bir tərəfdən, diplomatik müdafiənin həyata keçirilməsi zərurətini ifadə etməklə xaricilərin
ə
mlak hüquqlarının müdafiəsini əsaslandırırsa, digər tərəfdən, qəbul edən, inkişafda olan
dövlətin suverenliyini təsdiqləmişdir.
2. Xarici investisiyaların milliləşdirilməsi
və əldə olunmuş gəlirlərin sərbəst köçürülməsi problemi
Dövlətin xarici investisiyanı milliləşdirmək hüququ beynəlxalq hüququn ən
mübahisəli məsələlərindən bir olaraq qalmaqdadır. Milliləşdirmə müxtəlif ad və formada
qəbul edilməkdədir. Beynəlxalq hüquq ədəbiyyatında milliləşdirməni bəzən ekspropriasiya
ilə eyniləşdirirlər. nvestisiya təminatları üzrə çoxtərəfli agentliyin təsis edilməsi haqqında
1985-ci il Seul konvensiyasında qeyd olunur ki, səğorta ediləni qəbul edən dövlətdə xüsusi
mülkiyyət hüququndan və investisiya fəaliyyətinin nəticəsi olan gəlirlərdən məhrum
edəcək hər hansı bir qanunvericilik hərəkəti və ya hərəkətsizliyi ekspropriasiya kimi
qiymətləndirilir. UNCTAD-ın sənədlərində milliləşdirmənin formaları kimi
- birbaşa milliləşdirmə;
- sənayenin müəyyən sahələrinin milliləşdirilməsi;
- xüsusi məqsədlər üçün yığımlar;
- sürünən (gizli) milliləşdirmə fərqləndirilir.
Hüquqi baxımından birbaşa milliləşdirmə məcburiyyət qarşısında ictimai təlabatdan
irəli gələrək xarici investorun mülkiyyətinin bütünlüklə müsadirəsini nəzərdə tutur və
dövlətin öz iqtisadiyyatı üzərində nəzarəti tam ələ alınması zamanı baş verir. Konkret
sahələrin birbaşa milliləşdirməsi iqtisadiyyatının müəyyən sahələrində dövlət inhisarının
bəyan edildiyi zaman baş verir. Xüsusi məqsədlər üçün yığımlar isə, sənayenin müəyyən
sahəsində tam inhisar fəaliyyəti həyata keçirən hüquqi şəxsə qarşı tətbiq olunan tədbirlər
başa düşülür.
Bəzən sinonim kimi istifadə edilən milliləşdirmənin ekpropriasiyadan fərqi ondan
ibarətdir ki, milliləşdirmə sənayenin konkret sahələrində aparılan və kütləvi milliləşdirmə
zamanı isə kompensasiyanın ödənilməsi nəzərdə tutulmur.
Beynəlxalq hüquq ədəbiyyatında xarici mülkiyyət hüququnun məhdudlaşdırılması
formaları üzrə konkret mövqe olmasa da, onları növbəti qaydada fərqləndirmək olar:
- milliləşdirmə xarici hüquqi və ya fiziki şəxsə məxsus olan əmlakın ictimai mənafe
naminə götürülməsidir. Milliləşdirmə haqqında qərarı xüsusi dövlət orqanı qəbul edir. Ilk
milliləşdirmə faktı qeyd etdiyimiz kimi 1938-ci ildə Siciliya kralının kükürd istehsalı
sahəsində dövlət inhisarının yaradılmasına təsadüf edir. Daha sonra Çində (1911), Sovet
Rusiyasında (1918), Meksikada (1938) və digər ölkələrdə tətbiq edilib.
- rekvizisiya məcburiyyət qarşısında əvəzi ödənilməklə xarici mülkiyyətin
müvəqqəti müsadirəsidir. Müsadirə səbəbi kimi fors-major halları çıxış edir.
- konfiskasiya cinayət bə ya hüquqpozma hallarında sanksiya kimi tətbiq olunan
müsadirə formasıdır. O əsasən yerli və ya beynəlxalq arbitrajlar tərəfindən tətbiq olunur.
nzibati və ya mülki hüquqi məhsuliyyət kimi də çıxış edə bilər.
- ekspropriasiya ictimai, sosial, iqtisadi, mədəni və digər zərurətdən irəli gələrək
ə
vəzi tam, ədalətli və çevik qaydada ödənilməklə zarici mülkiyyətin müsadirəsini nəzərdə
tutur. lk ekspropriasiya hadisəsi 1928-ci ildə Polşa hökuməti tərəfindən Çorzof
sahəsindəki alman fabrikinin müsadirəsi olmuşdur. Ekspropriasiya qanuni və ya qeyri-
qanuni ola bilər. Qeyri-qanuni ekspropriasiya zamanı götürülən əmlakın əvəzində tam,
ə
dalətli və adekvat kompensasiya verilmir.
Xarici əmlakın hüququnun məhdudlaşdırılması üzrə fəaliyyətin fərqləndirilməsi
dövlətdaxili qanunvericilik üçün də xarakterikdir. Xarici investisiyaların müdafiəsi
haqqında Azərbaycan Respublikasının 1992-ci il Qanununda da milliləşdirmə təsbit edilib.
Qanunun XI maddəsində qeyd olunur ki, Azərbaycan Respublikasında xarici investisiya
Azərbaycan Respublikasının xalqına və dövlət mənafelərinə zərər vuran müstəsna hallar
istisna
olmaqla
milliləşdirilmir.
Milliləşdirmə
haqqında
qərarı
Azərbaycan
Respublikasının Milli Məclisi qəbul edir. Təbii fəlakət, qəza, epidemiya, epizootiya və
fövqəladə xaraqter daşıyan bütün başqa hallar istisna olmaqla xarici investisiya rekvizisiya
edilmir. Rekvizisiya haqqında qərarı Nazirlər Kabineti qəbul edir. Milliləşdirmə və
rekvizisiya tədbirləri tətbiq edildikdə milliləşdirilmiş və ya rekvizisiya olunmuş əmlakın
bu tədbirlər görüldüyü vaxtakı real dəyərinə uyğun tam, ədalətli, adekvat və
gecikdirilmədən xarici valyuta ilə kompensasiyası ödənilir.
Beynəlxalq iqtisadi hüquqda milliləşdirmənin sürünən və gizli formaları
fərqləndirilir. Milliləşdirmənin gizli formaları dedikdə dolayı yola xarici investoru
mülkiyyət hüququndan məhrum etmək başa düşülür. Vergilərin artırılması, qanunvericilik
qaydalarının ağırlaşdırılması, idxal-ixrac məhdudiyyətlərinin qoyulması, inzibati əsaslarla
qiymət siyasətinin tənzimlənməsi, bank hesablarına həbs qoyulmasi, əmək haqqının
həddən artıq qaldırılması tələbi, kompaniyanın idarə heyətinin yerli menecerlərlə əvəz
olunması və s. kimi tədbirlər milliləşdirmənin sürünən formasının elementləri kimi
qiymətləndirilir.
Xarici investisiyanın qorunmasında gəlirin və sərmayənin sərbəst formada
repatriasiyası xarici investor üçün prinsipial məsələlərdən biridir. Buna görə kapital ixrac
edən dövlətlər investisiya fəaliyyətinin nəticəsi olan gəlirlərin sərbəst formada
köçürülməsinə ciddi zəmanət tələb edirlər. Sərmayələrin təşviqi və qarşılıqlı forması
haqqında müqavilələrdə bu məsələni tənzim edən xüsusi müddəalar təsbit edilir.
Azərbaycan Respublikasının Macarıstan respublikası ilə 2006-cı il Sərmayələrin
təşviqi və qorunması haqqında Müqaviləsinin 6-cı maddəsində qeyd edilir:
1) Razılığa gələn Tərəflər sərmayələrə və gəlirlərə dair ödəmələrin sərbəst
köçürülməsinə icazə verəcəklər. Köçürmələrin sərbəst dönərli valyutada və heç bir
məhdudiyyət və ləngitmə olmadan sərmayə qoymuş tərəfin qanunvericiliyinə uyğun
olaraq həyata keçiriləcək. Belə köçürmələr xüsusi halda, lakin istisna olmamaqla
aşağıdakıları nəzərdə tutacaqdır:
a) sərmayələri saxlamaq və artırmaq üçün kapital və əlavə məbləğlər;
b) sərmayədən əldə edilən pul vəsaitləri və xüsusi hada, lakin istisna olmaqla
mənfəət, faiz, kapital artımı, dividentlər, royaltilər və qonorarları daxil edən gəlirlər;
c) kreditlərin qaytarılması üşün vəsaitlər;
d) tam və ya qismən satışdan və ya sərmayələrin ləğv edilməsindən gələn gəlirlər;
e) sərmayələri qoyulmuş tərəfin qanunvericiliyinə müvafiq olaraq sərmayələrlə
bağlı xaricdə çalışan fiziki şəxslərin əmək və digər oxşar hüquqlarının gözlənilməsi;
f) zərərə və ekspropriasiyaya görə kompensasiyalar və s.
2) Köçürmələr hər Tərəfin qanunvericiliyinə müvafiq olaraq, sərmayəçinin bütün
ə
laqədar maliyyə öhdəliklərinin icrasından sonra həyata keçiriləcəkdir.
Dostları ilə paylaş: |