87
Osmanlıların səyi nəticəsində Qulaməli xan Kartli-Kaxetiya
sarayı ilə olan bütün əlaqələri kəsmişdi. O, hətta xanlıqda baş verən
qarışıqlığı, üsyanları bəhanə gətirərək onun Tiflisə gəlməsi barədə
II İraklinin dəvətini rədd etmişdi (48, 60-61). Qulaməli xan artıq
Kartli-Kaxetiya çarının fərmanlarına da məhəl qoymurdu. Məsələn,
1783-cü ilin noyabrında Cəfərqulu xan İsfahan hakimi Əlimurad
xanın və Xoy xanı Əhməd xan Dünbülünün dəstəyi ilə əmisi oğlu
Abbasqulu xanı Naxçıvanda taxtdan salaraq hakmiyyətə gəlmişdi
(3, 220). II İrakli Qulaməli xana fərman göndərərək bu mübarizədə
Abbasqulu xana hərbi yardım etməyi tapşırsa da, İrəvan hakimi
onun fərmanına məhəl qoymamışdı (291, 173-175).
Lakin II İrakli İrəvanın onun tabeçiliyindən çıxması ilə heç
cür barışa bilmirdi. Rusiyanın himayəsinə keçməklə bölgə
dövlətlərinin təzyiqlərinə məruz qalan II İrakli açıq-açığına İrəvan
xanlığının daxili işlərinə qarışa bilməsə də, müxalif qüvvələrdən
istifadə etməklə, Qulaməli xana təzyiq göstərirdi. Belə ki, Qulaməli
xanın apardığı daxili siyasət ona qarşı müxalif qüvvələrin
fəallaşmasına səbəb oldu. Bunu anlayan xan və tərəfdarları İrəvanı
II İraklinin fitnəsindən qorumaq və xanlıqda baş verən hər cür
narazılıqların qarşısını almaq üçün xoylu Əhməd xan Dünbülü ilə
əlaqə yaradaraq ondan kömək istəmişdilər. Yuxarıda qeyd edildiyi
kimi, Qulaməli xanın hakimiyyətinin ilk günlərində Usmi xanın
başçılığı ilə bir dəstə şəxs İrəvanda hakimiyyəti zəbt etmək niy-
yətinə düşmüşdü. Lakin bu, baş tutmasa da, xanlıqda narazılıq
səngiməmişdi. Gənc xan xoylu Əhməd xana yazdığı məktubda bu
haqda ətraflı bəhs etmiş və xanlıqda baş verən narazılıqları yatırmaq
üçün ondan kömək istəmişdi. Məktubun məzmunu belədir: «Sizin
hörmətli qulamınız vasitəsilə göndərdiyiniz məktubu aldıq…
Dövləti ələ aldığım ilk günlərdən vilayətdə sakin olan bir sıra fəsad
adamlar, bir dəstə üsyançı mənim cavanlığımdan istifadə edərək
hərc-mərclik odunu şölələndirmişlər və bütün gücləri ilə bizim
hökmranlığa son qoymağa çalışırdılar. Onlar siz böyük hökmdara
xəbər çatana kimi təcili olaraq öz işlərini görmək və məqsədlərinə
çatmaq niyyətində idilər. Allahtəalanın mərhəməti ilə onlar öz
88
niyyətlərinə nail ola bilmədilər. Darmadağın edilərək geri
çəkilməyə məcbur oldular. İrsi nurani xanlıq hökmranlığına qarşı
göstərilən səylər nəticə vermədi. Buna baxmayaraq, ölkədə əmin-
amanlıq hələ də istənilən qədər bərpa edilməmiş və istiqlaliyyət
sütunları lazımınca möhkəmləndirilməmişdir. O, səmimi, mehriban
xandan bu səmimini özünün xanlıq övladlarından biri hesab etmə-
sini, ölkəmizin əmin-amanlığının bərpasına kömək göstərməsini
xahiş edirik. Qoy xainlərin ayağı altında tapdalanan bu ölkəyə sizin
köməyiniz nəticəsində asayiş və sakitlik qaytarılsın. Bu səmimini
yaddan çıxarmayacağınıza, kömək və yardım etməyinizə ümid
edirik» (48, 62-63).
Qulaməli xan güclü Xoy xanı ilə daha da yaxınlaşmaq, onun
hərbi gücündən istifadə etmək üçün «nikah diplomatiyası»ndan
istifadə etməyi qərara almışdı. O, Əhməd xanın qızı ilə evlənməklə
hakimiyyətini möhkəmləndirməyə çalışırdı. Yuxarıda göstərildiyi
kimi, Hüseynəli xan da bu istəyi həyata keçirməyə çalışmışdı.
Qulaməli xanın bu niyyətini anası da dəstəkləyirdi. Anası Əhməd
xana yazdığı məktubda onunla qohum olmaq niyyətində olduğunu
bildirmiş, xanlıqda baş verən narazılıqları yatırmaq üçün ondan
kömək istəmişdi (48, 80-81).
İrəvan xanlığını öz təsirinə salmaq istəyində olduğundan
Əhməd xanın özü üçün də bu qohumluq çox vacib idi. Lakin Qu-
laməli xanın tezliklə öldürülməsi bu planın həyata keçməsinə mane
olmuşdu.
Qulaməli xanın öldürülməsi haqqında müxtəlif mülahizələr
mövcuddur. P.Butkovun məlumatına görə, Qulaməli xan II İraklinin
göstərişi ilə ov zamanı öz qardaşları tərəfindən öldürülmüşdü (107,
c.2, səh.194). Digər məlumata görə isə Qulaməli xan ögey anasının
saray fitnəsi zamanı sui-qəsd nəticəsində öldürülmüşdü (499, 164).
«İrəvan xanlığı» əsərində Qulaməli xanın öldürülməsi belə təsvir
edilir: «Qulaməli xanın II İrakliyə xidmət göstərməsi İrəvan
zadəganlarını heç də təmin etmədi. Bu isə 1785-ci ildə II İraklinin
təşkil etdiyi saray çevrilişi zamanı Qulaməli xanın qətli ilə
nəticələndi» (35, 70-71). Əsərdə Qulaməli xanın siyasətinə düzgün
89
qiymət verilməmiş, ölüm tarixi isə səhvən 1785-ci ildə olduğu
göstərilmişdi (35, 71). Osmanlı mənbələri isə bu hadisə haqqında
ziddiyyətli xəbər verir. Bir mənbəyə görə, Qulaməli xan II İraklinin
göstərişilə öldürülmüşdü (72, 102-103). Başqa Osmanlı mənbəyində
isə Qulaməli xanın öldürülməsində II İraklinin əli olmadığı, xanın
qətlinə onun ağılsız təbiəti, İrəvan əhalisi ilə pis rəftar etməsi səbəbi
olduğu bildirilmişdi (72, 95-96).
Həqiqətən də, Qulaməli xan qısa hakimiyyəti dövründə
apardığı siyasətlə xalqın əsl qəzəbinə gəlmişdi. Bir arxiv sənədində
göstərilir ki, İrəvan əyanlarını qəzəbləndirən əsas amil Qulaməli
xanın təcrübəsizliyindən istifadə edərək, onun ana qohumlarının və
dayısı Şamdin ağanın xanlıqda əsas vəzifələri tutaraq dövlət işlərinə
müdaxilə etmələri idi. Onların özbaşnalığı xalqın narazılığına səbəb
olmuşdu (3, 284-285). Məhəmməd xan 1784-cü il iyunun 9-də II
İrakliyə yazdığı məktubda xalqın narazılığının səbəbini belə göstər-
mişdi: «Qulaməli xan ağılsız və təkəbbürlü hərəkət edərək, rəhmsiz
adamların məsləhəti ilə pis işlərə qoşulmaqla xalqın qəzəbinə səbəb
olmuşdu. Bu səbəbə görə yaxşı adamların məsləhəti ilə iki qardaş
ayın 8-də (iyun – E. Q.) öldürülmüşdü» (250, 184).
Lakin Qulaməli xanın ölümündə II İraklinin əlinin olmaması
fikri ilə razılaşmaq olmaz. Yuxarıda göstərildiyi kimi, Osmanlı
sarayına və xoylu Əhməd xana arxalanan Qulaməli xan öz siyasə-
tində II İrakli ilə hesablaşmırdı. Buna baxmayaraq, uzun illər İrə-
vanda baş verən hadisələrə müdaxilə edən və təzminat alan Kartli-
Kaxetiya çarının burada tərəfdarları az deyildi. Digər tərəfdən,
Qulaməli xanın siyasətindən narazı olan qüvvələr Tiflis sarayı ilə
əlaqə yaradaraq, II İraklini İrəvana dəvət etmək istəyirdilər. Arxiv
sənədinə görə, xandan narazı olan yerli Azərbaycan türklərindən
olan ayrımlar İrəvanı tərk edərək Şörəyelə getmişdilər. Onların
başçısı Qaraman bəy digər ayrım başçıları ilə məsləhətləşərək II
İraklinin yanına elçi göndərib, onu inandırmağa çalışırdı ki, «əgər
siz əmr etsəniz İrəvanı ələ keçirə bilərik və hakimiyyəti istədiyiniz
şəxsə verərik. Bunyadəli bəy və onun əmisi oğlu Qələndar bəy və
qalada yaşayan əhalinin əksəriyyəti bizimlə həmrəydir. Qalanın
Dostları ilə paylaş: |