin əxilik
t
əşkilatı ilə bağlantıları barəsində mühüm məlumatlar vardır: “Bir sıra
12 Щикмят
tutu
şdurmalar və faktlar şəhraşublar və əxilər arasındakı bağlılıqlar zənnini
do
ğurur. Bu özümlü şeir janrı və orta əsrlər şəhərinin həyatında mühüm rol
oynamı
ş əxilərin əlaqələri işığında onları vəsf edən ilk şairlərdən biri kimi
M
əhsətini görürük… Göründüyü kimi, əxiliyin mərkəzində gənclər dururdu
v
ə bir çox əxi münasibətləri də məhz gənclərin ətrafında cərəyan edirdi. Bu
baxımdan M
əhsəti şəhraşublarının məhz cavan sənətkarlara həsr edilməsi
t
əbii görünür”. (Hüseynov, 2005: 132-135) Bu kontekstdə Məhsətinin
rübail
ərində Qəssab adlı bir gəncin tez-tez vəsf edildiyini və bu adın
G
əncədə əxiliklə əlaqəsi olan Comərd Qəssabı yada saldığını, eyni zamanda
G
əncədə Xərabat adlı yerin təsvirinin (bu yer əxilərin məskəni hesab edilir)
v
ə cavanmərd olmayanların buradan kənar edildiyini vurğulayan
R.Hüseynovun ara
şdırmasının məqalə mövzumuzla bağlı mühüm tutarqa
verdiyini söyl
əyə bilərik. R.Hüseynova görə, Xaqani Şirvaninin bir əsnaf
ail
əsində doğulması, sonradan əsərlərində sənətkarlarla bağlı mövzulara yer
verm
əsi onun da əxilərlə əlaqəsini meydana çıxarır.
Nizaminin
əsərlərində də bir çox əsnaf, sənət adamlarının (çörəkçi,
k
ərpickəsən, dəmirçi, toxuyucu, boyaqçı, həkkak, dulusçu, sap əyirən və s.)
oldu
ğunu vurğulayan R.Hüseynov bu qənaətə gəlir: “Nizami poemalarında
da
əxi dünyagörüşü ilə uyğun gələn yerlər az deyildir”. (Hüseynov, 2005:
119)
Nizami haqqında kitab yazanlardan biri – M
əmmədəmin Rəsulzadə həm
onun t
əzkirələrdə adı çəkilən mürşidlərinin əxi olmalarını, həm də öz əsərlərinə
istinad
ən bu təşkilata üzv ola biləcəyi ehtimalını qəbul edir: “Nizami Gəncəvi
əxidirmi? Bu zamana qədər aparılan tədqiqatlarda əsas diqqət Nizaminin
mür
şidləri kimi Əxu Fərrux və Əxi Fərəcin üzərinə cəmlənmişdir. Bu şəxslər
haqqında t
əfərrüatlı məlumat, təəssüf ki, yoxdur. Ancaq Nizaminin mürşidləri
kimi anılan bu
şəxslərin adlarındakı əxu və ya əxi kəlmələrinə istinad edən bəzi
t
ədqiqatçılar bildirmişlər ki, böyük ehtimalla şairin müəllimləri əxilik təriqətinin
üzvl
əridir. Burada belə bir metodu tətbiq etmək məntiqli olacaqdır. Öncə əxilik
t
əriqətinə mənsub şəxslərin necə bir düşüncə sisteminə malik olduqlarını üzə
çıxarmaq lazımdır. Bu, Nizami G
əncəvinin əxilik təriqəti ilə bağlantısı haqqında
bir q
ənaətin yaranmasına yardımçı olacaqdır” (http://www.islamisite.com/
content/nizami-Gencevi-12.09.08)
Dr. Mehmet Rıhtımsa Nizaminin
əxi olması ilə bağlı daha dəqiq tezislərlə
çıxı
ş edir: “Əxilik XI-XII əsrlərdə mövcud olmuşdur. Əxi Əbulfərəc Zəncani (v.
Ə də biyyatş ünaslıq
13
1062-1065), onun müridi böyük sufi
şair Nizami Gəncəvi, Sadəddin Əbülqasım
T
əbrizi (v. 1181) ilə xəlvətilik təriqətinin şeyxlərindən Əxi Məhəmməd, Əxi
Yusif,
Şeyx İzzəddin, Şeyx Sədrəddin bu təşkilata bağlı sufilərdir. Bu məşhur
sufil
ər qurduqları emalatxana və ticarət fəaliyyətləri ilə öz ehtiyaclarını və
müridl
ərinin xərclərini ödəməklə yanaşı, istehsalatları ilə cəmiyyətə faydalı
olmu
şlar.” (www.Exi-Mehmet_rihtim.htm).
B
əzi araşdırıcılarsa şairin öz şeirlərinə istinad edərək onun əxi olmasına
dair fikirl
ər irəli sürmüşlər.
Nizami G
ə ncə vinin bə dii ə sə rlə rində
ə xiliklə sə sləşə n mə qamlar
İstər XII əsr Gəncə şəhərinin sosial strukturu və ictimai vəziyyəti, əsnaf
birlikl
ərinin o dövrdə inkişaf səviyyəsi, istər bir neçə təməl qaynaqlar, istərsə də
Nizaminin öz
əsərlərində əksini tapan görüşlər onun əxiliklə əlaqəsi qənaətini
yaradır.
T
əbii ki, şairin yaşadığı mühitin onun bədii əsərlərində əks olunması
şübhəsizdir. Bu baxımdan Nizami Gəncəvinin əxi olması ehtimalı, onların
mühitind
ə yaşaması kimi amillər şairin bədii və fikri sistemində bu təşkilatın
xüsusil
ə də ictimai mövzularla bağlı məsələlərdə ifadəsinə səbəb olmuşdur.
Yuxarıda dediyimiz kimi, M
əhsəti Gəncəvi və Xəqani Şirvani kimi əxiliklə
əlaqəsi şübhə doğurmayan çağdaşlarının çevrəsində yaşaması, onun da bu
t
əşkilatla mənəvi bağlılığının sübutu ola bilər.
Bilindiyi kimi, Nizaminin “X
əmsə”sinə daxil olan əsərlərin hamısında,
xüsusil
ə də “Məxzənül-əsrar”, “Həft peykər” və “İskəndərnamə”də ictimai
mövzular, hökmdara v
əz və nəsihətlər, toplumun və fərdin xoşbəxtliyə və
rahatlı
ğa qovuşa bilməsi baxımından öyüdlər geniş şəkildə işlənmişdir. Məhz bu
öyüdl
ərdə çox zaman əxilik prinsiplərinin necə əks olunduğunu görə bilərik.
Nizaminin “X
əmsə”sindəki birinci əsər olan “Məxzənül-əsrar”dakı mə-
qal
ət və hekayələrdə ictimai nizam, xalq və hökmdar münasibəti, ədalət, fəzilət,
halal z
əhmət ilə yaşama və s. kimi cəmiyyəti yaxından maraqlandıran məsələlər
əks olunmuşdur. Hətta məqaləmizin mövzusu baxımından xüsusi əhəmiyyət
da
şıyan bir məsələyə də bu əsərdə rast gəlirik. Şair “əxi” deyə birinə müraciətlə
n
əfsinə hakim olmasını, çörək üçün başqalarına əl açmamasını, öz ruzisini
özünün qazanmasını tövsiy
ə edir:
Dostları ilə paylaş: |