90
qapısının və açarının həvalə edildiyi şəxs bizim qohumumuzdur. O,
deyir ki, əgər biz gecə ora gəlsək, qalanı təhvil verəcəkdir» (250,
195-196). Çox güman ki, II İrakli bu imkandan yararlanaraq
müxalif qüvvələri sui-qəsdə təhrik etmişdi. Beləliklə, Qulaməli xan
həm xarici, həm daxili qüvvələrin birgə səyi ilə 1784-cü il iyunun 8-
də şənbə günü qaladan kənarda qoşuna baxış keçirərkən müxalif
qüvvələrin hücumuna məruz qalmış, nəticədə kiçik qardaşı Məhəm-
mədhəsən və ona sadiq beş nəfərlə birlikdə öldürülmüşdü (250,
183-184, 190-203). Xanı və qardaşını şəxsən öldürənlər İrəvan
əyanlarından Bünyadəli soltan və onun əmisi oğlu Qələndar bəy
olmuşdu (250, 195).
Beləliklə, xarici düşmənlərin İrəvanda siyasi nüfuzu, nəzarəti
itirmək istəməyən bir sıra güclərin və hakimiyyət uğrunda mübarizə
aparan yerli qruplaşmaların fəaliyyətinin nəticəsi olan bu sui-qəsd
İrəvanda siyasi-sosial durumu daha da kəskinləşdirdi. Daxili və
xarici durumda gərginlik artmaqda davam etdi.
2.3. XVIII yüzilliyin 80-ci illərin ikinci yarısında
İrəvan xanlığında siyasi vəziyyət
Sui-qəsddən dərhal sonra İrəvan əhalisinin əksəriyyəti Qulam-
əli xanın 12 yaşlı ögey qardaşı Məhəmmədi xan seçdi. Məhəmməd
xan (1784-1805) İrəvan taxtında ən uzun müddət oturan
hakimlərdən biri olmuşdu (472, 5; 499, 164; 107, c.2, səh.177). O,
Hüseynəli xanın gürcü qızından olan oğlu idi. Eyni zamanda bu
hakim İrəvan əhalisinin seçdiyi yerli Qacarlar sülaləsinin sonuncu
nümayəndəsi olmuşdu. Onun hakimiyyət illərini iki dövrə bölmək
olar. Birinci dövr 1784-cü ildən 1790-cı ilə qədər dövrü əhatə edir.
Məhəmməd xan azyaşlı olduğuna görə, hakimiyyətinin ilk illərində
anasından, ona sadiq olan nüfuzlu əyanlardan asılı qalmış, Xoy
xanlığına və hətta Kartli-Kaxetiya çarlığına təzminat vermək
məcburiyyətində qalmışdı.
91
İrəvan taxtına sahib olan Məhəmməd xan ilk gündən ona
müxalif olan qüvvələrin təzyiqi ilə üzləşdi. Qulaməli xanın
ölümündən sonra İrəvan əhalisi iki dəstəyə bölünərək bir–biri ilə
mübarizə aparırdı. Birinci dəstə Məhəmməd xanın tərəfdarları idi.
Bu dəstəni xoylu Əhməd xan dəstəkləyirdi. İkinci müxalif qüvvənin
başında isə makulu Əhməd soltan dururdu. Qeyd etmək lazımdır ki,
Əhməd soltan İrəvan taxt-tacını ələ keçirmək üçün çoxdan fürsət
axtarırdı. Xalqın dəstəklədiyi Qulaməli xanın hakimiyyətə gəlməsi
onun bu planını pozmuşdu. Lakin xanın öldürülməsi ilə Əhməd
soltan yenidən taxt-taca sahib olmaq niyyətinə düşmüşdü.
S.D.Burnaşov 1784-cü il iyulun 25-də yazdığı məktubların birində
qeyd edirdi ki, Əhməd soltan İrəvanda ən nüfuzlu əyanlardan biridir
və Arazın o tayında zəngin malikanələri vardı. O, planını həyata
keçirmək üçün Kartli-Kaxetiya çarı ilə əlaqə saxlayırdı. Onun
dəstəyini almaq üçün Əhməd soltan oğlunu məktubla Tiflisə
göndərmişdi. Məktubda o, İrəvan xanının (Qulaməli xan – E. Q.)
çara xəyanət etdiyini, onu eşitmədiyini və əmanət göndərmədiyini
yazırdı. II İrakli isə Mirzə Gürgenə tapşırmışdı ki, Əhməd soltana
bildirsin ki, çar onun İrəvan xanlığının hakimi olmasına kömək
edəcəkdir (3, 16-17).
Həqiqətən də, hadisələrin gərgin olduğu bir vaxtda İrəvanda
İraklinin tərəfdarları ilə Osmanlı dəstəyinə ümid edən əleyhdarları
arasında əsl mübarizə gedirdi (247, 206). Bütün İrəvan əhalisi iki
qismə bölünərək bir-biri ilə döyüşürdü. Baş verən döyüşlər
nəticəsində hər iki tərəf bir-birinə məxsus olan kəndləri dağıdır və
qarət edirdilər. Bu qarmaqarışıqlıqlara dözməyən, talanın qarşısında
aciz qalan əhalinin bir hissəsi çıxış yolunu Osmanlı ərazisinə
sığınmaqda görürdü. Baxımsız qalmış əkin sahələrinin bir hissəsi
məhv olmuş, digər hissəsini isə qarətçilər talan etmişdilər (6, 961-
962).
İrəvanda baş verən hadisələrdə Kartli-Kaxetiya çarının əli
olduğunu bilən və bunun qarşısını almağa çalışan İrəvan ağsaq-
qalları və digər nüfuzlu şəxsləri ilk gündən Tiflis sarayı ilə əlaqəyə
girmişdilər. Qulaməli xana qarşı sui-qəsddən bir neçə gün sonra
92
İrəvanın nüfuzlu şəxslərindən 98 nəfərin imzası ilə II İrakliyə
məktub göndərilmişdi. 1784-ci il iyunun 9-12 arasında göndərilmiş
məktubda Qulaməli xanın öldürülməsinin səbəbi göstərilməklə
yanaşı qeyd edilirdi ki, «İrəvan əhalisi, həm əyanlar, həm də sadə
xalq qardaşının yerinə onu (Məhəmməd xanı-E.Q) xan seçmişdilər.
Əlihəzrətdən xahiş edirik ki, mərhəmət göstərərək onun hakimliyini
təsdiq edən fərman göndərsin. Sonra bütün cəmiyyətə əmr edəsiniz
ki, bu haqda xalq bilsin» (250, 183). Başqa bir sənəddə deyilir ki,
Məhəmməd xanın tərəfdarları II İraklinin dəstəyini almaq üçün
tələsik Hacı Həsənəli bəyi və məlik Abramı Tiflisə göndərmişdilər.
Elçilər Tiflisə gələrək irəvanlıların adından çara sədaqətli olacaqla-
rına söz verib, Məhəmməd xanın hakimiyyətini dəstəkləməyi xahiş
etmişdilər. II İrakli isə xanı təbrik etmək üçün Mirzə Gürgeni xüsusi
məktub və xələtlə İrəvana göndərmişdi (250, 195-196).
Əslində II İrakli İrəvanda baş verən hadisələrdən istifadə
edərək nüfuzunu möhkəmləndirmək qərarına gəlmişdi. Lakin onun
planını Bəyazid hakimi İshaq paşa və xoylu Əhməd xan poz-
muşdular. Belə ki, İrəvanda ara qarışan kimi İshaq paşa Xoy hakimi
ilə əlaqəyə girərək, onu burada olan hadisələrə müdaxilə etməyə
çağırmışdı. Nəticədə, Əhməd xan nümayəndəsi Mirzə Əbdülhəsəni,
İshaq paşa isə xəzinədarı Rizvan ağanı Məhəmməd xanın adına
yazılmış fərman və məktubla İrəvana göndərdilər. Onların səyi
nəticəsində əhali arasında iğtişaş yatırılmış və dinclik yaranmışdı. II
İrakli tərəfindən göndərilən Mirzə Gürgen 70-80 süvari ilə İrəvana
daxil olanda artıq gec idi. Məhz bu səbəbdən çarın adamları Tiflisə
geri qayıtmağa məcbu olmuşdular. Yalnız Mirzə Gürgen bir neçə
nəfərlə İrəvanda qalmışdı (72, 95-96).
İrəvanda baş verən qarşıdurmada Məhəmməd xanın tərəfdarları
qələbə çaldılar. Nəticədə, Osmanlı tərəfdarlarının köməyi ilə müxalif
qüvvələr məğlub oldu. Planının bu dəfə də boşa çıxdığını görən
makulu Əhməd soltan cəzalanacağından qorxaraq xoylu Əhməd
xanın yanına qaçdı. Lakin Əhməd xan onu həbs etdirdi (11, 96).
İrəvanda tez-tez baş verən hakimiyyət dəyişiklikləri, xanların
kiçik yaşlı və təcrübəsiz olması Osmanlı hökumətini hər dəfə bu-
Dostları ilə paylaş: |