Ihyou ulumid-din (Din ilmlarini jonlantirish) – Ilm kitobi. Abu Homid al-G’azzoliy
www.ziyouz.com kutubxonasi
105
lekin mukammal bilmasdan turib amal qilma», deydi.
Shunday qilib, ilmni gapirib,
amalni orqaga surishda davom etadi. Hatto hech qanday amalsiz o‘lib ketadi».
154
Sirriy Saqatiy (r.a.) shunday deydilar: «Zohir ilmini o‘rganishga ishtiyoq bilan bir kishi
(birdaniga) ibodat qilish uchun (odamlardan) ajralib oldi. Undan buning sababini
so‘radim. Aytdiki: «Tushimda bir zotni ko‘rdim. U: «Alloh seni zoe’ qilgur, qachongacha
ilmni zoe’ qilasan?» dedi. Men unga: «Men ilmni yod olyapman», dedim. U esa: «Ilmni
muhofaza qilish unga amal qilish demakdir», dedi. Shundan keyin ilm o‘rganishni tark
qilib, amalga yuzlandim».
154. «Al-Jome’» kitobida Anasdan (r.a.) zaif sanad ila rivoyat qilingan.
Ibn Mas’ud (r.a.) aytadilar: «Ilm ko‘p rivoyat bilish emas, balki qo‘rquvdir».
Hasan Basriy (r.a.) aytadilar: «Xohlaganingizcha ilm o‘rganing. Allohga qasamki, amal
qilmaguningizcha, Alloh sizga savob bermaydi. Chunki
esi pastlarning himmati
rivoyatdir, olimlarning himmati rioyat – amal qilishdir».
Molik (r.a.) aytadilar: «Ilm talab qilish juda yaxshi. Niyat to‘g‘ri bo‘lsa, uni yoyish ham
juda yaxshi. Lekin sen ertadan kechgacha o‘zingga lozim bo‘lgan ishlarga qara va hech
narsani vazifangdan ustun qo‘yma».
Ibn Mas’ud (r.a.) aytadilar: «Qur’on amal qilinishi uchun nozil etilgan. Sizlar esa uni
o‘rganishni amal qilib oldingizlar. Yaqinda shunday qavmlar keladiki, ular Qur’onni suv
qilib ichib yuboradilar. (Lekin) ular yaxshilaringiz emas. Ilmga amal qilmaydigan olim
davoni sifatlagan bemor yoki taomlarning lazzatini sifatlagan och odam kabidir».
Alloh taoloning quyidagi so‘zi shu ma’noni ifodalaydi:
«Sizlar uchun esa (Ey mushriklar, Allohni noloyka sifatlar bilan)
sifatlaganlaringiz sababli halokat bo‘lur».
Hadisda shunday deyiladi: «Ummatim uchun olimning toyilishidan va munofiqning
Qur’on haqida tortishuvidan qo‘rqaman».
155
(Oxirat olimlarining alomatlaridan)
yana biri manfaati oz, mujodala va «dedi¬dedi»si
ko‘p ilmlardan saqlanib, toatlarga targ‘ib qiluvchi, oxiratda foyda beradigan ilmning
tahsili uchun yordam berishdir.
Amallarga tegishli ilmdan yuz o‘girib, mujodala bilan mashg‘ul bo‘lgan kishi ko‘p
kasalliklarga mubtalo bo‘lib, mohir tabibga vaqti ziqligida ro‘baro‘ kelgan va uning ketib
qolish xavfi bo‘lsa ham, o‘zini qiynab turgan dardlarini qo‘yib, turli dorilarning
xususiyatlari va tibbiyotning g‘aroyib masalalarini so‘rash ila mashg‘ul bo‘lgan kasalga
o‘xshaydi. Bu ish aqlsizlikning o‘zginasidir.
155. Tabaroniy va Ibn Hibbonlar rivoyati.
Rivoyat qilinishicha, bir kishi Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam) huzurlariga
kelib, «Menga ilmning g‘aroyibotlarini o‘rgating», dedi. Rasululloh (sollallohu
alayhi
Ihyou ulumid-din (Din ilmlarini jonlantirish) – Ilm kitobi. Abu Homid al-G’azzoliy
www.ziyouz.com kutubxonasi
106
vasallam) unga: «Ilmning boshi haqida nima qilding?» deb so‘radilar. U kishi: «Ilmning
boshi nima?» dedi. Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): «Ulug‘ Parvardigorni
tanidingmi?» deya so‘rdilar. U kishi: «Ha», dedi. Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam):
«Uning haqqini ado etishda nima qilding?» deb so‘raganlarida u kishi: «Alloh xohlagan
ishlarni qildim», dedi. Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): «O‘limni tanidingmi?»
dedilar. U: «Ha», dedi. «Unga nimani tayyorlading?» deb so‘radilar keyin. «Alloh
xohlagan narsani», dedi u. Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): «Bor, o‘sha
narsalarni chiroyli qilib bajar. Keyin kelsang, senga ilmning g‘aroyibotlarini
o‘rgatamiz»,
156
dedilar.
Har bir mutaallim Shaqiq Balxiyning talabasi Hotamul Asom haqida rivoyat qilingan
toifadan bo‘lishi lozim. Shaqiq (r.a.) talabasi Hotamdan so‘radilar: «Qanchadan beri
mening huzurimdasan?» Hotam: «O‘ttiz uch yildan beri», dedilar. U zot: «Shu muddat
ichida mendan nima o‘rganding?» deb so‘radilar. Hotam: «Sakkiz masalani», deb javob
berdilar. Shunda Shaqiq: «Innalillahi va inna ilayhi roji’un. Umrim sen bilan o‘tgan
bo‘lsa-yu, sen faqat sakkiztagina masalani o‘rgandingmi?» dedilar. Hotam aytdilar: «Ey
ustoz! Yolg‘on gaprishni yoqtirmayman. Haqiqatda boshqa hech narsani o‘rganmadim».
Ustozi: «Mayli, o‘sha
sakkiz masalani ayt, eshitaylik», dedilar. Hotam so‘zlay
boshladilar: «Odamlarga qaradim. Ko‘rdimki, ularning har birining bir mahbubi bor,
o‘sha mahbubi bilan qabrgacha birga bo‘ladi. Qabrga yetganda esa, undan ajrab qoladi.
Shuning uchun men hasanotni (savobli ishlarni) o‘zimga mahbub qildimki, qachon
qabrga kirsam, mahbubim ham men bilan birga kirsin». Shaqiq: «Juda chiroyli
so‘zlading, ey Hotam! Ikkinchisi nima?» dedilar. Hotam aytdilar: «Alloh taoloning:
«Endi kim (hayoti-dunyodalik paytida Qiyomat kuni mahshargohda)
Parvardigorining (huzurida) turishi ( va U zotga hisob-kitob berishi)dan
qo‘rqqan va nafsini havoyi hohishlardan qaytargan bo‘lsa, u holda faqat
jannatgina (uning uchun) joy bo‘lur» (Noziot surasi, 40–41-oyatlar), degan so‘ziga
qaradim. Bildimki, Alloh taoloning so‘zi haqdir. Shuning uchun nafsimni havolanishdan
qaytarishga jiddiy harakat qildim. Toki, nafsim Alloh taoloning toatida mustahkam bo‘ldi.
Uchinchi, yana shu odamlarga boqdim va ko‘rdimki hammaning huzurida qiymatga ega
bo‘lgan biror narsa bor va uni ko‘tarib, saqlab yuradi.
156. Ibn Sunniy, Abu Nuaym va Ibn Abdulbar Abdulloh ibn Misvordan mursal holda rivoyat qilishgan, juda zaifdir.
Keyin Alloh taoloning:
«Sizlarning huzurlaringizdagi narsalar tugab ketur. Allohning huzuridagi
narsalar boqiydir» (Nahl surasi, 96-oyat), degan so‘ziga qaradim.
Qachon biror
qiymatga ega narsani qo‘lga kiritsam, Allohning huzuriga yubordim, toki u yerda
saqlanib boqiy qolsin. So‘ngra yana shu odamlarga qaradim. Ko‘rdimki, ularning har biri
mol-dunyoga, mansabga, shon-sharafga va nasabga ruju’ qo‘ygan.
Bularning barchasini
o‘ylab ko‘rsam, qiymatsiz narsalar ekan. Keyin Alloh taoloning:
«Albatta, sizlarning Alloh nazdidagi eng hurmatlirog‘ingiz
taqvodorrog‘ingizdir» (Hujurot surasi, 13-oyat), degan so‘ziga qaradim. Shuning
uchun Allohning huzurida hurmatli bo‘lay deb, taqvoga muvofiq amal qildim. So‘ng yana
shu odamlarga qaradim. Ular bir-birlariga ta’na qiladilar, la’natlaydilar. Bularning
barchasining asosi hasaddir. Keyin Alloh taoloning: