Himalay Ənvəroğlu __________________________
163
dirilmişdir: "Azərbaycan kəndinin
inqilabdan əvvəl və inqilab
dövründəki vəziyyəti, xalq kütlələrində inqilabi şüurun oyanması,
Bakı proletariatının bu sahədəki fəaliyyəti, dostluq… və s" (7,
səh.148).
Təkcə "Zəngəzur"da deyil, Əli Vəliyevin bu qəbildən olan
"Turaclıya gedən yol" (1959), "Budağın xatirələri" (1963) roman-
larında da kənd son dərəcə yoxsul, feodal-patriarxal münasibətləri
qabarıq olan diyar kimi verilirdi ki, bu, tarixi həqiqətə bir o qədər
də uyğun gəlmirdi. Y.Şirvanın "Buludlar dağılır" (1959)
romanında 1917-ci ilin əvvəlindən 1918-ci ilin aprel ayına qədər
Lənkəranda cərəyan edən hadisələrdən, kəndlilərin mülkədar
torpaqlarını tutmalarından bəhs edilir. Başqa sözlə, əsərin
"mərkəzin"də dövrün "xarakterinə" uyğun konflikt durur. Qılman
Ilkinin 1959-cu ildə çap etdirdiyi "Qalada üsyan" romanında
Zaqatala qalasında üsyançı matrosların inqilabçılarla əlbir işi
süjetin ideoloji mərkəzinə çəkilir.
Qəribə burasıdır ki, 60-cı illərin ortalarına
qədər Azərbay-
can tarixi romanı sistemli şəkildə yaradılmamışdır. Y.V.Çəmən-
zəminlinin "Qan içində", "Qızlar bulağı", M.S.Ordubadinin
"Qılınc və qələm" romanlarını və bir neçə başqa əsəri çıxmaq
şərti ilə əsas meyl inqilabi-tarixi romanlar yaratmağa doğru
olmuşdur. Bəzi tədqiqatlarda tarixi romanla inqilabi-tarixi roman
arasındakı hüdudlar demək olar ki, aradan götürülür. Bunu "Azər-
baycan romanının inkişaf tarixindən", "Azərbaycan sovet tarixi
romanı" monoqrafiyalarından və ümumən romançılarımızın ya-
radıcılığına həsr edilən tədqiqatlardan da aydın görmək
mümkündür.
Qılman Ilkinin Azərbaycan Respublikası Dövlət mükafatına
layiq görülmüş "Şimal küləyi" romanının (1967) yaranmasına
onun əvvəllər inqilabi mövzuda yazdığı "Çalpapaq", "Hədiyyə",
"Tapşırıq", "Dəniz yuxusu", "Fotoqrafiya", "Teleqram", "Gene-
ral", "Zənbil", "Sahil küçəsində", "Ləpədöyəndə" kimi hekayələ-
rinin süjetləri mühüm rol oynamışdır.
Müvafiq olaraq bu romanda 1918-1920-ci illərin mürəkkəb
siyasi hadisələri təsvir edilmiş, həm xronoloji, həm də hadisələrə
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
164
ideya-siyasi qiymət mənasında M.S.Ordubadinin "Döyüşən şəhər"
romanı ilə bir tipoloji istiqaməti izləmişdir. Ona görə "Şimal
küləyi", Bakı partiya təşkilatının, "Hümmət" təşkilatı Bakı
komitəsinin, Bakı Sovetinin Sovet
hakimiyyətini möhkəmləndir-
mək, ingilis və türk işğalçılarına qarşı ümumxalq mübarizəsini
təşkil etmək sahəsində fəaliyyətini əks etdirən roman (7, səh.157)
kimi qiymətləndirilirdi. Nəticədə Yetim, Heydər, Ağadadaş,
Səriyyə qarı kimi canlı bədii xarakterlərin sənətkarlıq sirlərinin
açılması əvəzinə bu mövzuda yazılan romanların yuxarıda
göstərilən ümumi siyasi-ideoloji qənaətləri axtarılır ki, bunun da
nəticəsində "ingilis və türk" millətimizə, vətənimizin taleyinə
münasibətdə eyniləşdirilirdi. Inlilabi-tarixi mövzuya əllinci illərin
ikinci, altmışıncı illərin birinci yarısında Abbas Pənahi Makulu da
"Səttarxan" (1957), "Gizli zindan" romanları ilə münasibət
göstərdi. "Səttarxan" romanında da M.Ibrahimovun "Gələcək
gün" romanında olduğu kimi ağaların zülmü dözülməz olanda
Ismayıl və Kərbəlayi Məhərrəm öz ailələri ilə birlikdə Təbrizdə
Vəliəhdin yanına şikayətə gedirlər.
Hadisələrin bundan sonra
Təbrizdə və Tehranda cərəyan etməsi, şikayətçilərin həmin
şəhərlərdə gördükləri dəhşətli mənzərələr, ümidlərinin puça
çıxması motivlərində də tipoloji oxşarlıq özünü göstərir.
"Dumanlı Təbriz" romanında da Səttarxan və Bağırxan Təbriz
Inqilab komitəsinin rəhbərləri kimi göstərilir. Iranda Məşrutə
hərəkatının mühüm mərhələsi tarixi ardıcıllıqla əks etdirilirdi.
"Gizli Zindan"da isə 1920-ci illərin əvvəllərində Rza xanın
Iran taxtına sahib olması üçün göstərdiyi təşəbbüslər, hərbi
çevriliş, Qacar sülaləsinin hakimiyyətdən məhrum edilməsi sü-
jetin görünən tərəflərini təşkil edir. Bu tipli romanlarda siyasi
publisistika, tarixi xronika, sənədlilik meyli, "dəqiqlik" ehtirası
bədiiliyi üstələyirdi. Məsələn, Əhməd Kəsrəvinin "Tarixi Məş-
ruteye Iran", M.Tərbiyətin "Danişmandane-Azərbaycan" kimi
mötəbər mənbələrin göstərilməsi, "1909-cu il, Iran tarixində…",
"1910-cu il yaz fəslinin ortalarında
Tehran öz tarixi günlərindən
birini yaşayırdı", "1920-ci il qışın lap oğlan çağı idi" və s. dəqiq
tarixlərin verilməsi buna misal ola bilər. "Səttarxan"ın davamı
Himalay Ənvəroğlu __________________________
165
olan "Gizli zindan" romanında ilk baxışda sanki Rza şahın iyirmi
illik bir hökmranlığının tarixi təsvir edilmişdir. Lakin romanın
başlıca ideoloji istiqaməti əvvəllər deyildiyi kimi "Böyük Oktyabr
sosialist inqilabının" Iran xalqlarına "azadlıq" və "demokratiya"
uğrunda mübarizə əzmi aşılamasını göstərməkdən ibarət idi. Biz
isə təbii olaraq, Iran məşrutə hərəkatının "ön plana" çəkməsini
bütünlüklə romanın ləyaqət ölçüsü kimi qiymətləndirmək
fikrindən uzağıq. Çünki istər "Səttarxan"ın, istər "Gizli Zindan"ın,
istərsə də bu qəbildən olan digər romanların bədii xarakterlərində,
ümumən mətn-məzmununda elə üslubi-sənətkarlıq gedişləri,
estetik laylar vardır ki, bunlar konkret tarixi zamanın sənət üçün
ayırdığı siyasi-ideoloji dairədən kənara çıxaraq struktur ideya
təşkil edir. Əks halda hər bir roman yalnız öz məhdud tarixi dövrü
üçün yararlı olardı. Lakin sənət başlanğıcı onun ömrünü uzadır və
hətta bəzilərinə əbədi yaşamaq imkanı verir. Məhz ona görə də
mövzusu yuxarıda qeyd edilən romanlarla səsləşən "Gələcək
gün"ün Iran və Cənubi Azərbaycan xalqlarının inqilabi azadlıq
mübarizəsindən bəhs edən əsər kimi
qiymətləndirilməsi tənqidə
dözmür.
Yaxın tarixi keçmişimizdən alınan mövzuların işlənməsi
sonrakı dövrlərdə də davam etdirilmişdir. Lakin əvvəlkilərdən
fərqli olaraq I.Şıxlının "Dəli Kür" (1968), M.Ibrahimovun
"Pərvanə" (1970) romanlarında bədii xarakterə, insan amilinə,
şəxsiyyətin daxili bütövlükdə də göstərilməsinə daha çox
üstünlük verilmişdir. "Dəli Kür"ün timsalında ilk dəfə olaraq
qüvvətli şəxsiyyətin bütün kölgəli və işıqlı tərəflərini özündə
birləşdirən milli xarakter tipi yaradıldı. "Dəli Kür" XIX əsr
Azərbaycan cəmiyyətinin içərilərini, xalqın mənəvi-psixoloji
böhran həddini əks etdirən roman kimi həm də janrda yeni tipoloji
başlanğıcın əsasını qoydu. Aparıcı qəhrəman
Cahandar ağa bir
tərəfdən Allahyarın "Halal-kamal arvadını altından çəkib gətirir",
digər tərəfdən molla Sadığın məclisinə getdiyini biləndən sonra
çox hörmət bəslədiyi bacısı Şahnigara rəhm etməyərək onu
öldürür. Lakin eyni zamanda doğulduğu torpağa pis niyyətlə, xain
məqsədilə gələnlərə qənim kəsilir. Bu əqidə və inam möhkəmliyi
______________________
Азярбайъан романынын инкишаф проблемляри
166
son anda onu milli müstəqilliyin düşməni olan naçalniklərlə,
kazaklarla qarşılaşdırır. "Görüm səni qara gələsən, zamana" deyən
Cahandar ağa vəziyyəti get-gedə mürəkkəbləşdirərək özünün
cismani məhv olmasına doğru gedir. Onun nəinki sinfi
ideologiyası, eyni zamanda şəxsiyyətinin daxili tutumu da cə-
miyyətdəki kəskin dəyişikliklərlə əkslik təşkil edirdi. Cahandar
ağanın faciəsinin əsas kökü və mənbəyi
də məhz buradan irəli
gəlirdi
I.Şıxlı Cahandar ağa obrazının xarakterini milli baxımdan
yaradaraq onun faciəsinin səbəblərini bilavasitə mülkədar hüqu-
qunun məhdudlaşdırılmasında deyil, bilavasitə sabit və əbədi zənn
etdiyi həyat tərzinin, ömrü boyu etiqad bəsləyərək mühafizə etdiyi
dədə-baba qaydalarının alt-üst edilməsini öz şəxsi faciəsi kimi
yaşaya bilməsi iqtidarında görür. "Qorxuram axırda kişiliyimizi
də əlimizdən alalar" duyğusu qəhrəmana bir an belə rahatlıq
vermir, onu daim izləyir. O, real milli şəxsiyyət və bədii xarakter
kimi yaşamağın bir yolunu, yeganə formasını qəbul edir ki, bu da
kişi kimi yaşamaqdır. Əgər cəmiyyət öz övladına bu şəkildə
yaşamaq şəraiti yaratmırsa, Cahandır ağa təfəkkürü belə "dünya
qaydaları"nı qəbul edə bilməzdi. Necə deyərlər "daş qayaya rast
gəlmişdi". Qəhrəmanın sinfinin məhvinə,
eyni zamanda bu sinfin
möhkəm dayağı olan onun özü kimilərinin şəxsiyyətlərinin
içəridən dağıdılmasına yönəldilən zamanın sərt münasibətləri
daxili böhran və təlatüm dalğaları yaradırdı. Bu isə təkcə bir
şəxsiyyətin faciəsi və taleyi deyil, millətin faciəli tarixi taleyinin
Cahandar ağa müdrikliyində, qeyrətində və uzaqgörənliyində
yaşanması idi. Lakin o, nə qədər qüvvətli şəxsiyyət olsa da, öz
zamanında "mövcud dünya qaydaları"nı qırmaq, münasibətləri
parçalamaq iqtidarında deyildi. Çünki makromühitin bütün siyasi
strukturları ona qarşı çevrilmişdir. Bu vəziyyətdən onun yeganə
çıxış yolu, mərdlik və kişilik yolunu axıra qədər tutub milli qeyrət
göstərərək
fiziki ölümü şüurlu, qəhrəmanlıqla qəbul etmək idi.
Ümumiyyətlə, "Dəli Kür" və onun aparıcı qəhrəmanının
xarakteri göstərdi ki, milli zəmində yaradılan bədii surət geniş
imkanlara malikdir. Sənətkar istedadlı olanda nəinki qəhrəmanın