73
nəzəriyyəsi olaraq, dərketmə prosesində obyekt və subyektin
qarşılıqlı əlaqələrini öyrənir, həmçinin həqiqi biliklərə olan
münasibəti, insanlar tərəfindən dünyanın dərk olunması
imkanlarını, biliklərin həqiqi və düzgünlük kriteriyasını
öyrənir. Qnoseologiya insanların dünyaya, onun başlanğıc
şərtlərinə və ümumi əsaslarına olan şüurlu (idraki, əqli)
əlaqələrinin (münasibətlərinin) mövcudluğunu tədqiq edir.
1
Qnoseologiya ikinci aspektdə fəlsəfi dissiplin (fənn) olaraq,
tədqiqat predmeti kimi dərketmənin bir formasını-elmi
formasını- müəyyən edir. Bu hallarda epistemologiya termini
işlədilir. Fəlsəfədə qnoseologiyanın əsas prinsipləri kimi
bunlar qəbul edilir: fikir və varlığı eyniləşdirmək (dünyanı dərk
etmək prinsipi); dərketmə prosesinin dialektikası; ictimai
praktika (dünyanın dərk olunması əsasları). Əsas bölmələri
bunlardır: əks olunma haqqında təlim; obyektiv dünyanın dərk
olunması haqqında təlim; dərk etmənin mənşəyi və inkişafı
haqqında təlim; dərketmənin əsası kimi təcrübə haqqında
təlim; həqiqət və onun düzgünlüyü (səhihlik) haqqında təlim;
insanın, cəmiyyətin şüurlu (dərketməyə əsaslanan) fəaliyyətinin
mövcud olduğu forma və metodlar haqqında təlim.
Dərketmənin əsas formaları: hissi dərketmə-duyğu, qavrayış,
təqdimetmə; rasional dərketmə- başa düşmə (anlayış),
mühakimə, əqli nəticə; irrasional formaları-intuisiya və
başqaları; təsəvvür (elmi), fantaziya (elmi).
2
Biliklərin qruplaşması, ontoloji xüsusiyyətləri əhatə etməsi
və sistemləşməsi qnoseoloji təlimlərlə də (idealizm əsasları ilə
də) həyata keçirilir. Ontologiya və qnoseologiya anlayışları
ümumi biliklərdə, demək olar ki, başlanğıc tezislərdə birləşir,
nəticə etibarilə cəmləşmiş, bu baxımdan ümumiləşmiş və
xüsusiləşmiş məzmun alır. Buradan da analizlərdə özlərini
1
Онтология, гносеология, аксиология, антропология, как основные
разделы философии. Цифровая библиотека по философии.
www.filosof.historic.ru/books/item/f00/s00/z0000000/st001.shtml
2
Гносеология. Философия. www.labrip.com/dop_t1r16part1.html
74
göstərir. Ontoloji biliklər material-maddi aləmin bazasında
özünə yer alır, qnoseoloji biliklər isə bu biliklərə olan
yanaşmaları əks etdirir. Çünki varlıq olmadan material biliyin,
həmçinin onun yuxarı mərhələsi olan mənəvi biliyin
formalaşması qeyri-mümkündür. Ontoloji və qnoseoloji biliklər
sistemləşir və tərkib strukturlarına çevrilir. Hər iki bilik
vəhdətdədir və biri mövcudluğun izahını, digəri isə
mövcudluqdan irəli gələrək fəaliyyətin əsaslarının izahını
verir. Ontologiya varlğı izah edir, onun daxili aləmini
açmağa çalışır. Qnoseologiya isə daha çox varlığın
hərəkətlərinin əsaslarını və bu əsasların idealizmə
ə
saslanmasının istiqamətlərini izah edir. Qnoseologiya
ontologiyanın, ontoloji biliklərin tərkibindən formalaşır.
Hüquqi biliklərin qnoseoloji mənası isə hüquq daşıyıcısı olan
tərəflərin fəaliyyətinin məram və məqsədlərindən meydana
çıxır. Hər iki biliyin sistemləşdirilməsi və vahid istiqamətlərdə
və mərkəzlərdə cəmləşməsi məhz varlığın ümumi təlimini
meydana gətirir. Ontologiya varlığın qeyri-müəyyən tərkibini
araşdırmanı, qnoseologiya isə varlığın fəaliyyətinin qeyri-
müəyyən hissəsini araşdırmanı qarşısına məqsəd qoyur. Hər iki
bilik istiqamətinin predmeti və obyekti varlıq üzərində
cəmləşir. Bununla da bu iki bölgü şərti xarakter kəsb edir və
əslində hər iki istiqamət elə ontoloji biliklərin formalaşmasına
xidmət göstərir. Ontoloji biliklər qnoseoloji biliklərin
genişlənməsinə də xidmət göstərir. Məsələn, varlığın özünün
öyrənilməsi sayəsində onun fəaliyyətinin əsasları da obyekt
kimi tədqiqata cəlb olunur. Ən əsası isə odur ki, nəyisə
öyrənmək elə həmin şeyin özünü bir varlıq kimi –mücərrəd və
konkret varlıq kimi, öyrənməkdən ibarət olur.
İnsanlar öz hüquqlarını təmin etmək üçün yaxşıları
axtarırlar və onların maraqlarına cavab verənlər elə reallıqla
ideallığın vəhdətində meydana gəlir. Nəzəri fikirlər daha çox
insanların istək və arzularını ifadə etdiyindən qnoseoloji
əsasları özündə cəmləşdirir. Nəzəri fikirlərin reallıqda əks
75
olunması, həm də yüksək formada əks olunması, yəni tətbiqi
üçün imkanlar və şəraitin yetişməsi tələb olunur. Ontologiya
varlığı bir məkanda axtarır, qnoseologiya isə məkandan da
xaricə çıxara bilir. Bu, əsasən, gələcəklə vəhdətin yaranmasına
xidmət edir. Ontoloji biliklərin qnoseoloji biliklərlə vəhdəti və
qnoseoloji biliklərin ontoloji bilikəri tamamlaması baza
etibarilə hüququn gələcək əsaslarının formalaşmasına xidmərt
edir. İdeal biliklər daha çox gələcəyin təmin olunmasına
əsaslanır.
Hüququn ontoloji əsaslarla dərk olunması
Bu məsələyə əvvəlcə bir qədər yanaşılma edilibdir. Ali
düşüncəli varlıq öz-özünü dərk edir. Dərk edərək özünün və
əməlinin mahiyyətini başa düşür, aşkarlayır. Özü və əməli
arasında vəhdəti, səbəb və zərurəti, əməli nəticəni axtarır.
Ontologiya rasional təfəkkür təlimi olaraq sistemli qaydada
insanın təbiətlə təmaslarında mənaları aşkarlayır. Hüququn
ontologiyası (hüququn daşıyıcısı olan insanlar haqqında
təlimlər və bir də istiqamət kimi hüquq haqqında təlimlər) elə
hüquq subyektlərinin maraq və ehtiyaclarından irəli gələn
subyektiv əsaslı mövcudluğunun elmi əsaslarla sistemli
qaydada izahıdır. Bu elmi əsas şəbəkəli xassəyə malikdir və
çoxaspektliliyi özündə cəmləşdirir. İnsanlar öz aləmlərini dərk
etmək üçün daxillərində olan qaranlıqları silsilə-silsilə açmağı
üstün tutmalı olurlar. Bu da nəticədə şəbəkəli və pilləli dərk
etmənin əsaslarını meydana gətirmiş olur. İnsanlar özlərini
təcrübələrə, əmək fəaliyyətinə söykədərək dərk etməni üstün
tuturlar. Bu anda empirik əsaslı dərketmə meydana gəlir. Ətraf
aləm, insanların təmas qurduqları aləm elmi əsaslarla, material
aləmin əks olunmaları ilə dərk olunur. Əks olunma sayəsində
(məsafə baxımından siqnalların mənbəyə çatma dərəcəsi
baxımından) insanlar obyekt olaraq yaxın məkanları, həmçinin
uzaq məkanları dərk edirlər. Bu dərketmə onlara siqnallarla
Dostları ilə paylaş: |