Ihyou ulumid-din (Din ilmlarini jonlantirish) – Ilm kitobi. Abu Homid al-G’azzoliy
www.ziyouz.com kutubxonasi
91
berish
hurmat pardasini yirtib, ustozga qarshi chiqishga jur’at paydo qiladi hamda
qaysarlikka bo‘lgan maylini qo‘zg‘atadi. Zero, barcha muallimlar murshidi bo‘lgan zot
(sollallohu alayhi vasallam): «Agar odamlar go‘ngni titishdan qaytarilsalar, albatta, uni
titadilar hamda unda bir narsa bordirki, biz undan qaytarildik, deydilar»,
133
deb
marhamat qilganlar.
Bu borada senga tanbeh bo‘ladigan misol Odam bilan Havo va ularga man’
qilingan
narsa haqidagi qissadir. Bu misollarni senga shunchaki emas, balki ibrat olishing,
g‘aflatdan uyg‘onishing uchun keltirdim.
Va yana ta’riz yo‘li bilan tarbiya berish fazilatli nafslar va zakovatli zehnlarni so‘zning
ma’nosini chaqib olishga undaydi. Natijada, bu so‘zning ma’nosi qo‘lim yetmaydigan
narsa emas, deb uni bilishga rag‘bat qiladi,
anglaganida esa, xursand bo‘ladi.
133. Alboniy zaif degan.
Beshinchi vazifa: Ilmlardan ba’zilarini o‘rganayotgan talabaga boshqa ilmlarni yomon
ko‘rsatmaslik lozim. Masalan, til muallimi fiqh ilmini yomon ko‘rsatishga odatlangan, fiqh
muallimi esa, hadis va tafsir ilmini: «U faqat naql qilish va eshitishdan iborat. Bunday
qilish esa, kampirlarning ishi va unda qo‘lga tegishli narsa yo‘qdir», deb kamsitadi.
Kalom muallimi fiqhdan nafratlantirib: «Bu ilm far’iydir, u xotinlarning hayzi haqidagi
so‘zlar to‘plamidan iborat. Rahmonning sifatlari haqidagi kalom ilmi qaerda¬¬¬¬-yu bu
qaerda?» deydi.
Mana shu narsa muallimlar
uchun eng yomon axloqdir, undan saqlanish lozim. Balki bir
ilmga mutaxassis bo‘lgan muallim talabalar uchun boshqa ilmlarning ta’lim yo‘llarini ham
ochib berishi lozim. Agar u bir necha ilmlardan ta’lim bersa, o‘quvchining bir ilmdan
ikkinchisiga o‘tishida bosqichlarga rioya qilsin.
Oltinchi vazifa: Talabaga ilmni uning fahm-farosati ko‘tarishiga qarab berish lozim. Aqli
yetmagan narsani o‘rganmasinki, uni ilmdan nafratlantirib qo‘yadi yoki aqlini
chalkashtirib yuboradi. Bu borada bashariyatning sayyidi bo‘lgan zotga (sollallohu alayhi
vasallam)
ergashish lozimdirki, u zot (sollallohu alayhi vasallam): «Biz payg‘ambarlar
jamoasi odamlarni o‘z o‘rinlariga qo‘yishga va ularning aqllari yetadigan miqdorda
gapirishga buyurilganmiz»,
134
deganlar.
Bas, qachonki talabaning haqiqatni anglashga yuzlanganini bilsa, unga haqiqatni
sochsin. Zero, Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): «Bir qavmga ularning aqllari
yetmagan biror so‘zni gapirgan kishi ularning ba’zilari uchun fitnaga sabab bo‘ladi»,
deganlar.
Hazrat Ali (r.a.) ko‘ksiga
ishora qilaturib, aytganlar: «Albatta, mana bu yerda juda ko‘p
ilm bor, koshkiydi unga munosib tolib topolsam». Naqadar to‘g‘ri so‘zlaganlar. Chunki
yaxshilarning qalbi sirlarning qabridir.
Olim kishi barcha bilgan narsalarini har kimga ham oshkor qilavermasligi lozim. Bu so‘z
talaba o‘sha ilmni tushunadigan, lekin undan foydalanishga loyiq bo‘lmagan holatda
tegishlidir. Endi u tushunmaydigan ilmlarni oshkor qilish qanday bo‘lar ekan?!
Ihyou ulumid-din (Din ilmlarini jonlantirish) – Ilm kitobi. Abu Homid al-G’azzoliy
www.ziyouz.com kutubxonasi
92
134. Abu Bakr ibn ash-Shaxir Umardan (r.a.) qilgan rivoyatlarini bir juz’i. Abu Dovud Oishadan (r.a.) shunga o‘xshash hadis rivoyat
qilgan.
Iso (a.s.) shunday deganlar: «Gavharlarni to‘ng‘izlarning bo‘yniga osmanglar». Albatta,
hikmat (ilm) gavhardan yaxshiroqdir. Kim uni yomon ko‘rsa, to‘ng‘izdan ham
yomonroqdir. Shuning uchun: «Har bir bandaga aqlining me’yoriga ko‘ra o‘lchab va
fahmining mezoniga ko‘ra tortib ber. Toki sen uning yomonligidan salomat bo‘lasan va u
ham sendan foyda oladi. Aks holda me’yorlar turlicha bo‘lgani uchun inkor paydo
bo‘ladi», deyilgan.
Bir olimdan bir narsa haqida so‘rashganida, javob bermadi. Shunda so‘rovchi: «Siz
Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam): «Kimki foydali bir ilmni yashirsa, qiyomat
kunida olovdan bo‘lgan yugan bilan yuganlanadi»,
135
deganlarini eshitmaganmisiz?»
dedi. Olim: «Yuganni qo‘yaver va (yo‘lingdan qolmay) ketaver. Agar (so‘zimni)
anglaydigan bir odam
kelsa va undan ilmni yashirsam, o‘shanda meni yuganlayversin»,
deb javob qildi.
Zero, ilmni buzadigan va unga zarar beradigan kishidan ehtiyot qilish lozimligini bildirib,
Alloh taolo:
«Aqlsizlarga mollaringizni berib qo‘ymangiz», (Niso surasi, 4-oyat), deya
marhamat qilgan. Loyiq kishiga bermaslikdagi zulm noloyiq kishiga berishdagi zulmdan
kam emasdir. She’r:
O‘tlab yurgan qo‘ylarga dur-Marjon sochmoq nechun?
So‘ngra esa shartmikin unga qo‘riqchi bo‘lish?
Ilmu hikmat qadrini johillar qaydan bilsun,
Hayvon bo‘yniga ilmoq durru gavhar-abas ish!
Allohning lutfi ila gar iltifot etsa latif,
Yo‘llarimda uchrasa ilmu hikmat ahlidan.
Unga zarur ilm tarqatib qozonsam muhabbatin,
Aks holda ilm-yashirin, benasibdur bahridan.
Kim johilga ilm o‘rgatsa, uni qilibdi zoe’,
Kim tolibdan ilm ayasa, o‘shadir eng betole’!
135. Ibn Moja Abu Saiddan zaif isnod ila rivoyat qilgan.
Yettinchi vazifa: Zehni past talabaga o‘ziga munosib bo‘lgan ochiq ilmlarni o‘rgatish
lozim. Ilmning nozik jihatlarini berkitganini unga aytmaslik kerak. Chunki bunday so‘z
uning ochiq ilmlardagi rag‘batini kamaytiradi, qalbiga tashvish soladi va o‘ziga nisbatan
baxillik qilingan, degan gumonga olib boradi. Zero, hamma odam o‘zini
daqiq ilmlarni
olishga loyiq deb o‘ylaydi. Har kim o‘z aqlining mukammalligi xususida Alloh taolodan
rozi bo‘lgandir. Eng ahmoq va aqli zaif kishi o‘z aqlini mukammal deb xursand bo‘lgan
kishidir. Bundan ma’lum bo‘ladiki, avom tabaqasidan kimki shariat zanjiriga bog‘lanib,
salaflardan o‘tib kelgan aqidalarni ta’vil va tashbeh qilmasdan qalbiga joylashtirgan va
shu bilan yurish-turishini chiroyli qilib olgan hamda aqliga bundan ko‘proq narsani