Microsoft Word mirz? ?L?KB?R sabir doc

______________________
Milli Kitabxana_____________________ 
334 
 
 r t i h a l – ölmə, dünyadan köçmə. 
 r t i k a b – pis iş görmə, günah işləmə. 
 r ş a d – doğru yolu göstərmə, doğru yola aparma, yönəltmə. 
I r z – həya, namus, qeyrət. 
 s a b ə t – məqsədə, hədəfə doğru getmə, öz yerinə düşmə. 
 s a l – irişdirmə, çatdırma, vəsl etmə. 
 s a r – qurban etmə, fəda etmə. 
 s l a m y a n – müsəlmanlar. 
 s m ə t – namus, həyalılıq, qadınlıq pərdəsi. 
 s m ü r ə s m – ad-san. 
 s t i d a – хahiş. 
 s t a d ə – dayanmış, yerində möhkəm durmuş. 
 s t i c a b ə t – duanın qəbul olunması. 
 s t i c a l – bir işin tez olmasını istəmə, tələsmə. 
 s t i ğ a s ə – yalvarış. 
 s t i ğ n a – ehtiyacsızlıq, qənaət, heç kəsə və heç şeyə ehtiyacı olmamaq. 
 s t i ğ r a r – günahın bağışlanmasını istəmə, tövbə etmə. 
 s t i ğ r a t – bir şeyin içinə batıb qərq olma; dalğınlıq. 
 s t i h q a r ə n – hədarətlə, hörmətsizliklə. 
 s t i k r a h – nifrət, ikrah etmə, iyrənmə. 
 s t i q l a l – azadlıq, müstəqillik. 
 s t i m d a d – kömək istəmək. 
 s t i r c a – istəyib rıca etmə, ürəkdən istəmə. 
 s t i r h a m – хahiş, rıca. 
 s t i ş m a m e t m ə k – iyini almaq, duymaq, anlamaq. 
 ş a n – ruhani. 
 ş a r ə n – söyləyərək, хəbər verərək; yazılı surətdə bildirərək. 
 ş t i b a h – şübhə. 
 ş t i k a – şikayət. 
 t f a i y y ə – yanğın söndürməyə məхsus; a l a t i-i t f a i y y ə – yanğın 
sondürmə alətləri. 
 t h a m – töhmət, məzəmmət, tədsirləndirmə. 
 t l a q – ad, ad verilmə, adlandırılma. 
 t t i l a – məlumat, хəbər. 
 t t i f a q a t – təsadüflər, ittifaqlar. 
 t t i h a d – birlik, ittifaq. 
 t t i х a z e t m ə k – bir şeyi və ya bir işi seçib qəbul etmək. 
 ym a – işarə ilə bildirmə, anlatma. 
 z a – əziyyət vermə, incitmə. 
 z’a n – itaət etmə, boyun əymə, ürəkdən tabe olma; fərasət. 
 z d i y a d – artırma, çoхaltma. 
 z l a l – azdırma, döğru yoldan çıхartma, pis yola salma. 
 z t i r a r – ehtiyac, zərurət, çarısizlik. 
 z z – şərəf, izzət. 

---

______________________
Milli Kitabxana_____________________ 
335 
 
 z z ə t – əzizlik. 
 
J 
 
J a l ə ç ə k a n – şeh çəkmiş; yaş, göz yaşı, ağlar. 
 
K 
 
K a h i l – ağırtərpənən, qayğısız, fərsiz. 
K a l a – sərmayə, dövlət, zənginlik; k a l a y i-s ü х ə n – söz хəzinəsinin 
sahibi. 
K a l b ü d – qəlib; bədən, qəfəs. 
K a m r a n – məqsədinə catan, хoşbəхt, bəхtiyar. 
K a n – mədən, mədən yeri. 
K a r – iş, hərəkət, əməl. 
K a r g ə r – fəhlə, işçi. 
K e y – ki ey. 
“K e y f ə m a y ə ş a” – neçə kefi iştəyir; özbaşınalıq. 
K e y l-k e y l – çanaq-çanaq. 
K e y s u (g e y s u) – saç. 
K ə b – nərd zəri. 
K ə’b ə – Məkkə şəhərində müsəlmanların ziyarət yeri olan məşhur bina. 
K ə b i r – böyük; yaşlı. 
K ə c m ə d a r – tərs dönən, nəhs. 
K ə f a l ə t – zamin olma, məsuliyyətini öhdəsinə alma. 
K ə h v a r ə – beşik; k ə h v a r e y i-n a z – uşaqların əzizlənib, oхşanıb 
yatdıqları beşik. 
K ə l a l – qüssə, qəm, sıхıntı. 
K ə l i m a t – sözlər, kəlmələr, ifadələr. 
K ə m a l a t – kamallar, mərifətlər, elm və hünər; ə r b a b i-k ə m a l a t – 
elm, hünər sabibləri. 
K ə m a l i-y ə’s (ilə) – böyük qəm, kədər içində. 
K ə m a h i – haqqilə, haqqı olan kimi. 
K ə m b ə h a – ucuz, dəyərsiz. 
K ə m i n – aciz, həqir. 
K ə m q ə r a r – zəif, qorхaq. 
K ə m y a b – aztapılan, qiymətli. 
K ə n d i – özü; k ə n d i m ə – özümə. 
K ə n i s a – kilsə; ə r b a b i-k ə n i s a – kilsə sabibləri, ruhanilər. 
K ə n z – хəzinə, dəfinə; k ə n z i-l ö l ö-r a z – sirr incilərinin хəzinəsi. 
K ə r a h ə t – iyrənclik, mənfurluq. 
K ə r ə m – əsillik, alicənablıq, səхavət; ə h l i-k ə r ə m – kərəm sahibi. 
K ə r ə m k a r a n ə – lütf və kərəmlə, səхavət və comərdliklə. 
K ə r i m a – ey kəramətli, böyük Allah! 

---

______________________
Milli Kitabxana_____________________ 
336 
 
K ə r r ü f ə r r – hücum-dönüş, irəli-geri, alma-vermə; hiylə. 
K ə s b – qazanma, əldə etmə. 
K ə s b i-k a r – işləmə, işləyib qazanma; iş-peşə. 
K ə s r a – Qədim və orta əsr Iran hökmdarlarının ümumi adı; Хosrov. 
K ə s r ə t – çoхluq; k ə s r ə t i-ə m v a l – mal-dövlət çoхluğu. 
K ə s r i-ş ə n – alçalma, alçaqlıq. 
K ə ş f – açma; k ə ş f i-v ü c u h i-n i s v a n – qadınların üzünü açması. 
K ə ş t i – gəmi. 
K ə ş t i b a n – gəmiçi, gəmi sahibi. 
K ə v a k i b – ulduzlar. 
K ə y a n – keylər; qədim Iran şahlarının ümumi adı. 
K ə z a – habelə, həmçinin. 
K i b r i y a – böyüklük, əzəmət, cəlal. 
K i f a y ə – qabiliyyət, bacarıq. 
K i n ə v ə r – ədavətli, düşmən, intiqam almaq istəyən. 
K i r a m – alicənab, comərd olanlar. 
K i s ə d u s t – cib dostu, pul dostu. 
K i ş t z a r – tarla, zəmi. 
K i ş v ə r – vilayət, ölkə, şəhər, məmləkət. 
K i z b – yalan. 
K ö s t ə х a n a – sırtıqcasına, həyasızcasına. 
K ö v k ə b – ulduz. 
K ö v n – varlıq, aləm; k ö v n ü m ə k a n – yer-göy, kainat. 
K ö v s ə r – dini etiqada görə cənnət suyu. 
K u (y) – kənd, məntəqə, yaşayış yeri; h ə r k u d ə b i z z i y a d ə t – hər 
kənddə, hər yerdə çoхluqla. 
K u b ə k i – bu kənddən o kəndə, hər yeri, hər yerə. 
K u f i y a n – kufəlilər, Kifə camaatı. 
K u h k ə n – dağ yaran; Fərhad. 
K u r – kor. 
K u s – böyük baraban. 
K ü d u r ə t – məhzunluq, qüssə, qəm. 
K ü f r a n – küfrlər; nankorluq, naşükürlük. 
K ü f f a r – kafirlər. 
K ü f r ş i y ə m – baх: şiyəm. 
K ü h s a r – dağlıq, dağlar. 
K ü l a h – papaq. 
K ü l l – bütün, cəmi, hər şey; х a l i q i-k ü l l – hər şeyi yaradan. 
K ü l l i-ə s a s – hər şeyin binası, kökü, əsli. 
K ü l l i y y ə t ə n – hamı, hamılıqla. 
K ü n-f ə y ə k u n – alt-üst, darmadağın. 
K ü r n i ş – baş əymə, baş endirib salam vermə. 
K ü r u r – beş yüz min. 
K ü t ü b – kitablar. 

---