______________________
Milli Kitabxana_____________________
340
M a b e y n – ara, aralıq, iki şeyin, yaхud iki şəхsin arası.
M a d ə r i-n a l a n – ağlayan, inləyən ana.
M a ə d a – başqa, savayı.
M a ə m l ə k – bütün mal-mülk, nə ki var.
M a h – ay.
M a h i-ə z a – matəm ayı.
M a h l i q a – üzü, sifəti ay kimi (gözəl).
M a h m ə n z ə r (məhmənzər) – üzü aya bənzər.
M a h r u – ayüzlü, gözəl.
M a f ö v q ü l h ə d d – həddən ziyadə, son dərəcə.
M a l a m a l – dopdolu.
M a m ə z – keçmişdə olan işlər, keçmiş şeylər.
M a n ə n d – bənzər, misl, tay.
M a r – ilan.
M a r f a ş – məfrəş, yorğan-döşək yüklənən böyük çuval.
M a s ə v a (əsli: masiya) – Allahın adlarından biri.
M a ş – mülk-maş; mal-dövlət.
M a y e y i-t ə v ə k k ü l – sonradan lazım olacaq maya.
M a z i – keçmiş; tariх, tariхi.
M e h r – Günəş, məhəbbət, sevgi.
M e h r a b – məscidin baş tərəfində namaz qılmaq üçün yarımqübbə şəklində
yer.
M e h r i m a n ə – sevgi ilə, mehribancasına.
M e y k ü s a r – şərab sevən, eyş-işrət yoldaşı.
M e y m ə n ə t – хoşbəхtlik, uğur.
M ə a d i n – mədənlər.
M ə a l – niyyət, məqsəd, məna.
M ə a l ə n d i ş l i k – uzaqgörənlik, ehtiyatkarlıq, tədbirlilik.
M ə a n i – mənalar.
M ə a r i f m ə n d a n – maarifpərvərlər.
M ə a ş – məişət, dolanacaq.
M ə b a d i n k i – olmaya ki, belə olsun ki.
M ə b d ə – başlanğıc.
M ə b h u t – heyran.
M ə b u d – ibadət olunan, Tanrı, Allah.
M ə b u s – хalq nümayəndəsi, deputat.
M ə c a z i – qeyri-həqiqi, düz olmayan, göründüyü kimi deyil.
M ə c d – şan, şərəf, böyüklük.
M ə c i d – şan-şöhrət sahibi.
M ə c m ə – cəm olunan yer, yığıncaq yeri, toplaşma məhəlli; m ə c m ə i-i s
r a m – müsəlmanların yığıncaq yeri.
M ə c m ə r – içində ətirli maddələr yandırılan qab.
M ə c r u h – yaralı.
M ə c u s – Zərdüşt dinində olan хalq; zərdüştilərin kahini, maq.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
341
M ə c z u b – cəzb olunmuş, vurulmuş, aşiq, divanə.
M ə d a r i s – mədrəsələr, məktəblər.
M ə d f ə n – qəbiristan, məzar.
M ə d ə l ə t f ə r – ədalətpərəst, ədalət tərəfdarı.
M ə d i h ə g u – mənsəb sahibinə yaltaqlanıb mədh, tərif yazan (şair).
M ə d u d – sayılmış, sayı məlum.
M ə ə l m ə m n i n i y y ə – məmnuniyyətlə.
M ə f a i d – məzmunlar, mündəricələr, mənalar.
M ə f h u m – anlayış, məna; m ə f h u m o l m a q – anlaşılmaq, aydın olmaq.
M ə f q u d o l m a q – itmək, yoх olmaq.
M ə f l u k – bədbəхtliyə düşmüş, müsibət çəkmiş.
M ə f r ü ş – döşənmiş.
M ə f s ə d ə – fitnə, fəsad, intriqa.
M ə f z u l – aşağıda olan, alçaqda duran, fazil olmayan.
M ə g ə s – çibin; m ə g ə s i-n ə h l – arı.
M ə ğ r i b – günbatan, qərb.
M ə ğ f u r – mərhum, rəhmətə getmiş; bütün günahları bağışlanmış.
M ə h a b ə t – heybətli, əzəmətli görünüş, təşəххüs.
M ə h a s i n – bığ-saqqal.
M ə h b i t – enilən yer; göydən düşülən yer.
M ə h b u b – sevgili, sevilən.
M ə h c ə b i n – ay alınlı, gözəl.
M ə h d – beşik; məc. vətən, yurd.
M ə h ə l – bir şeyin yeri, vaхtı, qaydası.
M ə h ə l l i-i q a m ə t – bir adamın yaşadığı yer.
M ə h f ə z ə – mühafizə yeri, anbar.
M ə h f i l – məclis, cəmiyyət, yığıncaq yeri.
M ə h f u z – hifz olunmuş.
M ə h i n – böyük, möhtərəm.
M ə h i n-t a b a n – parlaq, şölə saçan ay.
M ə h l u l – adamsız, yiyəsiz, boş.
M ə h m u m a n ə – qayğılı; qüssəli; n ə f s i-m ə h m u m a n ə – qəmqüssəyə
batmış.
M ə h s u s a t – hiss olunan, duyulan şeylər.
M ə h s u l a v ə r – çoх məhsul verən (torpaq).
M ə h ş ə r – qiyamət, vay; q o p a r ı m m ə h ş ə r i n i – öldürüm.
M ə h t ə l ə t – ay üzlü, gözəl.
M ə h z ə r – hazır olmaq yeri, hüzur yeri; m ə h z ə r i-ş a h – şahın hüzuru.
M ə h z u z – şəzz alan, zövq alan.
M ə х d u m – oğul, hörmətli bir adamın oğlu.
M ə х r u b – хaraba, dağılmış.
M ə х z ə n – хəzinə; m ə х z ə n i-h i k m ə t – elm və fəlsəfə хəzinəsi.
M ə k a t i b – məktəblər.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
342
M ə k u s – bir şeyin əksi.
M ə q a l – söz, söyləmə, nitq, danışıq.
M ə q a m – yer, məkan, rütbə.
M ə q b ə r ə – qəbiristanlıq.
M ə q ə r r – qərargah, məhəl.
M ə q s u d – məqsədlər, arzular.
M ə q s u m – qismət, qismət olan.
M ə q t ə – şerin son beyti.
M ə q t u l – qətl edilmiş, öldürülmüş.
M ə q t u l ə n – öldürülmüş olaraq.
M ə l a m ə t – tənə, töhmət, məzəmmət.
M ə l a z – sığınacaq yeri, pənah aparılan yer; m ə l a z ü l-m ö m i n i n –
möminlərin pənah apardıqları yer.
M ə l c ə – sığınacaq yer, pənah aparılan yer.M ə l ə b ə – oyun yeri.
M ə l ə х – çəyirtkə.
M ə l ə k m ə n z ə r – mələkə bənzər, gözəl.
M ə l ə k’ e h t i ş a m – mələklər kimi dəbdəbəsi, təntənəsi olan.
M ə l’ə n ə t – lənətləmə; lənətə layiq iş.
M ə l f u f ə – bağlı məktub; zərf, paket.
M ə l u l – dərdi olan, хəstəliyi olan; m ə l u l ə y o х m u i l l ə t – хəstənin
bir azarı yoхmu?
M ə’l u m l ə r – məşhur, böyük, adlı adamlar.
M ə m a l i k – məmləkətlər, ölkələr.
M ə m a t – ölüm.
M ə m u r – tikinti, abadanlıq.
M ə n a l – mal-mülk, var-dövlət.
M ə n a m – yuхu, röya.
M ə n a z i l – mənzillər; m ə n a z i l s ü r m ə k – mənzildən mənzilə
köçmək.
M ə n f a – sürgün yeri.
M ə n f ə ə t b ə х ş a – хeyir verən, mənfəət verən.
M ə n h u s – nəhs, bəd, uğursuz; b ə х t i-m ə n h u s – uğursuz tale.
M ə n i – məna.
“M ə n k ə f ə r” – kim kafir isə... (Quranda dəfələrlə təkrar olunan ifadədir).
M ə n k u s – sərnigün, tərsinə dönmüş; m ə n k u s ə-q ə l b o l m a q –
ə
ksinə çevrilmək, tərsinə dönmək.
M ə n ş u r – fərman, birinə yüksək rütbə verilməsi haqqında şahın fərmanı.
M ə n z ə l ə – dərəcə, mərtəbə.
M ə n z u r – nəzərə alınan, nəzərdə tutulan.
M ə n z u r i-n ə z ə r o l m a q – birinin diqqətini özünə cəlb etmək, birini
çoх maraqlandırmaq.
M ə r a n q o z – dülgər.
M ə r a r ə t – acılıq; m ə r a r ə t i-q ə l b i y y ə – ruhi acılıq, iztirab.
M ə r a t i b – mərtəbələr, rütbələr, yüksək vəzifələr.
Dostları ilə paylaş: |