93
raya fəal müdaxiləyə sövq edirdi. Anası gürcü qızı olan Məhəmməd
xanın II İraklidən asılılığının güclənəcəyindən ehtiyat edən Osmanlı
sultanı təcili tədbirlər görməyə başladı. Sultan Əbdülhəmid Mə-
həmməd xana fərman göndərərək, onu digər Azərbaycan xanları ilə
birləşərək, gürcü-rus qüvvələrinə qarşı mübarizəyə çağırırdı. Bu
fərmanda Osmanlı sultanı gələcək planlarından bəhs edərək yazırdı:
«…biz arzu edirik ki, islam qanunlarına zərər dəyməsin, ən çox da
sənin xanlığın yalançılardan və canilərdən xilas olsun. Xəbərdar
edirik ki, Tiflis çarı (II İrakli – E. Q.) Rusiya ilə birləşərək, yalanla
Azərbaycan xanları arasında olan birliyi parçalayaraq onları
Rusiyaya tərəf əyməklə xaincəsinə məhv etmək istəyir. Allah bizi
bundan qorusun. Biz gərək müvəffəqiyyətlə, qanunla birləşməyə
cəhd edək. Nəticədə biz Azərbaycan xanlarını ayıltmaq üçün birinci
vəzir – Çıldır valisi Salman paşaya və Bəyazid hakimi İshak paşaya
onlarla fasiləsiz yazışma aparmağı əmr etmişik. Hamısına xəbər
veririk ki, Rusiya və çar İrakliyə söz verəndə xüsusilə ehtiyatlı
olsunlar. Çar İrakli Rusiyaya satılıb, sizə göndərilmiş bizim elçinin
əmri ilə digər xanlar kimi hərəkət edin…Xəbərdar edirik ki, siz
islam qanunları üçün çalışasınız və buna dözəsiniz. Belə vəziyyətdə
siz ali bütün paşalara bildirməklə bizim hər cür köməyimizi gözləyə
bilərsiniz və son dərəcə hücumdan qorunun. Ayıq olun ki, çar İrakli
İrəvan hakimiyyətinə, İrəvan xanlığına və sizin dövlətə zərər
yetirməsin. Bizim bütün hakimlərə sizə kömək lazım olduqda
sərhəddə qoşun toplamağı əmr etmişik. Bizim ali işimizə qoşulmağa
cəhd edin. Bizim arzumuz odur ki, İrakli heç yerə ziyan yetirməsin,
bizimlə səmimiyyətlə birləşərək düşmənlə qarşılaşan zaman
öldürün, qarət və darmadağın edin. Gözləyin ki, nə digər Azərbay-
can xanlarına, nə də sizin xanlığa zərər dəyməsin…Arzu edirik ki,
islam qanunlarının xeyrinə bütün Azərbaycan xanları xoylu Əhməd
xanın ətrafında birləşsinlər» (6, 964).
Digər tərəfdən, sultan sərhəddə yerləşən Ahalsıq, Qars,
Bəyazid və digər paşalıqlara İrəvanı müdafiə etmək üçün hazır
olmaları haqqında fərmanlar göndərmişdi. Sultanın göstərişlərini
yerinə yetirən paşalar İrəvan xanı ilə əlaqə saxlayır və onu öz
94
tərəflərinə çəkmək üçün müxtəlif vədlər verirdilər. Ahalsıq hakimi
Süleyman paşa bu işdə xüsusilə fəal idi. O, İrəvanı rus-gürcü qüv-
vələrindən müdafiə etmək üçün Azərbaycan xanlarını birliyə
çağırırdı. Onun İrəvan əhalisinə və şəxsən xanın özünə yazdığı
məktubları bu baxımdan diqqətəlayiqdir. Süleyman paşa 1784-cü il
iyulun 10-da İrəvan əyanlarına yazdığı məktubda xalqı «müqəddəs
müharibə»yə təhrik etməklə bildirirdi ki, onlar lazım olduqda
paşaların köməyinə ümid edə bilərlər. Məktubda yazılırdı: «Siz
mənim hörmətli oğlumla (Məhəmməd xanla – E. Q.) birləşərək
Azərbaycanın yeni sipəhsaları, qardaşımız Əhməd xanın sözü ilə
hərəkət edin….Mənim qardaşlarım – İrəvan xalqı yerli türklərdir;
əgər dininizi sədaqətlə müdafiə etdiyinizə görə, İrəvan qalasında hər
hansı şəxs sizə qarşı pis niyyətə düşərsə, sizə kömək üçün biz
birləşərik. Sultan mənə, Qars, Van və Bəyazid paşalarına İrəvan
təhlükədə olduğu vaxt onlara kömək etməyi əmr edibdir» (250, 198-
199). Süleyman paşanın şəxsən Məhəmməd xana göndərdiyi digər
məktubunda ona və başqa Azərbaycan xanlarına göndərilən pul və
hədiyyələrdən bəhs edilirdi. O, yazırdı: «Sizi doğma oğlum hesab
edərək həmişə əmin-amanlığınız üçün çalışmışam. Əlahəzrət
hökmdarın fərmanı və vəzir Həsənin məktubu əsasında Qapıçı paşa
(İbrahim əfəndi – E. Q.) və Solakzadə Məhəmməd-sal bəyin
vasitəsilə sizə və Azərbaycanın digər xanlarına pul və hədiyyələr
göndərilmişdir. Onları bu yaxınlarda alacaqsınız. Əgər siz bizim
dövlətə sadiqsinizsə və bizimlə dostluq münasibətində olmaq
istəyirsinizsə, o zaman Ali Porta (Osmanlı dövləti – E. Q.) bundan
xəbərdar olmalıdır. Siz nəinki bizim sadiq bəndəmiz olacaqsınız,
sultanın da sizə hörməti artacaq, əgər sözlərimə inansanız, mənim
də sizə qarşı məhəbbətim artacaq, iltifatlı oğlum və dostum bu
məktubu gətirəni yubanmadan göndərin» (6, 686).
Qars paşası da Məhəmməd xana bu məzmunda məktub
göndərmişdi. Məktubda deyilirdi: «Bizim şöhrətli hakimimiz sizə
və Azərbaycanın digər xanlarına Qapıçı paşa və Solakzadə Məhəm-
məd-sal bəyin vasitəsilə pul və hədiyyə göndərmişdir. Tezliklə
Ahalsıq hakimi Süleyman paşa vasitəsilə sizə çatdırılacaqdır. Alla-
95
hın köməyilə biz həmişə sizinlə dost olacağıq. Sizə nə xidmət
lazımdırsa, əmr edin» (6, 686).
Osmanlı dövlətinin İrəvanda fəallaşması II İraklinin və onun
havadarı olan Rusiyanın narahatlığına səbəb olmuşdu. İrəvanda baş
verən hadisələri diqqətlə izləyən rus komandanlığı sultanın
fərmanından və Ahalsıq paşasının fəaliyyətindən vaxtında xəbər
tuta bilmişdi. İrəvan sarayında II İraklinin tərəfdarları az deyildi.
Yeni xanın gürcü olan anası Tiflis sarayı ilə əlaqə saxlayaraq,
İrəvanda olan hadisələri gizli surətdə oraya çatdırırdı. O, Mirzə
Gürgeni gizlincə yanına çağırıraq sultanın fərmanını göstərmiş,
Mirzə Gürgen isə fərmanı köçürərək Tiflisə göndərmişdi (6, 967-
968).
Digər tərəfdən Mizə Gürgen İrəvanda baş verən hadisələr
haqqında da çarı vaxtında məlumatlandırırdı. O, məktubunda II
İrakliyə İrəvanda Osmanlı təsirinin gündən-günə artdığını xəbər
vermişdi. Hətta Mirzə Gürgen II İrakliyə yalan və şişirdilmiş
məlumat göndərməklə onu İrəvana hücuma təhrik edirdi. O, 1784-
cü il iyulun 14-də Kartli-Kaxetiya çarına göndərdiyi məktubda
həyəcanla yazırdı ki, guya «sultan qoşunla bura gəlib və Əhməd
xanın adamını özü ilə gətirib ki, qalanı tutsun….Əgər dörd gün
ərzində Həmzəçimənə gəlməsəniz, qala əlimizdən çıxacaq. Əgər bu
iş sizə çətindirsə, oğlanlarınızdan birini göndərin; lakin yaxşı olar
ki, özünüz gələsiniz, onlar bunu eşidib dağılışarlar» (3, 17; 250,
201-202). Bunu eşidən II İrakli oğlu Yulionun başçılığı ilə topla
təchiz olunmuş 1500 nəfərlik qoşunu İrəvana göndərmək qərarına
gəlmişdı. Lakin nəzərdə tutulan bu yürüş həyata keçmədi (3, 16).
Çünki anası başda olmaqla sarayda olan II İrakli tərəfdarları
Məhəmməd xanın adından 1784-cü ilin avqustunda Ahalsıx hakimi
Süleyman paşaya yazdığı məktubda II İrakliyə xidmət edəcəklərini
bildirmişdilər (247, 206).
Bunun ardınca İrəvan hakimi sultanın göndərdiyi hədiyyələri
qəbul etməmişdi. Odur ki, sultan 1784-cü ilin payızında İbrahim
əfəndinin başçılığı altında 60 nəfərdən ibarət yeni nümayəndə
heyətini Cənubi Qafqaza göndərdi (247, 206; 35, 75-76; 148, 115-
Dostları ilə paylaş: |