Lisonut-tayr. Alisher Navoiy
www.ziyouz.com
кутубхонаси
67
chiqmayman. Ammo bu ishni bajaruvchi kishi hech shubhasiz
fazlu kamolda yuksak va
insof olamida yakkayu yagona bo'hshi kerak, shuning uchun bu vazifa menga emas,
balki Abu Nasrga munosibdir. Yaxshisi, asr kishilari haqiga u duo qila qolsin.
Xoja Abu Nasrni shu yanglig' ta'rif bilan elning duosini o'qishni unga taklif qildi. U
ko'rsatgan bu insof va ehsonni kishilar boshdan-oyoq sidqidillik bilan qabul etishdi.
Xoja Abu Nasr minbarga chiqib, el haqiga duo o'qidi. Xalq
hojatini chiqarish uchun
Alloh oldida munojotlar qildi. Xoja esa minbar yonida chin dildan uzluksiz ravishda
"omin" deb turdi.
Duo oxiriga yetgach, minbar ustidagi kishi shunday dedi:
— Ey qudratli Alloh! Agar mening duolarim mustajob bo'lmasa,
pastda turganning
"omin"ini zoye' qilmagil!
Bu so'zlami eshitgan olti yuz ming kishi faryod chekib, kattayu kichik zor-zor yig'ladi.
Odamlar ularga oforinlar aytib, ham otasi, ham o'g'li insofiga qoyil qolishdi.
Shunday qilib, inson uchun insofdan yaxshiroq sifat bo'lmaydi, buni faqat ma'rifatsiz
kishilargina anglamaydi.
CXXIX
Yana bir qushning Hudhudga savoli
Yana bir savol beruvchi so'radi:
— Yig'in orasida bandasiga adabsizlik qilish joizmi? Sidra daraxti ustida o'tirgan
yuksak martabali qushga oddiy bir qush adabsizlik ko'rgizsa va bu xatti-harakati bilan
burgut jur'atini namoyon etsa, natijasi qanday bo'ladi? Yo'qsa,
bu takabburlik deb
hisoblanadimi?
Dostları ilə paylaş: